پژوهشگران سوئیسی، ابزار جدیدی را ابداع کرده‌اند که می‌تواند به شخصی‌سازی بیهوشی کمک کند.
به گزارش سارنا به نقل از ایسنا و به نقل از نیوزبریک، بیهوشی ممکن است یک علم دقیق باشد اما هنوز به طور کامل شخصی‌سازی نشده است. متخصصان بیهوشی، از روش‌های گوناگونی برای محاسبه دوز درست برای بیمار، پژوهش‌های بالینی، پایگاه داده پزشکی و بررسی‌های آزمایشگاهی استفاده می‌کنند. در هر حال، هر شخص به صورت متفاوتی نسبت به روش‌های بیهوشی واکنش نشان می‌دهد و تا پیش از تجویز کردن ماده بیهوشی، راهی برای آگاهی از واکنش وجود ندارد.
شخصی‌سازی دوز مصرفی
بیماران در حال حاضر براساس واکنش خود، دوزهای اضافی بیهوشی را طی جراحی دریافت می‌کنند. نقش متخصصان بیهوشی این است که مطمئن شوند بیمار خیلی زود به هوش نمی‌آید اما باید از کمترین میزان داروها استفاده کنند.
دوزهای اضافی، بدون آگاهی در مورد میزان واقعی دارو در بدن بیمار تجویز می‌شوند.
پژوهشگران "موسسه پلی‌تکنیک فدرال لوزان"(EPFL) با همکاری "بیمارستان دانشگاه لوزان"(CHUV) و "دانشگاه پلی‌تکنیک تورین"(Polytechnic University of Turin) برای حل کردن این مشکل، سیستمی ابداع کرده‌اند که می‌تواند میزان "پروپوفول"(Propofol) را در بیماران هنگام جراحی اندازه‌گیری کند و براساس آن به تنظیم دوزهای مصرفی بپردازد.
"ساندرو کارارا"(Sandro Carrara)، از پژوهشگران این پروژه گفت: دانشمندان سال‌هاست سعی دارند تا حسگرهایی را ارائه دهند که بتوانند تراکم ترکیبات خون را در بیماران بیهوش فورا اندازه‌گیری کنند. بدین ترتیب، پزشکان می‌توانند دوزها را شخصی‌سازی کنند.
سرنگ هوشمند
ابزار این گروه پژوهشی، به یک سرنگ بزرگ شباهت دارد. سوزن آن حاوی الکترودهای حسگر است که تراکم پروپوفول خون بیمار را اندازه‌گیری می‌کنند. تجهیزات حسگرها نیز در یک جعبه کنترل مرکزی قرار دارند. بررسی حسگرها با استفاده از هوش مصنوعی صورت می‌گیرد.
اندازه‌گیری دقیق به لطف یادگیری ماشینی
کارارا ادامه داد: دلیل دشوار بودن اندازه‌گیری پروپوفول این است که تمایل دارد به نوک سوزن بچسبد و نتایج را تحریف کند. پروپوفول، یکی از بهترین داروهای بیهوشی موجود است اما دریافت کردن دوز مناسب آن می‌تواند پیچیده باشد. بنابراین، یک سیستم با کاربرد ساده که می‌تواند تراکم پروپوفول را در اتاق عمل کنترل کند، گام بزرگی در جراحی و مراقبت‌های ویژه به شمار می‌رود.
پژوهشگران، دقت ابزار خود را به واسطه آزمایش آن روی نمونه‌های خون انسان تایید کرده‌اند. مرحله بعدی این پژوهش، انجام دادن آزمایش‌ها درون بدن است.
این پژوهش، در مجله "IEEE Transactions on Biomedical Circuits and Systems" به چاپ رسید.
نظر بدهید