به گزارش سارنا به نقل از مهر، شیخ فرات بن ابراهیم در تفسیرِ خود(۱) روایت کرده که جنابِ باقر(ع) فرمود: حارث اعور، به حسین(ع) عرض کرد: یابن رسول اللَّه! فدایِ تو شوم! مرا از قولِ خداوند در کتابِ خود «وَالشَّمْسِ وَ ضُحیها»(۲) خبر ده!
فرمود: «وای بر تو ای حار! این محمّد، رسولِ خدا(ص) است. »
گفتم: فدای تو شوم! مرا از قولِ خداوند «وَالْقَمَرِ إِذا تَلیها» خبر ده!
فرمود: «این امیرالمؤمنین، علی بن ابی طالب(ع) است که بعد از محمّد(ص) آمده است. »
گفتم: از قولِ خداوند «وَالنَّهارِ إِذا جَلَّیها» خبر ده!
فرمود: «این قائم است از آل محمّدعلیهم السلام که زمین را از عدل و داد پُر کند. »
امام حسین(ع) در حدیثی طولانی پیرامونِ ظهورِ حضرت حجّت(عج) به اصحابش فرمود: «ثمّ إنّ اللَّه یخرج من مسجد الکوفة عیناً من دهن وعیناً من ماء وعیناً من لبن؛ (۳) سپس خداوند از مسجد کوفه چشمه ای از روغن و چشمه ای از آب و چشمه ای از شیر بیرون می آورد. »
حسین(ع) درباره ظهورِ امام زمان(عج) فرمود: «احسان و انفاق کنید، سوگند به خدایی که دانه را شکافت و انسان را آفرید! روزی فرا می رسد که دیگر برایِ انفاق یک درهم و یا یک دینار به مستحق محلّی پیدا نشود.» (۴)
سعد بن محمّد از عیسی خشّاب نقل می کند: به حسین بن علی(ع) گفتم: آیا صاحبِ این امر تو هستی؟
فرمود: «لا، ولکن صاحب هذا الأمر الطرید الشرید الموتور (۵) بأبیه المکنّی بعمّه، یضع سیفه علی عاتقه ثمانیة أشهر؛ (۶) نه، و لکن صاحبِ این امر، فراری رانده شده و دور افتاده و پایمال شده حقّ قصاص خونِ پدر و مخفی شده از ترس است که هم کُنیه عمویش می باشد و شمشیرش را هشت ماه به دوش می گذارد.»
امام حسین(ع) فرمود: «إنّ لصاحب هذا الأمر غیبتان: إحداهما تطول حتّی یقول بعضهم مات وبعضهم قتل وبعضهم ذهب، ولایطّلع علی موضعه أحد من ولیّ ولا غیره إلّا المولی الّذی یلی أمره؛ (۷) همانا برایِ صاحب این امر دو غیبت خواهد بود، یکی طولانی می شود، به گونه ای که بعضی گویند: از دنیا رفته، برخی دیگر گویند: کشته شده است و بعضی گویند: رفته است. به محل زندگی اش، هیچ کس از دوست و غیر دوست، مطّلع نشود، مگر خدمتکاری که به کارهایَش رسیدگی می کند.»
امام حسین(ع) فرمود: «قآئم هذه الأمّة التاسع من ولدی صاحب هذا الأمر وهو الّذی یقسّم میراثه وهو حیّ؛ (۸) قائمِ این امّت، نهمین نفر از اولاد من صاحب این امر است. او کسی است که میراثش را در حالِ زنده بودن تقسیم می کنند.» (۹)
امام حسین(ع) فرمود: «أما أنّ الصابر فی غیبته علی الأذی والتکذیب، بمنزلة المجاهد بالسیف بین یدی رسول اللَّه صلی الله علیه و آله؛ (۱۰) آگاه باشید! شکیبایان بر اذیّت و تکذیب در زمانِ غیبتِ امام زمان(عج) به منزله شمشیرزنان (راه خدا) در پیش روی رسول خدا(ص) هستند.»
از امام حسین(ع) سؤال شد: آیا مهدی(ع) متولّد شده است؟ فرمود: «لا، لو أدرکته لخدمته أیّام حیاتی؛ (۱۱) نه، اگر او را درک می کردم (و می دیدم) روزهایِ عمرم رادر خدمت او می بودم.»
دراحتجاج (۱۲) از امام حسین(ع) روایت شده است که در ضمنِ حالاتِ امام زمان(ع) فرمود: «خداوند عمرِ آن حضرت را طولانی می کند، آن گاه او را به قدرتِ خود همچون جوان، حدود چهل ساله، ظاهر می کند و این برای آن است که بدانند خداوند بر همه چیز قادر است. (۱۳)
امام حسین بن علی(ع) فرمود: «از ما دوازده مهدی است، اوّلِ ایشان، امیرالمؤمنین، علی بن ابی طالب علیه السلام و آخرِ ایشان نُهم از فرزندانِ من است و اوست قائم به حقّی که خداوند به او، زمین را بعد از مردن زنده کند و خداوند به او دین را بر همه دین‌ها غالب کند هرچند مشرکین نخواهند؛ برایِ او غیبتی است که در آن جمعی برگردند. » (۱۴)
امام حسین(ع) فرمودند: «مهدی عجّل اللَّه تعالی فرجه الشّریف را با سکینه و وقار، شناختِ حلال و حرام، نیازِ همگان به او و بی نیازیِ او از همه خواهید شناخت. » (۱۵)
امام حسین(ع) فرمود: «امام زمان(ع) از نظرها پنهان است تا کسی او را به بیعت خود نخواند و او زیر پرچم هیچ رهبر ناشایستی نرود. » (۱۶)
امام حسین(ع) فرمودند: «هنگامِ ظهور، منادیِ آسمانی به نام مهدی(ع) ندا می کند که همه اهل مشرق و مغرب آن ندا را می شنوند. (۱۷)
از حسین بن علی(ع) روایت شده که فرمود: رسول اللَّه(ص) به علی(ع) فرمود: «من به مؤمنین از خودشان به خودشان سزاوارترم، پس تو ای علی از مؤمنین به خودشان سزاوارتری، پس بعد از تو، حسن سزاوارتر است به مؤمنین از خودشان... و حجة بن الحسن به مؤمنین سزاوارتر از خودشان. امامان نیکوکار، آن‌ها با حق و حق با آن هاست. » (۱۸)
منابع:
۱-عیون أخبار الرضاعلیه السلام. ابو جعفر محمد بن علی بن حسین بن بابویه قمی، معروف به شیخ صدوق (م ۳۸۱ه)، تحقیق: سید مهدی حسینی لاجوردی
۲- عیون الحکم و المواعظ. ابو الحسن علی بن محمد لیثی واسطی (قرن ششم ه)، تحقیق: حسین حسنی بیرجندی
۳۳. الغیبة. ابو جعفر بن حسن بن علی بن حسن طوسی (م ۴۶۰ه)، تحقیق: عباد اللَّه طهرانی و علی احمد ناصح
۴- الغیبة. ابو عبداللَّه محمد بن ابراهیم بن جعفرکاتب نعمانی (م ۳۵۰ه)، تحقیق: علی اکبر غفاری
۵- کامل الزیارات. ابو القاسم جعفر بن محمد بن قولویه (م ۳۶۷ه)، تحیق: جواد قیومی
۶- کتاب من لا یحضره الفقیه. ابو جعفر محمد بن علی بن حسین بن بابویه قمی، معروف به شیخ صدوق (م ۳۸۱ه)، تحقیق: علی اکبر غفاری
۷-کفایة الأثر فی النّص علی الأئمّة الإثنی عشر. ابو القاسم علی بن محمد بن خزّاز قمی (قرن چهارم)، تحقیق: سید عبداللطیف حسینی کوه کمری
۸- کمال الدین و تمام النعمة. ابو جعفر محمد بن علی بن حسین بن بابویه قمی، معروف به شیخ صدوق (م ۳۸۱ه)، تحقیق: علی اکبر غفاری
۹- نهج الحیاة: فرهنگ سخنان حضرت مهدی علیه السلام محمد دشتی
۱۰- کنزالعمّال فی سنن الأقوال و الأفعال. علاء الدین علی متقی بن حسام الدین هندی (م ۹۷۵ه)
۱۱- کنزالفواید. ابو الفتح محمد بن علی بن عثمان کراجکی طرابلسی
۱۲- مشکاة الأنوار فی غرر الأخبار. ابو الفضل علی طبرسی (قرن هفتم)، تحقیق: مهدی هوشمند
۱۳-معانی الأخبار. ابو جعفر محمدبن علی بن حسین بن بابویه قمی، معروف به شیخ صدوق (م ۳۸۱ه)، تحقیق: علی اکبر غفاری
۱۴- مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل. میرزا حسین نوری طبرسی (م ۱۳۲۰ه)، تحقیق: مؤسسه آل البیت علیهم السلام،
۱۵-مسند أحمد. احمدبن محمد بن حنبل شیبانی (م ۲۴۱ه)، تحقیق: عبداللَّه محمد درویش
۱۶-مصباح المتهجّد. ابو جعفر محمدبن حسن بن علی بن حسن طوسی (م ۴۶۰)
۱۷- مناقب آل أبی طالب. (المناقب لابن شهر آشوب). ابو جعفر رشید الدین محمد بن علی بن شهر آشوب مازندرانی (م ۵۸۸ه)،
۱۸-ز غروب عاشورای حسینی علیه السلام تا طلوع ظهور مهدی عجل الله تعالی فرجه... ، حسین احمدی قمی.
نظر بدهید