به گزارش سارنا به نقل از ایسنا، تهیه کننده سریال در حال پخش «حبیب» که مجموعه اش جنایات داعش را به تصویر می کشد، تاکید دارد: برای پرداخت به قصه، از جنایات واقعی داعش بهره گرفته ایم اما با روایت قصه ای عاشقانه شدت خشونت در کار را کنترل کردیم تا برای مخاطب آزاردهنده نباشد.
مجموعه تلویزیونی «حبیب» محصول مشترک ایران و سوریه با روایتی از مدافعان حرم و نبرد با داعش از شبکه دو سیما در حال پخش است. حبیب هرشب ساعت ۲۱ و ۱۰ دقیقه به روی آنتن می رود.
فرزاد هوشیار پارسیان، تهیه کننده سریال «حبیب» در گفت و گویی با ایسنا از دشواری های ساخت سریالی با موضوع داعش، پخش صحنه های خشونت آمیز و واقعی و پرداخت قصه در بستر داستانی عاشقانه سخن گفت.
این تهیه کننده ابتدا با توضیح کلی از قصه سریال «حبیب» اظهار کرد: «حبیب» با یک کست لبنانی و سوری در کشور سوریه به سفارش صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران و مرکز بسیج صداوسیما ساخته شده است. آقای جود سعید، کارگردان معروف سینمای عرب کارگردانی «حبیب» را عهده دار بودند و جمعی از بازیگران معروف سوری نیز در این سریال ایفای نقش کرده اند. هدف کلی از ساخت این اثر معرفی رشادت ها و توانمندی های مدافعین حرم در شکست داعش است. جوانان ایرانی، سوری، افغانی، پاکستانی و آذربایجانی در مقابله با داعش، شیعه و سنی همه در کنار هم ایستاده اند و داعش را به عنوان یک حاکمیت از بین بردند. امین زندگانی بازیگر نقش اصلی مان است که نقش «حبیب» را ایفا می کند. آقای ابوالفضل همراه هم در چندین سکانس با ما همراه بودند.
وی سپس بیان کرد: عمده تصویربرداری سریال «حبیب» در کشور سوریه شهر دمشق، منطقه داریا انجام گرفته است. یک بخش جزئی هم در ایران داشتیم و حدود ۱۰ روز تصویربرداری مان در ایران زمان برد که خانم سوگل طهماسبی نقش همسر حبیب را بازی کردند. صحنه های مربوط به ایران را آقای احمد کاوری کارگردانی کردند، البته ایشان مشاور هنری پروژه هم هستند. در مجموع تصویربرداری مان در کشور سوریه ۸ ماه زمان برد.
خشونت های داعش در سریال واقعی اند
تهیه کننده «حبیب» سپس در پاسخ به اینکه با وجود خشونت های داعش در زمان اشغال سوریه، پرداخت همزمان خشونت ها و روایت قصه ای عاشقانه در «حبیب» چگونه اتفاق افتاده است؟ خاطرنشان کرد: داعش به عنوان دولت اسلامی عراق و شام، حاکمیتی برای خودش داشت و ۱۰ سال این جنگ به طول انجامید. آنها وزارتخانه، تلفن و پلاک خودرو داشتند و در طول مدت ۱۰ سالی که در سوریه بودند برای خودشان حاکمیتی به راه انداخته بودند؛ حکمرانی که در قرن بیست و یکم متحجرانه به دوران عصر بربریت بازگشت کرده بودند؛ یعنی دختران را از خانه ها و از پدر و مادرهایشان می گرفتند و به عنوان جهاد نکاح می‌فروختند. پدران خانه را در حیاط خانه در مقابل فرزندان سر می‌بریدند. تمام فیلم های این جنایات ها منتشر شده است و همه دنیا خبر دارند.
کاری کردیم خانواده ها بتوانند این سریال را تماشا کنند
او تاکید کرد: بنابراین خشونت های داعش بسیار بالا بوده است و در سریال هم به آنها اشاره کردیم اما سعی شده در فضای یک ملودرام تلفیق شود تا خانواده ها بتوانند سریال را ببینند. در مجموع سعی شده فضای خشونت در «حبیب» تلفیق شود و کشش دراماتیکی داشته باشد. درواقع به خاطر خشونت ها، قصه عاشقانه را دخیل کردیم و فکر می کنم اولین بار است سریالی تمام قد با موضوع داعش در تلویزیون ایران ساخته شده است.
هوشیار پارسیان همچنین در پاسخ به پرسشی دیگر مبنی بر اینکه چقدر از نمونه های واقعی جنایات داعش در این سریال استفاده شده است؟ گفت: محور تمام قصه های سریال، واقعی اند ولی سعی شده از خشونتی که وجود داشته کمتر حرف بزنیم چون این خشونت‌ها برای مخاطب خانواده محور تلویزیون مناسب نیست اما تمام محورها همه از واقعیت بهره گرفته اند.
بازیگر نقش حاج قاسم کیست؟
این تهیه کننده درباره اینکه با توجه به موضوع شکست داعش در سریال «حبیب»، بازیگری برای نقش حاج قاسم سلیمانی در نظر گرفته شده است؟ بیان کرد: نمی توانم قصه را لو بدهم. اجازه بدهید پخش شود تا ببینیم چه می‌شود اما در همین جا دعوت می کنم از همه خوانندگان محترم ایسنا که هر شب سریال «حبیب» را ساعت ۲۱ و ۱۰ دقیقه تماشا کنند و نظراتشان را از طریق تلفن ۱۶۲ اطلاع بدهند. حتما به گوش ما می رسد.
«حبیب» و «سقوط» مقابل هم نیستند
وی در بخشی دیگر از صحبت هایش در واکنش به این نگاه که با توجه به آزادی و فضای باز پلتفرم ها می توان گفت تولید سریال هایی مثل «سقوط» با موضوع جاسوسی و داعش موفق تر خواهد بود؟ و اساسا تلویزیون با تکیه بر چه ویژگی ای می تواند از شبکه نمایش خانگی سبقت بگیرد؟ به ذکر نکاتی پرداخت و تاکید کرد: هرچه سریال با موضوع داعش ساخته شود باز هم کم است. ما در سوریه شهدای زیادی داشتیم و نباید بگذاریم قصه شهدا به فراموشی سپرده شود.
او همچنین اظهار کرد: «حبیب» و «سقوط» مقابل هم نیستند و دو دنیا و جهانی متفاوت دارند و اصلاً با هم قابل قیاس نیستند. تنها نقطه قابل قیاس این دو سریال همزمانی در پخششان است. ضمن اینکه پلتفرم‌ها مقتضیات خاص خودشان را دارند ولی من معتقدم هنوز فراگیری ای که رسانه ملی دارد آنها (پلتفرم ها) ندارند. تلویزیون رسانه فراگیری است که در دورافتاده ترین روستاهای کشور هم مخاطب دارد و بدون رقیب است و این غیر قابل انکار است. نهایتا یک سریال در پلتفرم در پربیننده ترین حالتش این است که ۱۵۰ هزار بیننده داشته باشد اما ما سریال هایی داریم که ۲۰ میلیون نفر در تلویزیون آنها را تماشا می کنند، آن هم یک سریال معمولی نه کار ویژه. بنابراین جنس رسانه ملی خیلی متفاوت است و قابل قیاس با پلتفرم ها نیست.
تهیه کننده سریال «حبیب» در پایان یادآور شد: پلتفرم ها جایگاه های کمک کننده به جریان ساخت فیلم و سریال هستند و جزو بازوهای صداوسیما محسوب می شوند؛ ضمن اینکه پلتفرم و تلویزیون با هم مسابقه نمی دهند که با هم مقایسه شوند. رسانه ملی مخاطب کشوری در دورافتاده‌ترین روستاها و مناطق صعب‌العبور را دارد اما پلتفرم‌ها مخاطبان مشخصی دارند و مخاطب عمومی توده ای که بتواند همه سلایق را پوشش بدهد، نیست.
نظر بدهید