مدعیان 74 کیلوگرم کشتی آزاد؛ صف‌آرایی جوانان جویای نام مقابل مدعیان کهنه‌کار

به گزارش سارنا به نقل از فارس، یکی دیگر از اوزان تیم ملی کشتی آزاد که مدعی پر و پا قرصی برای حضور در المپیک ندارد، 74 کیلوگرم است؛ بعد از عملکرد ناامیدکننده رضا افضلی در مسابقات کشتی آزاد قهرمانی جهان 2019 قزاقستان و عدم توفیقش در کسب سهمیه المپیک، معادلات این وزن کمی دچار تغییر شد تا نه تنها افضلی نتواند از فرصتی که در اختیارش برای تثبیت جایگاهش در وزن سوم المپیکی قرار گرفته استفاده کند، بلکه حتی سایر مدعیان به طمع تصاحب دوبنده تیم ملی در این وزن در المپیک، تغییر وزن دهند تا شانس خود را امتحان کنند.

افضلی بدون شک باثبات‌ترین مدعی این وزن در بین سایر مدعیان به حساب می‌آید چرا که بر خلاف سایر نفرات از همان ابتدا کشتی‌گیر 74 کیلویی بوده است و در تمام این سال‌ها از 2007 تا کنون تنها در این وزن روی تشک رفته است هر چند توفیق چندانی نداشته و در دو مسابقات جهانی سال‌های 2014 و 2019 ناکام مطلق بوده است. افضلی در آستانه 30 سالگی شاید برای آخرین بار به دنبال امتحانش شانسش برای حضور در المپیک باشد.

* امامی، آینده‌دارِ کشتی بَلَد 

یونس امامی که موفق به کسب مدال برنز مسابقات جهانی قزاقستان در وزن 70 کیلوگرم شد یکی از مدعیان اصلی حضور در المپیک در وزن 74 کیلوگرم است، یونس که خودش به صراحت از تغییر وزنش برای حضور در المپیک سخن گفته است و حتی به نظر می‌رسد چراغ سبز محمدی و همکارانش را هم در این بین گرفته است، می‌تواند گزینه مناسبی برای این وزن باشد.

امامی 22 ساله که در جوانی در 65 کیلو روی تشک می‌رفت، بعد از پنجمی در بزرگسالان آسیا در سال 2018 رسما تغییر وزن داد و به 70 کیلوگرم رفت و از این سال به بعد در وزن جدیدش روی تشک رفت که اوج هنرنمایی این کشتی‌گیرِ جوان نیز کسب عنوان سومی مسابقات جهانی 2019 در نورسلطان قزاقستان بود. هر چند به اعتقاد کارشناسان در این مسابقات نیز حقش بیشتر از این مدال بود. به نظر می‌رسد کادرفنی تیم ملی هم با توجه به شرایط مو‌جود، چندان بی‌تمایل به استفاده از امامی در مسابقات کسب سهمیه‌ المپیک در وزن 74 کیلوگرم نباشد هر چند این کشتی‌گیر جوان و باانگیزه پیش از هر چیزی باید توانمندی خود را به حریفان کهنه‌کار داخلی‌اش دیکته کند تا مسیرش را برای رسیدن به المپیک هموار نماید.

* مدعیانِ کهنه‌کار و پا به سن گذاشته؛ آخرین تیرهای در ترکش

کشتی‌گیران کهنه‌کاری مانند مصطفی حسین‌خانی، سیداحمد محمدی و سعید داداش‌پور دیگر گزینه‌های موجود در این وزن برای حضور در المپیک هستند.

حسین‌خانی که بعد از عدم توفیق در وزن 66 کیلوگرم رسما از سال 2015 تغییر وزن داد (هر چند پیش از آن نیز مدتی در 74 کیلو روی تشک رفت) بعد از یک سال در نهایت در مسابقات قهرمانی آسیا در سال 2016 موفق به کسب مدال طلا شد، اما بعد از این رقابت ها به 70 کیلوگرم برگشت تا اولین و تنها مدال جهانی‌اش را در مسابقات اوزان غیرالمپیکی در سال 2016 کسب کند. حسین‌خانی تا مسابقات جهانی 2017 پاریس نیز که به عنوانی بهتر از هفتمی نرسید در 70 کیلوگرم روی تشک رفت، اما بعد از آن رسما با این وزن خداحافظی کرد تا با حضور در 74 کیلو شانسش را برای حضور در المپیک محک بزند.

وی در سال 2018 در قهرمانی آسیا برنز گرفت، اما باز هم در بازی‌های آسیایی ناکام بود و به عنوانی بهتر از پنجمی نرسید. حسین خانی در سال 2018 نیز در مسابقات جهانی در وزن 74 کیلوگرم روی تشک رفت تا با کسب عنوان سیزدهمی روند ناکامی‌هایش تکمیل شود. این کشتی‌گیر تهرانی در سال 2019 نیز تنها در جام دانکولوف روی تشک رفت و پنجم شد. حسین‌خانی بعد از رهایی از بند مصدومیت‌های‌ متوالی، حالا در اواخر 30 سالگی سودای حضور در المپیک را در سر دارد و باید دید آیا توان عبور از سد حریفان جوان و سرسخت داخلی و عبور از فیلترهای گزینشی و انتخابی را دارد یا باید با همان تک برنز جهانی خداحافظی کند.

سعید داداش‌پور هم مانند حسین‌خانی دوران پر فراز و نشیبی را در تغییر وزن طی کرده است. وی بعد از کسب طلای جوانان آسیا و برنز جوانان جهان در سال 2007 در وزن 66 کیلوگرم تا مدت‌ها از سطح اول کشتی ملی دور بود تا اینکه در یکی دو تورنمنت داخلی و خارجی حد فاصل سال‌های 2009 تا 2013 در وزن 74 کیلوگرم روی تشک رفت، اما در مسابقات جام تختی سال 2014 بود که با تغییر اوزان و اضافه شدن وزن 70 کیلوگرم به این وزن مهاجرت کرد و عملا هم موفقیتی کسب نکرد، بطوری که در مسابقات قهرمانی 2015 آسیا به عنوانی بهتر از هشتمی نرسید؛ هر چند در بازی‌های داخل سالن آسیا موفق به کسب مدال برنز شد، اما از سال 2018 و با کسب عنوان پنجمی تورنمنت یاشاردوغو رسما به 74 کیلوگرم آمد.

البته باید دید داداش‌پور نیز در آستانه 33 سالگی مانند حسین‌خانی توان رقابت با مدعیان داخلی و از طرفی پشت سر گذاشتن آیتم‌های حضور در انتخابی تیم ملی را دارد یا نه.

سیداحمد محمدی نیز مانند سایر هم‌قطارانش کارش را در وزن 66 کیلوگرم آغاز کرد که با هفتمی در جام تختی در سال 2010 همراه  بود. وی در این مسیر با وقفه‌ای 4 ساله مواجه شد و بار دیگر در سال 2014 در جام تختی و البته این بار در 61 کیلو روی تشک رفت که موفق به کسب مدال برنز شد. اما یک اتفاق در جام جهانی آمریکا و نرسیدن به سرِ وزن باعث شد وی در آن تورنمنت در 65 کیلوگرم روی تشک برود که اتفاقا عملکرد خوبی هم داشت تا محمدی در این وزن کار را ادامه دهد که از قضا عملکرد درخشانی هم با کسب مدال‌های نقره و برنز جهان در سال‌های 2014 و 2015 داشت تا به گزینه نخست این وزن تبدیل شود، اما یک مصدومیت بدموقع محمدی را از سطح اول کشتی ملی برای سال‌ها دور کرد تا در این سال‌ها تنها در سال 2016 در تورنمنت جایزه بزرگ پاریس موفق به کسب عنوان قهرمانی وزن 70 کیلوگرم شود.

سال‌ها دوری از سطح اول کشتی ملی و جهان عملا باعث شده وی از گردونه مدعیان داخلی و خارجی خارج شود. محمدی در حد فاصل این سال‌ها در تورنمنت‌ها و مسابقات داخلی به صورت جسته و گریخته در اوزان 70 و 74 کیلوگرم روی تشک رفت که عملا توفیقی کسب نکرد، اما وی نیز مانند سایر رفقایش در آستانه 28 سالگی در اندیشه حضور در المپیک است و باید دید آیا کادرفنی تیم ملی به وی اعتماد کرده و حتی مجوز حضور در انتخابی تیم ملی در وزن 74 کیلوگرم را برایش صادر می‌کند یا باید کم کم در اندیشه خداحافظی باشد.

البته در بین تمام این مدعیان نباید از کنار نام محمد نخودیِ جوان نیز گذشت. نخودی که عملا کشتی‌گیر وزن 74 کیلوگرم است در مسابقات امسال جوانان جهان موفق به کسب مدال نقره شد هر چند که پیش از مسابقات آسیب شدیدی دیده بود، اما عملکرد قابل قبولی داشت. نخودی در مسابقات بزرگسالان قهرمانی آسیا در سال 2019 نیز موفق به کسب مدال برنز شده بود. 

البته نخودی در مقایسه با سایر مدعیان هم وزنش از تجربه بین‌المللی کم‌تری برخوردار است و شاید در این المپیک فرصت خودنمایی پیدا نکند، اما بدون شک در آینده‌ای نه چندان دور حرف‌های زیادی برای گفتن خواهد داشت.

در هر حال یکی دیگر از اوزانی که به نظر می‌رسد غلامرضا محمدی و همکارانش با چالشی جدی در آن به منظور انتخاب نفر مورد نظر خود مواجه باشند همین وزن سوم المپیکی است هر چند که شاید در ظاهر این معادله راحت‌تر از آنچه تصور می‌شود قابل حل شدن باشد.