نگاه زیبابین؛ درس عقیله بنی هاشم به ما/ زینب(س) اسطوره صبر وتقوا

به مناسبت سالروز وفات حضرت زینب کبری (س) خبرگزارش مهر با حجت الاسلام مهدی مافی نژاد، کارشناس تاریخ اسلام گفتگویی انجام داده‌ است که در ادامه از نظر می‌گذرد:

به گزارش سارنا به نقل از مهر، حجت الاسلام مافی نژاد به خبرنگار مهر گفت: وقتی حضرت زینب (س) به دنیا آمدند ایشان را خدمت پیامبر اکرم (ص) بردند و به رسول خدا گفتند که شما برای فرزند ما اسم انتخاب کنید. حضرت گفتند خداوند که آگاه به تمام زمان هاست نام این فرزند را انتخاب کند و ایشان اسم این بانو را زینب یعنی زینت پدر گذاشتند. این اسم بسیار بزرگ است و به همین دلیل برکات زیادی داشت و این وجود مقدس اینگونه به نام زینب مزین شدند.

وی در ادامه با بیان اینکه این بانوی گرامی در همسرداری نمونه بودند، گفت: همسری مانند عبدالله بن جعفر طیار اجازه داد ایشان حدود ۶ ماه با امام حسین (ع) سفر کنند. قرابت و نزدیکی دو همسر و اوج عشق و محبت میان اینها در این سفر نمایان می‌شود. وقتی حضرت زینب برگشتند، عبدالله مثل پروانه دور ایشان می‌چرخید. عبدالله گزارش سفر حضرت زینب و فرزندانش را لحظه به لحظه داشت و حتی وقتی فهمید فرزندان شهید شدند مجلس ترحیم گرفت و در آن مجلس فریاد می‌زد که خود من هم فدای امام حسین چه رسد به فرزندانم. حضرت زینب (س) باید همسردار خوب و نمونه‌ای می‌بودند تا همسرشان چنین اجازه‌ای به ایشان بدهد و بعد هم مثل پروانه دور ایشان بچرخد.

مهدی مافی نژاد ادامه داد: درباره نقش همسری ایشان هم همین بس که برای سفری به این اهمیت از همسرشان اجازه گرفتند. هر بار نیز ایشان همراهی کردند. همراهی در زندگی عبدالله بن جعفر طیار و حضرت زینب کاملاً مشهود است. وقتی هم حضرت زینب بازگشتند عبدالله بسیار عاشقانه به دنبال ایشان می‌گشت تا اینکه به خود حضرت زینب رسید و از ایشان پرسید که شما همسر من را ندیدید، چون حضرت زینب خیلی فرق کرده بودند و به دلیل مصیبت زیاد شکسته شده بودند. عبدالله به طبیبان بسیاری رجوع کرد و خیلی تلاش کرد تا حضرت زینب را از این حال خارج کند.

وی اضافه کرد: داستان مشهوری وجود دارد که عبدالله به دنبال باغی می‌گشت که از وسط آن رودخانه بگذرد تا حضرت زینب را به آنجا ببرد و ایشان در چنین فضایی قدری حالشان بهتر شود. با اینکه متمول بود و خودش باغی داشت. همه اینها ظرافت‌ها و لطافت‌های رابطه این دو بزرگوار را می‌رساند. وقتی کسی دو فرزند خود را به جنگ می‌فرستد که همه سرمایه زندگی اوست و مخصوصاً اعرابی که روی پسرهایشان خیلی حساس بودند، دو فرزند خود را راهی سفری می‌کنند که می‌دانند دیگر بازگشتی ندارد و همسرشان حضرت زینب هم شکسته بر می‌گردند باز هم ایشان همراهی کرد چرا که حضرت زینب همسر خوبی برای عبدالله بودند و فرزندان خوبی هم تربیت کردند.

مهدی مافی نژاد همچنین گفت: حضرت زینب از طرفی مادر خوب و نمونه و اسطوره‌ای بودند. وقتی آقازاده‌های ایشان آمدند تا از امام حسین (ع) اذن میدان بگیرند، امام حسین به آنها گفتند بروید از مادرتان اجازه بگیرید. دو آقازاده گفتند مادر ما این لباس‌های جنگی را بر تن ما کرده است. حضرت زینب اسطوره صبر بودند یعنی ناشکیبا نبودند و ما باید این صبر را سرلوحه قرار دهیم. این گونه نشود که با بروز هر مشکلی شکیبایی خود را از دست بدهیم و به یکدیگر تهمت بزنیم و توهین کنیم.

وی اظهار داشت: عقیله بنی هاشم به ما درس داد که در هر مشکلی نگاه زیبابین داشته باشیم. به عنوان وقتی این بیماری در جامعه ما شیوع پیدا کرده، باید همکاری و همدلی مردم بیشتر شود. نه اینکه وسایل مورد نیاز را در این شرایط گران‌تر بفروشیم. مگر چقدر می‌خواهیم سود کنیم؟ حضرت زینب به ما ثابت کردند که می‌شود در مشکلات و طوفان بلاها صبور بود. می‌توانیم نگاه مان را زیبا کنیم و ما رأیت الا جمیلا بگوییم. اینها درس‌هایی است که می‌توانیم از ایشان بگیریم.

مهدی مافی نژاد در ادامه عنوان کرد: حضرت زینب شبه معصوم و اسطوره تقوا بودند. وقتی صدا بلند شد که ای مردم دنیا امیرالمومنین به شهادت رسید، حضرت از خانه بیرون نیامدند. بدون اضطرار پا به عرصه اجتماع نگذاشتند. چون حضرت می‌توانستند در خانه بمانند و آنجا عزاداری کنند پس پا به عرصه اجتماعی نگذاشتند. این درس خیلی مهمی است. بی بی دو عالم حضرت زینب به جا تصمیم می‌گرفتند و به جا حرکت خود را داشتند.

وی اظهار داشت: حضرت جبرئیل ۲ جا فریاد زد. یکی در جنگ احد که گفت: لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار. به پیامبر گفتند صدای چه کسی بود؟ حضرت فرمودند جبرئیل. دومین جا در ۱۹ رمضان بود که جبرئیل فریاد زد: تهدمت والله ارکان الهدی. همه شنیدند و تن مردم به لرزه افتاد. وقتی همه می‌شوند زینب کبری هم قطعاً می‌شنود. بلکه چیزهایی که مردم نمی‌شوند هم ایشان می‌شوند. قلب ایشان مطمئن است و هیچ گاه ناشکیبایی نکردند و از خانه بیرون نیامدند چون اضطراری نبود و در خانه عزاداری کردند. حتی برای عزاداری از خانه بیرون نرفتند. عقیله بنی هاشم شاگرد مکتب حضرت زهراست. حضرت زهرا (س) نیز بدون اضطرار از منزل بیرون نمی‌آمدند.

مهدی مافی نژاد در پایان گفت: همین حضرت زینبی که در عزای وجود مقدس حضرت امیر از خانه بیرون نرفتند، در عرصه کربلا رویاروی دشمن ایستادند. برای دفاع از امام زمانش با شمر بن ذی الجوشن لعنت الله علیه درگیر هم شدند که با دستور امام برگشتند. حضرت زینب استاد بصیرت بودند. به جا تصمیم گرفتن را به ما آموختند. می‌توان گفت ابوالفضل العباس شاگردی از شاگردان حضرت زینب در بصیرت بود. انسانی مثل زینب کبری گامی در راه رضای خدا بر می‌دارد و خدا هم به عقیله بنی هاشم برکات خاصی عنایت می‌کند، تا جایی که هر جا شخصیت بین‌المللی امام حسین (ع) می‌درخشد کنار آن نام حضرت زینب می‌درخشد. یعنی خدای متعال نام این بانوی بزرگوار را تا این اندازه بزرگ کرد.