به گزارش سارنا به نقل از فارس، سخنان روز گذشته رهبر معظم انقلاب درباره ماهیت رابطه آمریکا با ایران، جلوه دیگری از یکی از ثابت‌ترین اصول فکری و سیاسی جمهوری اسلامی است؛ اصلی که از نخستین روزهای انقلاب تا امروز، مبنای رفتار نظام در برابر قدرت‌های سلطه‌گر بوده است: اصل «تحمیل‌ناپذیری ملت ایران».
رهبر انقلاب دیروز با اشاره به ادعای آمریکایی‌ها که می‌گویند «ما اهل معامله‌ایم، می‌خواهیم با ایران معامله کنیم» تأکید کردند: «معامله‌ای که با زورگویی نتیجه‌ی آن از پیش معلوم باشد، معامله نیست، تحمیل است؛ و ملّت ایران زیر بار تحمیل نخواهد رفت... ایران را نمی‌شود مثل بعضی از کشورهای دیگر با این زورگویی‌ها تحت تأثیر قرار داد.»این سخن، امتداد منطقی همان اندیشه‌ای است که بنیان جمهوری اسلامی بر آن استوار شد؛ اندیشه‌ای که ملت ایران برای تحققش قیام کردند و در طول چهار دهه گذشته در میدان تجربه به اثبات رسید. «تجربه‌های گذشته‌ی ما نشان می‌دهد که گفت‌وگو در منطق حضرات آمریکایی به این معنی نیست که بنشینیم تا به یک راه‌حل منطقی دست پیدا کنیم؛ منظورشان از گفت‌وگو این است که بنشینیم حرف بزنیم تا شما نظر ما را قبول کنید! این تحمیل است و ایران زیر بار تحمیل نمیرود.»
در سال ۱۴۰۰ نیز رهبر انقلاب با تفکیک روشن میان مذاکره از سر تعامل و مذاکره از موضع تحمیل فرمودند: «این‌که ما یک‌وقتی با دشمن مذاکره کنیم و تعامل کنیم این یک حرف دیگر است اما در برابر زورگویی و حرف دشمن نباید تسلیم شد و تاکنون هم تسلیم نشدیم و بعد از این هم همین خواهد بود.»
سیاست آمریکا: همه در برابر هیچ!
این راهبرد نشان می‌دهد که رهبر انقلاب اصل گفت‌وگو را، چنانچه از مسیر تعامل و برای حل واقعی برخی مسائل باشد، نفی نکرده‌اند. خط قرمز ایشان آن‌جاست که طرف مقابل با نیت تحمیل و از موضع «همه در برابر هیچ» وارد میدان شود.
در چنین وضعی، مذاکره دیگر گفت‌وگو نیست؛ صورت ظاهری از همان فشار و دیکته‌گری است و ملت ایران این را نمی‌پذیرد.همانگونه که بارها توسط مسئولان نظام بیان شده، ایران هیچوقت میز مذاکره را ترک نکرده است، ولی این ثابت شده است که طرف مقابل یعنی آمریکا، اساسا به دنبال مذاکره و گفت‌وگو به معنای واقعی آن نیست؛ همانگونه که وسط مذاکره به ایران حمله کرده است. در واقع «این‌جور نیست که آمریکا بخواهد مذاکره کند تا یک حرف حقّی را قبول کند؛ نه، می‌خواهد مذاکره کند تا یک حرف باطلی را تحمیل کند!» (۱۴۰۰/۰۱/۲۵)
این موضع، ریشه‌دار در تجربه چند دهه‌ای ملت ایران است که بارها شاهد بوده چگونه طرف آمریکایی، مذاکره را ابزاری برای تحمیل بیشتر و فضاسازی تبلیغاتی میکند. به همین دلیل نیز رهبر انقلاب، مذاکره مستقیم را خطرناک‌تر می‌دانند؛ زیرا دست دشمن را برای فشار و عملیات روانی بازتر می‌گذارد. «مذاکره موجب می‌شود که دولت امریکا بتواند همین تهدیدهایی را که الان از دور میکند، همین توقّعات بیجا و قلدرانه‌ای را که در مصاحبه‌ها و سخنرانیها می‌گوید، پشت میز مذاکره، با حجم بیشتر و با قدرت چانه‌زنی بیشتر، بر سر مسؤولان کشور ما بریزد.» ۱۳۸۱/۰۲/۱۱
همان منطق همیشگی
این ثبات موضع، ریشه در فهم عمیق رهبر انقلاب از ماهیت سلطه‌گری غرب دارد.
اکنون نیز، همان منطق پابرجاست؛ جمهوری اسلامی اهل گفت‌وگوست، اما نه گفت‌وگویی که نتیجه‌اش از پیش نوشته شده باشد. اهل تعامل است، اما نه تعاملی که به تسلیم بینجامد.به تعبیر خود ایشان: «ملّت ایران زیر بار تحمیل نمیرود.»۱۴۰۴/۰۳/۲۸ و این یکی از ویژگی‌های مهم ملت‌ما است که تحت هر شرایطی زیر بار تحمیل نمیرود.
«ملّت ما واقعاً ملّتی است عازم، جازم. شما کدام ملّت را سراغ دارید که در مقابل قدرتهایی مثل اینهایی که حالا در دنیا مشغول یاوه‌گویی و تحمیل و به این و آن دستور دادن هستند، بِایستد و سینه سپر کند و حرف خودش را محکم و صریح و روشن بزند؟ غیر از ملّت ما، کمتر ملّتی این‌جوری هستند.» ۱۴۰۴/۰۳/۲۱در واقع، منطق جمهوری اسلامی در تمام این سال‌ها ثابت مانده است؛ گفت‌وگو آری، از موضع عزت و منافع متقابل؛ اما تحمیل و زورگویی، هرگز.همین ثبات در اندیشه و عمل است که خط تمایز جمهوری اسلامی را از منطق سلطه‌جویانه آمریکا روشن و غیرقابل انکار می‌سازد.
نظر بدهید