احتمال مرگ ۲ میلیون نفر و ابتلای ۲۴۰ میلیون نفر به کرونا در آمریکا

نیویورک تایمز در گزارشی نوشت: مقامات آمریکایی «مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها» (C.D.C) و کارشناسان اپیدمی از دانشگاه‌های سراسر جهان از ماه گذشته مشغول بررسی سناریو‌های مختلفی هستند که پس از شیوع کرونا رخ می‌دهند. در واقع مهم‌ترین پرسش‌ها این‌ است که اگر ویروس کرونا در ایالات متحده شایع شود، چه اتفاقی می‌افتد؟ چند نفر ممکن است بمیرند؟ چه تعداد آلوده هستند و نیاز به بستری دارند؟

به گزارش سارنا به نقل از انتخاب، متیو بیگراستف یکی از برترین مدل‌سازان «مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها»، روند شیوع بیماری را بر اساس چهار سناریو با نام اختصاری C، B، A و D ارائه کرده است. این تقسیم‌بندی بر اساس خصوصیات ویروس، از جمله تخمین میزان انتقال آن و شدت بیماری ناشی از شیوع ویروس انجام شده است. این پیش‌فرض‌ها، سپس توسط سرویس علمی نیویورک تایمز، با حضور حدود ۵۰ تیم متخصص برای به دست آوردن مدلی دقیق از چگونگی شیوع ویروس بین جمعیت و روش‌های احتمالی کنترل آن بازسازی و به اشتراک گذاشته شده است.

احتمال ابتلای 160 تا 240 میلیون نفر به کروناویروس و احتمال مرگ 2 میلیون نفر در آمریکا

سناریو‌های «مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها»، براساس درصد جمعیتی مدل‌سازی شده و سپس توسط کارشناسان مستقل که با استفاده از مدل‌های ساده نحوه انتشار ویروس‌ها را بررسی می‌کنند با اعداد و ارقام همراه شده است. بر اساس این اطلاعات، اگر اقدامی برای کند کردن روند انتقال ویروس انجام نشود، ممکن است آمار تلفات بسیار ناامید کننده باشد.

براساس یک پیش بینی مستقل، احتمال دارد ایالات متحده بین ۱۶۰ میلیون تا ۲۱۴ میلیون نفر مبتلا داشته باشد. کارشناسان گفتند که شیوع این ویروس پندمیک (عالم‌گیر) می‌تواند ماه‌ها یا حتی بیش از یک سال طول بکشد. البته نرخ قربانی‌ها بر اساس دوره‌های کوتاه مدت در جوامع مختلف به مرور زمان متناوب است. اما به شکل میانگین، بین ۱.۷ تا ۲ میلیون نفر در معرض خطر مرگ هستند.

محاسبات مبتنی بر سناریو‌های C.D.C نشان می‌دهد ممکن است بین ۲.۴ میلیون تا ۲۱ میلیون نفر در ایالات متحده نیاز به بستری در بیمارستان داشته باشند و همین نیاز می‌تواند به طور بالقوه سیستم پزشکی کشور را از کار بیاندازد، چرا که این سیستم فقط در حدود ۹۲۵ هزار تخت بیمارستانی دارد. این رقم کمتر از یک دهم رقم مورد نیاز افرادی است که مبتلا به کرونا هستند.

تردید در سناریو‌های «مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها»

اما برخی فرضیه‌ها هم وجود دارند که نشان می‌دهند ممکن است روند انتقال بیماری و ابتلا کمتر از این تعداد باشد. برای مثال برخی شهر‌ها، ایالت‌ها، مشاغل و افراد در حال اتخاذ گام‌هایی برای کند کردن روند انتقال هستند. پژوهش‌های محرمانه و منتشر نشده C.D.C نیز که روی روند رشد بیماری در جامعه متمرکزند، نشان می‌دهند که می‌توان با برخی اقدامات، روند شیوع را کندتر کرد.

لورن گاردنر، استادیار دانشکده مهندسی جانز هاپکینز که روی بیماری های عالم گیر پژوهش می‌کند، گفت: "وقتی مردم رفتار خود را تغییر دهند، اعداد و ارقام مدل‌های پیشین، چندان معتبر نیستند؛ بنابراین احتمالاً پیش بینی‌های کوتاه مدت دقیق‌تر خواهد بود. اگر به درستی عمل کنیم، فرصت زیادی برای پیشرفت وجود دارد."

این اقدامات شامل آزمایش ویروس، ردیابی مبتلایان و کاهش تعامل انسان‌ها از طریق متوقف کردن تجمعات گسترده، دورکاری و جلوگیری از سفر است. فقط در دو روز گذشته، چندین مدرسه و دانشکده تعطیل شدند، رویداد‌های ورزشی متوقف شدند یا به تعویق افتادند، تئاتر‌های برادوی تعطیل شدند، شرکت‌ها کارمندان را از رفتن به دفتر منع کردند و افراد بیشتری گفتند که توصیه‌های بهداشتی را دنبال می‌کنند

تایمز عکس‌های محرمانه‌ای از C.D.C را بدست آورد که به طور عمومی منتشر نشده است. این عکس‌ها توسط شخصی که در این جلسات شرکت کرده به دست آمده است. تایمز سپس داده‌ها را با چندین دانشمند به اشتراک گذاشت. ایرا لونگینی، مدیر مرکز آمار و داده‌های بیماری‌های عفونی در دانشگاه فلوریدا. تأیید کرد که سناریو‌های مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده تا ۲۸ فوریه معتبر بودند، اما "تقریباً یکسان" باقی مانده اند.

دکتر لانگینی گفت: سناریو‌هایی که وی برای طراحی آن‌ها به C.D.C کمک کرده است به طور علنی افشا نشده بود، زیرا در مورد برخی از جنبه‌های اصلی کلیدی این سناریو‌ها عدم اطمینان وجود دارد، از جمله اینکه چه میزان انتقال از طرف افرادی که علامت را نشان نمی‌دهند یا فقط موارد خفیفی دارند، وجود دارد.

تخمین‌های بدترین سناریو‌ها برای مرگ و میر ناشی از کرونا در ایالات متحده / پیش بینی‌های مبتنی بر C.D.C. تعداد بالقوه عظیمی را نشان می‌دهند، اما این تعداد هنوز معتبر نیستند

وی گفت: "ما، بسیار دقیق هستیم تا مطمئن شویم که از نظر علمی مدل سازی لازم را انجام داده ایم و به طور صحیح روی اپیدمی و آنچه در مورد ویروس مشخص شده است می‌دانیم. اگر شما همه را به وحشت بیندازید و درباره ویروس اغراق کنید، برنده نخواهید بود. باید مراقب باشید و در محدوده قانون اطلاعات را منتشر کنید."

اما بدون دسترسی به این اطلاعات که کارشناسان برتر کشور معتقدند چگونه ویروس می‌تواند کشور را ویران کند و چه اقداماتی می‌تواند باعث کندی آن شود همه چیز مبهم است. برای مثال هنوز مشخص نیست که آمریکایی‌ها تا چه حد آسیب پذیرند و کدام رفتار‌های اجتماعی می‌تواند روند شیوع را کاهش دهد یا از مرگ جلوگیری کند و چقدر سریع عمل خواهد کرد.

مطالعات اپیدمی‌های قبلی نشان داده است که مقامات امیدوار بودهاند که بتوانند مردم را به فاصله گرفتن از یکدیگر و محافظت از خود تشویق کنند، اما تجربه ثابت کرده است که این اقدامات تاثیری بسیار اندک در نجات زندگی و جلوگیری از سرایت بیماری داشته است. دکتر کارتر مچر، مشاور ارشد پزشکی در امور بهداشت عمومی در وزارت امور جانبازان و مدیر سابق سیاست‌های آمادگی پزشکی در کاخ سفید در دوران دولت اوباما و بوش می‌گوید: "شما می‌توانید با آتش اجاق گاز خود از طریق آتش خاموش کن دستی برخورد کرده و حریق کوچک خانه را کنترل کنید، اما اگر کل آشپزخانه شما دچار آتش سوزی شود، احتمالاً آن دستگاه مفید نخواهد بود. در شرایط فعلی نیز آتش (شیوع ویروس) بزرگ‌تر از حد انتظار است. "

دکتر بیگراستف سناریو‌های پیشبینی خود را در جلسه‌ای که به طور هفتگی در مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها برگزار می‌شود ارائه کرد. دکتر لانگینی می‌گوید، شرکت کنندگان این جلسه از چندین ماه قبل از ظهور ویروس کرونا مشغول مبارزه با آنفلوانزا بودند و شرایط تغییر چندانی نکرد بلکه تمرکز ما از آنفولانزا روی کرونا تغییر کرد.

شیوع و بیماری‌زایی 10 برابری کروناویروس نسبت به آنفولانزا

چهار سناریو مطرح شده در جلسه، پارامتر‌های مختلفی دارند، به همین دلیل است که پیش بینی‌ها تا این حد گسترده هستند. آن‌ها تصور می‌کنند که هر فرد مبتلا به کرونا از یک تا دو یا سه نفر را آلوده می‌کند. میزان بستری از ۳ درصد تا ۱۲ درصدخواهد بود و از ۱ درصد تا چهار درصد افرادی که علائم را تجربه می‌کنند می‌میرند. این فرضیات بر اساس آن چیزی است که تاکنون در مورد چگونگی رفتار ویروس در سایر کشور‌ها از جمله در چین دیده شده است.

تخمین‌های بدترین سناریو‌ها برای مرگ و میر ناشی از کرونا در ایالات متحده، پیش بینی‌های مبتنی بر C.D.C تعداد بالقوه عظیمی را نشان می‌دهند، اما این تعداد هنوز معتبر نیستند

شرکت کنندگان جلسات C.D.C. گفتند که جلسات مدل سازی در مورد شیوع ویروس در سطح بین المللی، تأثیر اقدامات جامعه مانند تعطیلی مدارس و برآورد میزان عرضه دستگاه تنفس، اکسیژن و سایر منابع مورد نیاز سیستم بهداشت و درمان کشور است. در غیاب پیش بینی‌های عمومی C.D.C، متخصصان مختلف برای پر کردن خلاء اطلاعات غیر خصوصی، به شکل ویژه روی مراقبت‌های بهداشتی، تمرکز کرده اند. رهبران بیمارستان‌ها خواستار راهنمایی‌های بیشتر از سوی دولت فدرال در مورد آن اقلامی هستند که در هفته‌های آینده می‌تواند در انبار‌های کالا‌های بهداشتی باشد.

حتی در فصل‌های شدید آنفولانزا نیز بیمارستان‌های کشور با برپایی چادر در پارکینگ‌ها و نگه داشتن مردم در اورژانس‌ها از پس تعداد بالای بیماران بر آمده اند. دکتر جیمز لاولر، متخصص بیماری‌های عفونی و متخصص بهداشت عمومی در مرکز پزشکی دانشگاه نبراسکا گفت: کروناویروس احتمالاً پنج تا ۱۰ برابر بیشتر از آنفولانزا بیماری ایجاد می‌کند، بیمارستان‌ها باید اکنون کار خود را آغاز کنند و آماده شوند تا از افراد بیشتری مراقبت کنند. "

دکتر لاولر به تازگی پیش بینی‌های با عنوان "بهترین حدس" خود را در یک سمینار خصوصی که توسط انجمن بیمارستان‌های آمریکا برگزار شده بود به مدیران بیمارستان‌ها و سیستم‌های بهداشت آمریکایی ارائه داده است. وی تخمین زده است که حدود ۹۶ میلیون نفر در آمریکا آلوده شوند.

بر این اساس از هر صد نفر پنج نفر به بستری شدن نیاز دارند، این یعنی نزدیک به پنج میلیون بستری در بیمارستان، تقریباً دو میلیون نفر از این بیماران نیاز به مراقبت‌های ویژه دارند و حدود نیمی از آن‌ها به دستگاه‌های تنفسی نیاز دارند. محاسبات دکتر لاولر حاکی از ۴۸۰ هزار مرگ بود که به گفته وی رقمی محافظه کارانه بود. در مقابل صحبت‌های وی، طبق گفته C.D.C، در این فصل حدود ۲۰ هزار تا ۵۰ هزار نفر در اثر بیماری‌های ناشی از آنفولانزا جان خود را از دست داده اند. اما بر خلاف آنفلوانزای فصلی، تصور می‌شود که کل جمعیت جهان، مستعد ابتلا به کرونای جدید هستند.

دکتر آنتونی فاوسی، مدیر مؤسسه ملی آلرژی و بیماری‌های عفونی ایالات متحده، در سخنرانی روز پنجشنبه در کنگره، گفت: پیش بینی‌های مبتنی بر مدل‌ها باید با احتیاط انجام شود. وی در پاسخ به سؤالی درباره این که ایالات متحده می‌تواند ۷۰ تا ۱۵۰ میلیون مورد ابتلا به کرونا داشته باشد، گفت: "همه مدل‌های آماری می‌توانند به یک انداز درست باشند، اما در نهایت، چیزی که تعداد نهایی بیماران را تعیین می‌کند این خواهد بود که چگونه دولت اقدام به مهار و کاهش بیماری می‌کند."

راههای پیشنهادی برای مقابله با کرونا ویروس

کارشناسان مستقل گفتند که برای پیش بینی شرایط فعلی باید سریع عمل کرد و اقداماتی برای کنترل بیماری انجام داد. اگر تعداد مبتلایان جدید به جای اوج گرفتن در یک بازه زمانی روی عددی ثابت بماند، بار بیمارستان‌ها کمتر خواهد بود و تعداد مرگ و میر نهایی نیز کاهش خواهد یافت. مدل‌سازان تصریح کردند که کاهش سرعت اوج گیری می‌تواند دامنه را پهن تر، اما صاف‌تر کند. یعنی اگرچه تعداد بیماران کم نمی‌شود، اما افزایش نخواهد یافت. این کار با آموزش و پیشگیری مداوم قابل انجام است.

یک مطالعه اولیه که روز چهارشنبه توسط مؤسسه مدل سازی بیماری‌های ایالات متحده منتشر شد، پیش بینی می‌کند که در منطقه سیاتل، افزایش فاصله اجتماعی و محدود کردن تماس با گروه‌های افراد مبتلا می‌تواند تا ۷۵ درصد از مرگ و میر ناشی از کرونا پیشگیری کرده و موارد ابتلا را در ماه آینده از عدد ۴۰۰ به ۳۰ کاهش دهد.

مقاله‌ای جدید، که به نقل از دکتر فاوسی در یک نشست خبری منتشر شده نشان می‌دهد که اقدامات قرنطینه سریع و تهاجمی که توسط چین در شهر‌های خارج از مرکز شیوع کرونا مورد استفاده قرار گرفته است، موفق شده اند از ابتلای جدید تا حد زیادی پیشگیری کنند. این در حالی است که اکثر کشور‌ها فقط در صورت آشکار بودن انتقال گسترده، اقدام به مداخلاتی مثل انزوای اجتماعی و افزایش سطح بهداشتی می‌کنند. این نوع برخورد، به ویروس چند هفته فرصت شیوع می‌دهد. "

دکتر مچر در این خصوص گفت: "وقتی شاهد موارد مرگ در جامعه هستیم، یعنی پرونده‌های ابتلای زیادی وجود دارد. ویوس به سرعت در حرکت است و باید سرعتش ردیابی شود. این به شما بینش می‌دهد که اپیدمی کجا بوده است، نه این که اکنون کجاست. بهترین مثالی که می‌توانم بزنم نور ستاره است که به زمین می‌تابد. ما نور ستاره را به علت فاصله آن با زمین زمانی میبینیم که شاید اصلا ستاره‌ای وجود نداشته باشد. "

وی ادامه داد: "یک قدم هدفمند تعطیلی مدرسه‌ها یا محدودیت در اجتماعات گسترده است. ما نمی‌توانیم جلوی شیوع را بگیریم، اما می‌توانیم لایه لایه سد جلوی بیماری بچینیم. " این نتیجه گیری بر اساس تاریخ پشتیبان گرفته شده است. براساس برآورد‌های مستند شده توسط C.D.C، مرگبارترین بیماری اپیدمیک در تاریخ ایالات متحده، آنفولانزای اسپانیایی در سال ۱۹۱۸ بود، که حدود ۶۷۵ هزار نفر را در آمریکا کشت.

آیا سناریویی بدتر از بزرگ‌ترین بیماری مرگ‌بار در تاریخ آمریکا در راه خواهد بود؟

انستیتوی مدل سازی بیماری‌ها محاسبه کرده است که قدرت انتقال و شیوع ویروس فعلی تقریباً برابر با آنفولانزای ۱۹۱۸ و از نظر بالینی کمی شدیدتر است دکتر مچر و سایر محققان، مرگ و میر‌ها را از یک قرن پیش مورد مطالعه قرار دادند و مقایسه تجربیات شهر‌های مختلف اطلاعات جالبی به همراه داشته است. از جمله تجربیات سومین و چهارمین شهر‌های بزرگ آمریکا در آن دوران یعنی تجربیات فیلادلفیا و سنت لوئیس. در اکتبر سال ۱۹۱۸، دکتر روپرت بلو، جراح عمومی آمریکا، از مقامات محلی خواست که تجمعاتی مانند مدارس، کلیسا‌ها و تئاتر‌ها، همه مکان‌های عمومی را تعطیل کنند. با این حال او گفت که به هیچ وجه امکان اجرای دستورالعمل نهایی در سراسر کشور وجود ندارد، زیرا این موضوعی است که مربوط به جوامع محلی است.

تخمین‌های بدترین سناریو‌ها برای مرگ و میر ناشی از کرونا در ایالات متحده / پیش بینی‌های مبتنی بر C.D.C. تعداد بالقوه عظیمی را نشان می‌دهند، اما این تعداد هنوز معتبر نیستند

شهردار سنت لوئیس به سرعت این مشاوره را قبول کرد و چندین هفته تئاتر‌ها، مدارس، سالن‌های استخر و بیلیارد، مراسم تشییع جنازه عمومی، جلسات اداری، سالن‌های همایش و ... را تعطیل کرد و در نتیجه، شدت مرگ و میر سنت لوئیس کنترل شد. در مقابل، فیلادلفیا هیچکدام از این اقدامات را انجام نداد و میزان مرگ و میر آن به سرعت بالا رفت.

برخی کارشناسان معتقدند این تجربه در وضعیت فعلی نیز قابل تعمیم است و می‌توان سرعت شیوع بیماری را با اقدامات احتیاطی شخصی برای محافظت از دیگران و عدم حضور در تجمعات کنترل کرد. البته در جوامع مدرن امروزی امکاناتی وجود دارد که در آن زمان وجود نداشت. بیمارستان‌های پیشرفته، امکان تولید واکسن (تقریباً در یک سال) و روش‌های مبتنی بر فناوری می‌توانند امیدبخش باشند.

اما این نکته نگران کننده است که جمعیت جهان تقریباً سه برابر آنفولانزای ۱۹۱۸ است و اکنون ۱۰ برابر آن دوران افراد بالای ۶۵ سال و ۳۰ برابر بیشتر از آن دوران جمعیت بالای ۸۵ سال داریم. این گروه‌ها به ویژه احتمالاً به دلیل بیماری‌های زمینه‌ای در شرایط بحرانی قرار دارند و بیشتر در خطر مرگ هستند. در ایتالیا، بیمارستان‌ها به حدی درگیر بیماری هستند که ونتیلاتور‌ها جیره بندی می‌شوند.

دکتر گابریل لئونگ، استاد بهداشت جمعیت در دانشگاه هنگ کنگ، گفت: "این بسیار مهم است که ما از افرادی که بیشتر در معرض خطرند، حمایت کنیم. او در مقاله‌ای که در نشریه نیچر منتشر شده تخمین زد که ۱.۵ درصد از افراد علامت دار مبتلا به ویروس از دنیا می‌روند. او و دیگر افرادی که الگوی پیشرفت بیماری را طراحی کرده اند می‌گویند با نگاهی به تجربیات سایر کشور‌ها که قبلاً با کرونا مبارزه کرده اند می‌توان حدس زد چه اقداماتی باید در ایالات متحده انجام شود. وی گفت: "همه شهر‌ها و ایالت‌های ایالات متحده می‌توانند روی تجارب پیشین متمرکز شود.

دکتر مایکل کالاهان متخصص بیماری‌های عفونی در هاروارد می‌گوید: قبل از ما سنگاپور و هنگ کنگ عالی جواب داده اند. آن‌ها مدارس را تعطیل کردند، اجتماعات جمعی را حذف کردند، دورکاری را رواج دادند و حمل و نقل عمومی و زیرساخت‌های آن را به شدت ضدعفونی کردند. آن‌ها همچنین آزمایش‌های گسترده‌ای را انجام دادند. همه این اقدامات می‌تواند حالت انفجاری کرونا را کاهش دهد."

دکتر مچر گفت: "همانطور که در هنگام نزدیک شدن طوفان‌های بزرگ می‌دانیم که تا وقتی خورشید می‌درخشد و نسیمی خفیف می‌وزد باید آماده طوفان شویم، اکنون نیز باید پیشگیری گسترده را شروع کنیم. "