همه‌چیز از یک ویدئوی ساده در عراق آغاز شد؛ ویدئویی که نخستین جرقه‌اش را جوانی عراقی به نام «ابوالجود» زد او که بیش از سه میلیون دنبال‌کننده در تیک‌تاک دارد، در روزهای منتهی به اربعین حسینی کلیپی کوتاه منتشر کرد؛ که به سرعت فراتر از یک ویدئو گذرا رفت و بدل به نماد شد. در این ویدئو، ابوالجود دست خود را به نشانه پرتاب موشک بالا می‌برد؛ حرکتی نمادین که بلافاصله با تصاویری از شلیک موشک‌های ایرانی و اصابت آن‌ها به سرزمین‌های اشغالی درهم می‌آمیزد. تدوین هوشمندانه و ریتم تصویری ویدئو، به مخاطب احساسی نزدیک به تجربه واقعی پرتاب موشک را منتقل می‌کرد و در لایه‌ای عمیق‌تر، یادآور غرور ملی و روایت مقاومت ایران در جنگ ۱۲ روزه بود.
این حرکت خیلی زود از مرز یک چالش ساده عبور کرد و به پویشی مردمی بدل شد؛ پویشی که نمادی تازه به گنجینه نمادهای جمعی اضافه کرد، استقبال گسترده مردم عراق همان میزبانان سالانه زائران حسینی که همواره با جان و دل از مهمانان پذیرایی می‌کنند نشان داد که ماجرا پویش موشک صرفاً برای سرگرمی مجازی نیست بلکه بازتابی است از تحسین شجاعت و ایستادگی ایران در برابر فشارهای دشمن و جنگ ۱۲ روزه صهیونیستی.
چرا این پویش تا این حد فراگیر شد؟ چون از یک سو موشک‌ها به نمادی از قدرت دفاعی و مقاومت تبدیل شدند و در سوی دیگر، مردمی که آن را یادآور توان دفاعی بی نظیر ایران و مقاومت در برابر رژیم صهیونیستی و متحدان غربی اش می‌دانستند. وقتی افراد در مسیر اربعین در ویدئوهایشان دست به اجرای نمادین پرتاب موشک می‌زدند، انگار می‌گفتند: به مقاومت‌تان افتخار می‌کنیم. همین صداقت و صراحت بیان باعث شد این پویش روزانه صدها هزار بازدید و مخاطب را به خود جذب کند.
پر بازدید شدن ناگهانی این پویش محصول سه عامل بود؛ نخست، پیوند عمیق میان عراق و ایران و همبستگی‌ای که در اجرای این حرکت تجلی یافت؛ دوم، جذابیت بصری و سهولت اجرا؛ و سوم، پیام روشن و قدرتمندی که به جهانیان نشان می‌داد تنها ایران توانسته است در برابر شمر زمانه بایستد و او را به چالش بکشد. ویدئویی ساده، قابل تقلید و کثیرالانتشار که بدون هیچ هزینه‌ای گسترش پیدا کرد و هیچ الگوریتمی نتوانست آن را متوقف کند. صفحات مجازی و بازنشرهای میلیونی همگی دست به دست هم دادند تا این چالش از یک شهر به سراسر عراق و سپس به کشورهای منطقه گسترش یابد.
افراد در میان زائران شجاعانه نمادی را که موشک برایشان به همراه داشت بازنمایی کردند؛ نمادی از افتخار، مقاومت و همبستگی در برابر ظالمان. گویی می‌خواستند یادآور جمله حاج احمد متوسلیان باشند که گفته بود «باشد که ما شبانگاهان بر سرشان بریزیم، همچون عقابان تیزپروازی که شب و روز برایشان معنا ندارد و باشد آنجایی به هم برسیم که با گرفتن هزاران اسیر از صهیونیست‌ها به جهانیان ثابت کنیم که ما با اتکا به سلاح ایمانمان می‌جنگیم.»
نکته مهم اینجاست که این چالش تنها یک پیام نظامی در خود نداشت؛ بلکه به نماد اجتماعی و فرهنگی بدل شد. مردمی که هر ساله با میزبانی از زائران، سخاوت و همدلی خود را نشان داده‌اند، این بار با بازنشر گسترده این حرکت نشان دادند که مفاهیمی چون آزادگی و مقاومت، نه در مرزهای جغرافیایی محدود می‌شوند و نه در چارچوب ملیت‌ها چون سرمایه‌ای مشترک و جهانی هستند.
چالش پرتاب موشک‌های ایرانی واکنش بسیاری از افراد را در صفحات مجازی برانگیخت؛ یکی از کاربران نوشته است از استقبال دختران نوجوان از این چالش احساس غرور کردم.
دیگری گفته، این روزها مردم آزاده دنیا انقدر شیفته موشک‌های ایران هستن که خودجوش دارن در وصفش چالش میرن!
کابر دیگری هم از حضور موشک ایرانی در عراق اشاره کرد و گفت به چالش بسنده نکردن خود موشک هم آوردن.
یکی از کاربران هم نوشته بود این چالش بازتاب گسترده‌ای در راهپیمایی اربعین امسال داشته.
نظر بدهید