به گزارش سارنا به نقل از فارس، «رحمت امینی»، استاد دانشگاه و کارگردان تئاتر که چندی پیش نمایش «استاد نوروز پینه‌دوز» را در تئاتر شهر به صحنه برده بود و مورد اقبال عموم هم قرار گرفت، در گفت‌وگو با خبرنگار تئاتر فارس گفت: پیشنهادی از سوی یکی از تماشاخانه‌های خصوصی برای اجرای مجدد این نمایش داشتم که احتمال دارد اگر آن را قبول کنم ، «استاد نوروز پینه دوز» در دی ماه و بعد از ماه محرم و صفر به صحنه این تماشاخانه برود.
وی در ادامه افزود: یکی از دلائلی که تصمیم دارم مجدد آن را اجرا کنم این است که تازه در اواخر اجراها خیلی‌ها اطلاع از این نمایش پیدا کردند و تازه ویژگی‌های کار به مخاطب منتقل شود، بنابراین هنوز این نمایش ظرفیت دیده شدن را دارد.
امینی درباره پروژه‌های بعدی نمایشی‌اش گفت: اگر بشود به سراغ نمایشنامه‌های کودک ایرانی طبق همان فرمول قدیمی‌ام می‌روم و به سراغ چهره‌هایی خواهم رفت که در حوزه تئاتر کودک جزو درام‌نویسان آغازین بوده‌اند ازباغچه‌بان تا بیژن مفید و ...
وی با بیان اینکه در ژانر کودک مثل بزرگسال هنوز کار زیادی انجام نداده‌ایم، گفت: اولا اینکه شروعش خیلی دیرتر از بزرگسال بوده است و دوما تعداد و فراوانی آثار در عرصه کودک کمتر است، ولی از آنجایی که خود من یکی از گرایشاتم تئاتر کودک بوده مایل هستم که در این حوزه کار کنم. سه ـ چهار سال پیش هم در تالار هنر آخرین کار کودکم را آنجام دادم، الان هم درباره پروژه جدید با مدیر تالار هنر مباحثی را مطرح کردم.
امینی در ادامه افزود: دفعه پیش که کار کودک داشتم از متن کیومرث قنبری آذر یک شکل کارگاهی استفاده کردم و این آخرین کار استاد نوروز پینه دوز هم جوانی به نام حامد مکملی متن را بازنویسی کرد بهرحال من در سه کار قبلی تجربیات خود را پله پله تغییر دادم.
این کارگردان تئاتر اظهار داشت: به هر حال من معتقدم اگر درام نویسی ما بخواهد پیشرفت کند حتما باید به گذشته خود نگاه دقیق و تأملی داشته باشد، ما نمی‌توانیم هر دفعه فقط بر مبنای تجربیات لحظه‌ای تئاتر کار کنیم، مشکل درام نویسی فعلی ما هم همین است. همیشه این جمله محمد چرمشیر را می‌گویم که «درام نویسی ما یک کهکشان ستاره‌های بی دنباله است»! ما باید دنباله داشته باشیم.
وی در این باره افزود: صادق هدایتی در داستان نویسی به وجود نمی‌آمد اگر جمال زاده‌ای نبود. بیضایی و ساعدی به وجود نمی‌آمدند اگر میرزا آقا تبریزی نبود، یعنی باید کسانی می‌بودند که راه‌ها را بگشایند. آنهایی که می‌خواهند امروز دستاوردی در درام نویسی داشته باشند باید نگاهی به پیشینیان خود بیاندازند. من هم معتقدم که نباید گذشته را فراموش کنیم چرا که در درام نویسی امروز به کارمان می‌آید.
نظر بدهید