به گزارش سارنا به نقل از ایسنا، تهیه کننده سریال «آتش و باد»، مجموعه ای که از ابتدای نوروز روی آنتن رفته و پخش آن این روزها ادامه دارد، درباره حساسیت‌های ساخت سریال درباره اقوام در تلویزیون، اظهار کرد: برخی از این حساسیت‌ها واقعا درست نیست و بعضا از یک روحیه احساسی برانگیخته می شود و بر علیه کار به وجود می آید؛ البته ما از تجربیات کارهای قبلی که تولید شده بودند، استفاده کردیم، از نوع لباس گرفته تا نام مکان و عنوان عشایر و قبیله ها و آنها را به گونه ای انتخاب کردیم که متعلق به جایی نباشد.
حسن نجاریان، تهیه کننده سریال «آتش و باد» در گفت و گویی با ایسنا، ضمن اشاره به پس تولید این سریال که در حین پخش ادامه داشته و با دشواری های زیادی برای رساندن قسمت های سریال به آنتن تلویزیون مواجهه بوده اند، از «توفیق اجباری پخش این سریال در دو مناسبت نوروز و رمضان، مصائب دیگر از جمله تغییر نام سریال و همچنین حساسیت های ساخت سریال درباره ی اقوام و قومیت سخن گفت.
در مدت زمان کمی توانستیم برای پخش آمادگی پیدا کنیم
نجاریان درباره دلایل به آنتن نرسیدن سریال «آتش و باد» در موعد مقرر و در پاسخ به اینکه آیا زمان انتخابی در نهایت به نفع این مجموعه بود یا ضرر آن، گفت: با توجه به اینکه دو مناسبت نوروز و رمضان با یکدیگر تلاقی پیدا کرد، برای ما زمان بسیار خوبی برای پخش بود. فقط مشکلی که داشتیم به اشکالات فنی و بعضا مالی برمی گشت که باعث شد کار پس تولید ما به تعویق افتاد و ما در مدت زمان کمی توانستیم برای پخش آمادگی پیدا کنیم. این موضوع مقداری ما را با مشکل مواجه کرد و بعضا می بینید که با وجود تلاش های زیاد، با تاخیر در پخش مواجه شدیم. به دلیل روزپخش بودن، فشار زیادی بر گروه وارد شد اما همچنان با حساسیت مشغول آماده سازی قسمت ها هستیم و متاسفانه یکی دو مورد اتفاق افتاد که ما به پخش نرسیدیم.
تلاش کردیم با کمترین آسیب کار را به سرانجام برسانیم
وی درباره آسیب های احتمالی که به دلیل روزپخش بودن به سریال «آتش و باد» وارد شده است، توضیح داد: این اتفاق به سریال آسیب می زند و متاسفانه ما درگیر این ماجرا شدیم، اما تلاش کردیم با کمترین آسیب در اجرا و پخش، ادامه کار را به سرانجام برسانیم. ما موافق پخش بودیم اما به دنبال طرحی بودیم که سرعتمان را با اضافه کردن گروه ها بالا ببریم و بتوانیم کار را برسانیم اما چون حجم کار در بخش ویژوال بالا بود گاهی اوقات ما را دچار این تنش می کرد. بنابراین اگر زودتر پس تولید را شروع کرده بودیم با این مشکلات روبرو نمی شدیم. اما متاسفانه به دلیل شرایط مالی که در کارهای سنگین هم طبیعی است و پیش می آید، کار ما فشرده شد و زمان کافی پیدا نکردیم.
به ماجراهای ایلات و عشایر خیلی وقت بود پرداخته نشده بود
نجاریان درباره اینکه پیش از این، سریال هایی با مضمون «آتش و باد» ساخته شده است، در این سریال تا چه میزان تلاش شده نسبت به پردازش قصه و فضای آن نوآوری داشته باشند و از پرداخت تکراری به این جنس کارها بپرهیزند؟ اظهار کرد: سریال «آتش و باد» در چادر ایلات و عشایر و به قول معروف شیراز قدیم ساخته شد و به ماجراهایی پرداختیم که در ایلات می افتد که این موضوع مدت ها بود کار نشده بود. تلاش کردیم کم فروشی نکنیم. یک جاهایی هم به دلیل مشکلات نتوانستیم کار درجه یکی که مدنظرمان بود را بسازیم اما سریال بعد از پخش چند قسمت، بازخوردهای خوبی داشته است و در نهایت قضاوت با مخاطبان است.
تلویزیون ما را قانع کرد
داستان «جشن سربرون» به دوران مشروطه برمی‌گردد و عنوان این سریال، یک اصطلاح درباره جشنی است که پس از پایان بافت قالی برگزار می‌شود؛ به این صورت که وقتی بافت قالی تمام می‌شود، قالی را از بالای دار می‌برند و به اصطلاح می‌گویند سر قالی را می‌بُریم؛ این رسم، وجه تسمیه داستان و محور قصه است با این حال نام آن که در ظاهر مخاطب را با عنوانی خشن مواجه میکند، مدیران تلویزیون را وادار به تغییر عنوان سریال کرد، اقدامی که به مذاق برخی هنرمندان و سازندگان خوش نیامد.
این تهیه کننده درباره نام سریال «آتش و باد» نیز توضیح داد: تغییر نام سریال یک هفته قبل از پخش اعلام شد و این هم به دلیل فضای نوروز بود و عنوان شد که نام «جشن سربرون» برای فضای نوروز مناسب نیست و خشن است و تعویض کنیم. ما خودمان در ابتد کمی با این پیشنهاد مقابله کردیم اما بالاخره دوستان تلویزیون ما را قانع کردند. شاید برای نوروز نام خشنی بود و بنابراین آن را تغییر دادیم.
این تهیه کننده درباره بازی بازیگران نیز یادآور شد: برای انتخاب عوامل، ما با اغلب بازیگران همکاری و آشنایی داشتیم و الان هم می بینید که از پس نقش ها برآمدند.
حساسیت های اقوام و ایجاد یک ایل خیالی
وی در ادامه درباره حساسیت های ساخت سریال درباره اقوام و قومیت ها در تلویزیون که پیشتر هم با تجربه های تلخی از جمله سریال «سرزمین کهن» مواجهه بوده ایم، اظهار کرد: برای متن این سریال چندسال زحمات زیادی کشیده شده است. آقایان راعی، گلبن و براهیمی پژوهش های زیادی برای متن آن انجام دادند و خیلی بر روی گویش ها، فرهنگ عامه، ضرب المثل ها کار کردند که در عین حال که لهجه خاصی نداشته باشیم مثل برخی کارهای تاریخی، دیالوگ ها راحت ادا شود و مخاطب اذیت نشود. در مورد حساسیت ها هم یکسری نکات را مد نظر قرار دادیم و یکی از دلایلی که به ایل فرضی پوسان اشاره کردیم، این بود که خدای نکرده وارد حساسیت ها نشویم. البته برخی از این حساسیت ها واقعا درست نیست و بعضا از یک روحیه احساسی برانگیخته می شود و بر علیه کارها به وجود می آید و ما دوست نداشتیم که این ماجرا شامل حال سریال ما شود. از تجربیات کارهای قبلی که تولید شده بودند استفاده کردیم؛ از نوع لباس گرفته تا محل ها و نام عشایر و قبیله ها؛ همه را به گونه ای انتخاب کردیم که متعلق به جایی نباشد. خوشبختانه حساسیت خاصی نبوده است.
نجاریان درباره ی تجربه همکاری با مجتبی راعی (کارگردان) نیز گفت: من چندین کار با آقای راعی داشتم از جمله «صنوبر» و «تونل» و شناخت قبلی از ایشان داشتم و علاقه مند بودم سریال «آتش و باد» را هم با ایشان کار کنم که این اتفاق افتاد.
به گفته این تهیه کننده لوکیشن های سریال «آتش و باد» همه در تهران بودند و ضبط سریال در تهران به سرانجام رسید. او در این زمینه توضیح داد: به دلیل بحث مالی و میزان بودجه و همچنین وجود کرونا که از ابتدای تصویربرداری با ما همراه بود، امکان اینکه در منطقه دیگر کار کنیم را نداشتیم و بنابراین همه لوکیشن ها را اطراف تهران انتخاب کردیم.
بنا بر این گزارش، تاکنون۳۴ قسمت از سریال «آتش و باد» روی آنتن تلویزیون رفته و ۲۴ قسمت از پخش آن باقی مانده است.
نظر بدهید