به گزارش سارنا به نقل از تسنیم، محفل ادبی هندیران به‌بهانه بزرگداشت مقام ادبی استاد محمدعلی مجاهدی (پدر شعر آیینی) کشور با حضور شاعران و استادان و هنرمندان فارسی‌زبان از کشورهای ایران، هند، پاکستان، افغانستان، تاجیکستان و... جمعه‌شب 3 دی‌ماه به‌صورت مجازی برگزار شد.
در این مراسم شاعران و اهالی فرهنگی چون غلامعلی حدادعادل، سیدعلی موسوی گرمارودی، فرهاد پالیزدار، محمد جواد غفورزاده (شفق)، علی‌رضا قزوه، محمدرضا سنگری، مجتبی رحماندوست، غلامرضا سازگار، زکریا اخلاقی، احد ده‌بزرگی، رضا اسماعیلی، حسین اسرافیلی، محمود اکرامی‌فر، مصطفی محدثی خراسانی، هادی منوری، محمدکاظم کاظمی، سیدحمیدرضا برقعی، محمدمهدی عبداللهی، احمد علوی، کامران شرفاهی، محمد غفاری، فاطمه نانی‌زاد، نغمه مستشارنظامی، سیده فاطمه موسوی، وحیده افضلی، فاطمه افشاریان، مرضیه فرمانی، نرگس جابری‌نسب و... و همچنین شاعران پارسی‌زبان خارجی از جمله پروفسور سیده فاطمه بلقیس حسینی، محمد شریف سعیدی، محبوب حسین، سیدحسن بنی‌طبا، سیدنقی عباس کیفی، مهدی باقرخان، سیداحمد حسینی شهریار، کبری بلخی حسینی و سید سکندر حسینی حضور داشتند.
در این مراسم خطاطانی چون سیدمسعود ربانی و امیر عاملی آثار استاد مجاهدی را خوشنویسی کرده به ارائه آثاری از سروده‌های مجاهدی پرداختند.
حلقه وصل شاعران صدر انقلاب
غلامعلی حدادعادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، در ابتدای این برنامه با انتشار پیامی به تلاش‌های مجاهدی در عرصه شعر به‌خصوص شعر آیینی اشاره کرد و گفت: استاد مجاهدی را باید حلقه وصل و رشته پیوند شاعران درجه‌اول صدر انقلاب اسلامی نظیر حمید سبزواری و مهرداد اوستا و محمود شاهرخی با شاعران امروز انقلاب دانست. در شعر او پختگی و استواری با تحول ذوقی و زبانی توأمان دیده می‌شود. مجاهدی تبحر و تعهد را در شعر خود جمع کرده است.
وی ادامه داد: او را به‌حق باید استاد پیشکسوت و علمدار شعر آیینی دانست و بر استقامت رأی و ثبات قدم وی در مسیر اسلام و انقلاب و دوستی خاندان پیامبر(ص) باید آفرین‌ها گفت.
خاطره موسوی گرمارودی از حضور مجاهدی در انجمن‌های ادبی قم
سیدعلی موسوی گرمارودی، شاعر پیشکسوت، نیز در ادامه این مراسم با اشاره به سابقه آشنایی خود با مجاهدی گفت: بنده و حضرت استاد مجاهدى در کودکى مخصوصاً نوجوانى یعنى در همان دوران تحصیل در دبیرستان بى‌آن‌که در یک مدرسه درس خوانده باشیم، دوره نوجوانى را با هم گذرانده‌ایم. به‌خاطر دارم که بنده و ایشان در انجمن‌هاى ادبى که در قم برگزار مى‌شد، شرکت مى‌کردیم، گاهى در کلاس‌هایى این انجمن‌ها برگزار می‌شد و پیشنهاد مى‌کردند، شرکت مى‌کردیم. به‌یاد دارم که شعر حزین لاهیجى را یک‌بار امتحان گذاشته بودند، ما هر دو پاسخ گفتیم و استقبال کردیم. آن دوره‌ها بزرگان انجمن‌ها هواى نوجوانانى چون ما را داشتند و میدان مى‌دادند که رشد کنیم، در هر صورت باید بگویم بنده از نوجوانى با استاد مجاهدى عزیز آشنایى دارم، در خدمتشان بودیم و تاکنون هم هستیم.
وی ادامه داد: امیدوارم که وجود ذی‌جود ایشان به‌حق محمد و آل محمد(ص) در کمال صحت و سلامت باشد و در توسعه فرهنگ و ادبیات متعهد و عزیز ما ان‌شاءالله موفق و مؤید باشند و براى ایشان آرزوى سلامتى کامل دارم.
نعمت بزرگی که خدا به مجاهدی بخشیده است
احد ده‌بزرگی، از شاعران پیشکسوت، از دیگر حاضران در این مراسم بود که مجاهدی را شاعری صاحب‌سبک خواند و اضافه کرد: مجاهدی در خانواده‌ای عالم تولد یافته است. او شاعری پرکار است و انصافاً کارهای بسیار خوبی در حوزه شعر آیینی انجام داده است. سبک و سیاق این کارها مختص خودش است؛ یعنی زبان شعر مخصوص به خود و منحصر به فرد دارد، می‌توان گفت از اساتیدی است که صاحب سبک است.
وی با بیان اینکه مجاهدی از طفولیت در خانواده‌ای مذهبی و عالم رشد یافته و هم‌جوار کریمه اهل‌بیت(ع) حضرت معصومه سلام الله علیها بوده است، ادامه داد: وی طبیعتاً یک شاعر آیینی به‌معنای واقعی کلمه است، حالا بعضی‌ها می‌آیند و شعر مذهبی می‌گویند و دلشان چیز دیگری است، اما استاد مجاهدی تحت طیف نوری اهل‌بیت(ع) پرورش یافته است، یک بال شعر آیینی این است که باورمندباشیم که آقای مجاهدی صاحب باور است و بال دیگر آن، تکنیک‌های شعری و ادبی است که مجاهدی استاد مسلم این قضیه است.
ده‌بزرگی «دانشجوپرور»ی را یکی از مهمترین شاخصه‌های کار مجاهدی در عرصه شعر و ادب دانست و یادآور شد: مجاهدی شاگردان زیادی را پرورش داده است که این نعمت بزرگی است که خداوند به او داده است. او در منزل خودشان انجمن شعر محیط را راه‌اندازی کرده و سال‌های سال شاگردان بسیاری را پرورش داده است.
این شاعر پیشکسوت ضمن اشاره به خاطره‌ای از مجاهدی ادامه داد: مجاهدی از لحاظ شخصیتی هم انسانی موقر است، در جاهایی بسیار آرام و صبور اما مواقعی بسیار شدیداللحن و کوبنده ظاهر می‌شود. من خاطره‌ای از ایشان به‌یاد دارم که یک سالی در نمایشگاه کتاب برنامه‌ای گذاشته بودند تا از مجاهدی و بنده تجلیل کنند. آقای مجری مراسم جمله‌ای را راجع به شعر عاشورایی گفت که استاد مجاهدی همان‌جا به بنده رو کرد و گفت "آقای ده‌بزرگی، جواب مجری را می‌دهید یا خودم بلند شوم؟"، بلند شد و با لحنی کوبنده جواب آن مجری را داد، این نیست جز سرمشقی که از علی‌بن ابی‌طالب(ع) گرفته است؛ یعنی جاذبه و دافعه که آن هم برگرفته از قرآن است که «اشدّاء علی الکفّار و رحماء بینهم»؛ این خصلت ناب استاد مجاهدی عزیز است که صدالبته همگان باید به این خصلت آراسته شوند.
بیشتر بخوانید
محمدجواد محبت، شاعر پیشکسوت، نیز در بخش دیگری از این مراسم، شعر آیینی را درختی استوار دانست که ریشه در بی‌کرانگی دل دارد و گفت: استاد مجاهدی در خاندانی اهل علم پرورش یافتند، پدر معظم مجاهدی از علمای اهل فضل بود، پیشینه خاندان او را که مطالعه کنید، می‌بینید که هم از سوی مادری و هم از طرف پدری مجاهدِ دین و مبارز با استبداد بوده‌اند.
وی ادامه داد: مجاهدی شاعری پیشکسوت و بامعلومات است و این بامعلومات بودن نکته مهمی است برای پیشرفت شعر آیینی، یعنی او شعرهایش را هم عاشقانه و هم عالمانه می‌سراید؛ چرا که خوب ممارست کرده و به‌لطف حق از محضر نیکان و خواص روزگارش نیز بهره‌ها برده است: «چنگ دل آهنگ دلکش می‌زند/ ناله عشق است و آتش می‌زند». مجاهدی را باید شمرده شمرده و فصل به فصل شناخت تا به فضل شعر و شاعری‌اش واقف شد، شاید کمتر کسی باشد که عشق را در همه فرازها چشیده باشد تا برازنده نام «پروانه» شود: «در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد/ عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد». او شعر رسای آیینی را جامه‌ای برازنده است، مضامین بلند و سخن شیوایش به‌آسانی مخاطب را میهمان سفره دلش میکند: «خون بود و داغ بود و عطش بود و آه بود/ اما نبود این همه ماجرا فقط».
پرچمدار شعر آیینی امروز
حجت‌الاسلام و المسلمین محمدحسین انصاری‌نژاد، شاعر، نیز در بخش دیگری از این مراسم با ابراز "استاد محمدعلی مجاهدی، شاعر و پژوهشگر دقیقه‌یاب و جان‌آگاه، پرچمدار شعر آیینی در روزگار ماست"، گفت: عاطفه‌ای نیرومند پابه‌پای اندیشه‌ای قوی، در شعرهای شورمند مجاهدی حرکت میکند. از دیگر ویژگی‌های شعرهای استاد، نوعی تعادل در بهره‌وری از هنرمندی‌های زبانی و تصویری است.
وی تصریح کرد: زبان شعرهای مجاهدی در عین یک‌دستی و سلامت زبانی، فاخر، شفاف و صمیمی است و از آفت تعقیدهای لفظی و معنوی، دیریابی مضمون و... دور مانده است. نسیم ملایم سبک هندی آمیخته با نوگرایی معتدل، به شعرهای مجاهدی رایحه‌ای متفاوت بخشیده و از تمایز و تشخص برخوردار کرده است.
انصاری‌نژاد در ادامه به دیگر ویژگی‌های شعری مجاهدی اشاره کرد و با تأکید بر اینکه انس عمیق با قرآن کریم، احادیث و دیگر منابع نور، چشم‌اندازی شگفت و رشک‌برانگیز را به اشعار او بخشیده است، افزود: مجاهدی را سال‌هاست می‌شناسم واز محضر پرفیض او بسیار آموخته‌ام. مجاهدی انسانی است به زلالیت و شفافیت سروده‌هایش، با جانی روشن، طبعی جوشان و اندیشه‌ای بلند. خداوند، نعمت آسمانی آن وجود شریف و نازنین را به‌سلامت بدارد!
عین شهدای گمنام
مهدی باقرخان، شاعر فارسی‌زبان از هندوستان، نیز در ادامه این مراسم با انتشار یادداشتی به برخی از ویژگی‌های شعری و ارزش و اهمیت کار مجاهدی در عرصه شعر فارسی اشاره کرد. در بخشی از این یادداشت می‌خوانیم: عین شهدای گمنام؛ نویسندگان، ادیبان و شاعرانی زیادی هستند که خاموش و بی سر و صدا بوده‌اند اما با عشق و فرزانگی، عمر خود را وقف زنده نگه داشتن چراغ امید و انتظار کرده‌اند؛ البته این دسته بزرگان، نزد مولایشان بسیار صاحب‌نامند. استاد محمدعلی مجاهدی هم یکی از همان بزرگ‌مردهاست. وای به حال ما که از این‌گونه شخصیت‌ها و خدمات ارزشمندشان در عرصه شعر و ادب آیینی و موعود بی‌بهره بمانیم!
او در بخش دیگری از این یادداشت با اشاره به نگاه متفاوت مجاهدی در عرصه شعر آیینی نوشت: اینک فرازی از فرمایشات آن عاشق پروانه‌وار عاشورایی را با هم مرور می‌کنیم که بیانگر عمق نگاه وی در خصوص گفتمان ادبیات آیینی است: «دامنه شعر آیینی در زبان فارسی بسیار گسترده است. اگر مقوله‌های نیایشی، توحیدی، اخلاقی، پندی، حماسی، حکمی، عرفانی و اجتماعی اجازه ورود در عرصه شعر آیینی را داشته باشند - که دارند - و اگر این عناوین از جهات بسیاری ملهم از معارف اسلامی و آموزه های دینی باشد - که هست - کدام نقطه از گستره شعر فارسی را می‌توان نشان داد که درسیطره این مفاهیم ارزشی نباشد؟! و کدام محدوده از قلمرو شعر فارسی را می توان سراغ کرد که حضور شهروندان شعر آیینی را به رسمیت نشناسد؟! اگر مفاهیم کلیدی مطرح در شعر آیینی را - به معنای تعمیمی و نه اصلاحی آن - از شعر فارسی بگیریم; جز آثار معدودی صرفاً عاطفی و عاشقانه و تغزل آمیز چه مطلب قابل ارائه‌ای باقی می‌ماند؟! و اگر این مفاهیم بلند و ارزشی موجود در شعر فارسی را برگرفته و متأثر از تعالیم اسلامی ندانیم; کدام مأخذ معتبری را در اختیار داریم تا در مقام اثبات مدعای خود به آن استناد کنیم؟" حقا که وی در راستای حفظ شعر آیینی و عاشورایی و همچنین احیای فرهنگ مهدویت و تبیین مفاهیم کلیدی آن گام‌های اساسی برداشته است و با شناخت نیازهای اساسی نسل جوان و ارائه مطالب وزین علمی توانسته است به برخی از این نیازها پاسخ مناسب دهد.
شاعری که بی‌وضو دست به قلم نبرده است
محمدمهدى عبدالهى، شاعر و پژوهشگر، نیز در ادامه این جلسه با بیان اینکه سخن گفتن از استاد محمدعلى مجاهدى براى بنده که توفیق شاگردى آن وجود نازنین را دارم، بسیار سخت است و حقیقتاً در این زمینه عاجز هستم، گفت: اما در چند جمله‌اى ناقابل صرفا ارادت خود را به محضر مبارک آن استاد فرزانه تقدیم مى‌دارم والا ما که باشیم بر آن خاطر عاطر گذریم. انصافاً لقب پدر شعر آیینى برازنده مقام والاى استاد مجاهدى عزیز است؛ چرا که با تمام وجود خود را و زندگى خود را وقف اهل بیت علیهم السلام و نشر معارف ارزشمند آن ذوات مقدس کرده و بیش از نیم قرن است که در نهایت اخلاص و تواضع، دغدغه جدى براى ارتقاى سطح شعر آیینى کشور و شاعران آیینى سراى روزگارمان را داشته است و خدمات برجسته و تلاش هاى زیادى را انجام داده است.
بیشتر بخوانید
وی ادامه داد: مجاهدى با تمام وجود براى شاعران آیینى پدرى مى کند و غیرت مذهبى آنان را به جوش مى آورد تا در مکتب نورانى شعر اهل بیت(ع) به حماسه‌سرایى بپردازند. نگاه استاد مجاهدى به شعر اهل بیت(ع)، معنادار است؛ یعنى فاصله گرفتن از ذلت در شعر و رسیدن به قله عزت و منزل سعادت است و این نگاه نشأت گرفته از همان نگاه سیدالشهدا(ع) و حضرت زینب کبرى(س) در به ثمر رساندن واقعه عظیم عاشورا بوده است. به تصویر کشیدن حماسه بزرگ حضرات آل الله در اوج مرثیه ایشان، همیشه مدنظر مجاهدى عزیز بوده است.
عبدالهی در ادامه مجاهدی را «مرد واقعى میدان شعر آیینى» هم در قول و هم در فعل توصیف و اضافه کرد: چرا که مى‌خواهد همیشه شعر آیینى در قله باشد و از هرگونه آسیبى نیز شعر آیینى و هم هیأت‌هاى منتسب به ایشان در امان بمانند و در این راه شجاعانه و بدون واهمه با تمامى انحرافات و شبهات و تحریف ها مبارزه مى‌کند. استاد مجاهدى پروانه‌وار، بال و پر خود را در مکتب اهل بیت(ع) مى‌سوزاند تا مدافع حرم آل الله باشد؛ چرا که آنچنان شیفته و ارادتمند آستان مقدس حضرات معصومین(ع) است که در این مسیر روز و شب برایش معنایى ندارد. او براى اعتلاى پرچم پرافتخار شعر اهل بیت (ع)همواره مجاهدت مى‌کند. آبرویش را خرج اهل بیت کرده و در این آستان مقدس نیز کسب آبرو مى نماید و آنچه را که دارد، مدیون اهل بیت(ع) مى‌داند.او شاعری است که تا کنون بى وضو دست به قلم نبرده است؛ چرا که قلم زدن در راه اهل بیت(ع) را مقدس مى‌داند و خود را پاسبان این ودیعه الهى برمى‌شمرد.
این شاعر رمز ماندگارى مجاهدى را مجاهدت در اوج اخلاص و تواضع و دور نگهداشتن خود از هرگونه منیّت و تکبرّ دانست و یادآور شد: اعتقاد راسخ مجاهدی به توجهات ویژه حضرات معصومین(ع)، اثرات این مجاهدت را در اشعار ناب او متبلور ساخته است. جان کلام اینکه مجاهدى بدون ادعا اما عاشقانه کلام رهبر فرزانه انقلاب و بیانات حکیمانه ایشان را بر خود فرض مى‌داند و جایى که معظم‌له مى‌فرماید گاهى یک بیت شعر کار صدها ساعت سخنرانى و منبر را مى‌کند، او سر از پا نمى‌شناسد و به نداى امین شعر انقلاب لبیک مى‌گوید و سال‌ها به حکم تعهد و رسالت انسانى خود دنبال رضایت ولى خدا مى‌گردد.
عبدالهی با بیان اینکه مجاهدى وقف شعر است؛ ولى شعر متعهد آن هم اداى دین به محضر اهل بیت(ع)، افزود: شعر مجاهدى چون آیینه صاف و زلال و به دور از هرگونه انحراف و خط و خش است و آیینگى را به ما مى‌آموزد. پروانگى را نیز باید از او آموخت که پروانه‌وار گرد حریم نورانى اهل بیت(ع) مى‌گردد و کسب معرفت مى‌کند.
عبدالهی در ادامه غزلی از مجاهدی را با این ابیات ارائه کرد:
چه زیبا ایستاده!
کیست این مردی که رو در روی دنیا ایستاده
در دل دریای دشمن بی محابا، ایستاده
لرزه می‌افتد به جان خیل دشمن از خروشش
وز نهیبش قلب هستی، نبض دنیا ایستاده
می‌گذارد پای بر فرق شط از دریا دلی‌ها
وه چه بِشکوه و تماشایی است، دریا، ایستاده!
*
گرچه زینب زیر بار داغ‌ها از پا نشسته
تکیه کرده بر عمود خیمه‌ها تا ایستاده؛
او که دارد فطرتی نازک‌تر از آیینه حتی
در مصاف خصم چون کوهی ز خارا ایستاده
با غریو ما رایتُ"فی البلا" الّا جمیلا
پیشِ روی آن همه زشتی چه زیبا ایستاده
از قیام کربلا این درس را آموخت باید:
ظلم را نتوان ز پا انداخت الّا ایستاده
این پیام تک‌سوار ظهر عاشوراست: یاران
مرگ در فرهنگ ما زیباست اما ایستاده
شناسنامه شعر آیینی
کبری حسینی بلخی، از شاعران افغانستان، نیز در ادامه این جلسه با بیان اینکه شناسنامه شعر آیینی فارسی در دوره جمهوری اسلامی ایران، به نام استاد محمدعلی مجاهدی (پروانه) ثبت شده است، گفت: استاد مجاهدی، یک عمر در سنگر فرهنگ عاشورای حسینی جهاد کرده است و با واژگان و کلمات که سربازان سر به راه و وفادار او به حساب می‌آیند، در برابر شبیخون فرهنگی مقاومت کرده است.
وی ادامه داد: سروده‌های آیینی این شاعر اندیشمند که از خلاقیت و آفرینش ادبی و هنری والایی برخوردار است، به شعر آیینی برگ و بار بخشیده است. پژوهش‌های بی‌بدیل این پژوهشگر فروتن که ریشه در قرآن مجید و روایات معصومین (ع) و تراث غنی شیعه در فراز و فرود تاریخ سرخ این قبیله دارد، به آن ریشه و ژرفنای فنا ناپذیر داده است. شاگردان این استاد ارجمند، که اکنون هرکدام بر سکوی استادی و آموزش و تعلیم نشسته‌اند، بر پویایی، بالندگی، شتاب و نهادینه شدن جریان شعر آیینی به عنوان یک جریان ادبی فاخر و غیر قابل انکار افزوده‌اند. البته استاد مجاهدی این مسیر پر از فراز و نشیب را به آسانی نپیموده است؛ بلکه چند دهه از عمر شریف خود را «در محفل روحانیان» تلمذ و «در محضر لاهوتیان » تهجد کرده و «فغان دل» شنیده تا بر «شکوه شعر عاشورا» و ادبیات مقاومت شیعی بیفزاید و « سیمای مهدی(عج) را در آیینه شعر فارسی» به منتظران ظهور و تشنگان حضور آن حضرت بنمایاند.
اجرای متفاوت مجاهدی در روز ولادت حضرت زهرا(س) در دیدار با مقام معظم رهبری
محسن طاهرى، مدیر عامل خانه مداحان کشور، نیز در ادامه این مراسم با انتشار پیامی از خدمات محمدعلی مجاهدی تقدیر کرد. در این پیام آمده است:
باسمه تعالى و بذکر ولیه المهدى ( عج)
جناب مستطاب استاد بزرگوار ، دکتر محمدعلى مجاهدى دامت برکاته
بعدالتحیة والسلام
اگرچه معرِّف باید اجلاى از معرَّف بوده باشد؛ ولى از آنجا که حقیر همواره از مُریدان حضرتعالى بوده و اینجا هم به عنوان تحفه درویش برگ سبزى تقدیم حضورتان می‌نمایم:
از آنجا که فرمودند انَّ من الشعرِلَحکمةٌ
اشعار حکیمانه پدربزرگوارشعر آئینى همواره مورد علاقه ارباب شعر و ادب بوده و حقیر کمترین به کرّات از آن ابیات نغز بهره‌ها بردم
اجراى آن استاد ذوفنون را در روز ولادت مادر والاگهر سادات در بیت مقام معظم رهبرى از یادها نرفته است درمکتب بزرگان فلسفه و عرفان و حکیمان متأله، درس‌ها آموخته و به کارگیرى نموده‌اند. در یک کلام باید عرض کنم: بیهوده سخن به این درازى نبود؛ براى آن استاد کم نظیر، دوام عزت و عظمت آرزومندم.
«پروانه» شدن شاعر آیینی
مرتضی امیری اسفندقه، شاعر، نیز در ادامه این مراسم با بیان اینکه استاد مجاهدی به بهترین نحو آموزش داوری و قضاوت اشعار می‌دهد، گفت: افتخار شاگردی استاد «پروانه» را دارم و ایشان دارای یک تواضع مثال‌زدنی هستند، در شب شعری استاد شعر ضعیف برای استاد خوانده می‌شد، ولی وی اصلاح می‌کرد و اعتراض نمی‌کرد. با ایشان در یک جلسه‌ای بودیم که همسر استاد مجاهدی وارد شدند و بنده شاهد بودم که ایشان تمام قد و با ادب پیش پای همسرشان ایستادند و من با خودم گفتم اگر کسی می‌خواهد شاعر آیینی باشد، باید مانند «پروانه» شود.
دو کوثر زلالی که شعر مجاهدی از آن سرچشمه می‌گیرد
محمدرضا سنگری، استاد دانشگاه، نیز در بخش دیگری از این مراسم با بیان اینکه سلوک شعرى استاد مجاهدى از دو کوثر زلال و زایا سرچشمه مى‌گیرد، گفت: نخست ذوق و طبع پویا و جوشان و دوم تأیید مستمر روح القدسى. در سروده‌هاى نغز و سازمند و استوار دکتر مجاهدى، یکدستگى و یکپارچگى، انتظام و انسجام، شبکه تصاویر و مضامین و قدرت شگفت آفرینندگى، جلوه‌گر است. دشوارترین ردیف ها و قافیه ها، هنرمندانه، استادانه و ماهرانه به کار گرفته مى‌شوند و به زیبایى و رسایى با تمام عناصر و سازه‌هاى شعر، پیوند مى‌یابند.
وی ادامه داد: وقتى سروده‌هایى چون «روى نیزه‌ها»، «رجعت سرخ»، «اقیانوس در شط»، «از قتلگاه» و ... را مى‌خوانید، وحدت و هم‌خوانى ردیف و قافیه در مجموعه سروده‌ها، مضامین و مفاهیم، شعرى یکپارچه و یگانه را، دلپذیرترین موسیقى فراچشم و گوش قرار مى‌دهد. قدرت نگارگرى، تصاویر بدیع و زیبا، سروده‌هاى استاد مجاهدى را متمایز و ممتاز مى‌سازد. سروده «فتنه خاکسترى» با ردیف دشوار «در تنور» نمونه‌اى بارز از این ویژگى است.
سنگری با بیان اینکه شعر استاد مجاهدى به ویژه در قلمرو شعر آیینى مذهبى و ویژه‌تر در حوزه شعر عاشورایى، تلفیق عناصر «سوگ»، «پیام»، «عرفان» و «حماسه» با هم است، افزود: شعر مجاهدی ذو وجوه است و به دیگر زمان به لحاظ درونمایه و ساخت کامل، و همین استاد دکتر مجاهدى را در صدر آیینى سرایان عصر ما قرار مى‌دهد. استاد دوست‌داشتنى، متواضع، روشن‌اندیش، معتقد و متعبد و متعهد به بسیار فضایل دیگر آراسته است؛ شاگردپرورى، نقد منصفانه و دردمندانه، دفاع از آرمان ها و ارزش ها، استوارى و مرزبانى در ساحت فرهنگ و انذار و هشدار به هنگام، سیمایى ستودنى از استاد عزیزم دکتر مجاهدى ساخته است که او را الگویى بایسته براى نسل امروز و فردا باید شناخت و شناساند.
آرزوی پدر شعر آیینی
محمدعلی مجاهدی نیز در پیامی صوتی ضمن تشکر از همه کسانی که در این برنامه حضور داشتند، گفت: تنها افتخارم این است که عمری در خدمت شاعران گران‌مایه آیینی خصوصاً شاعران جوان بوده‌ام.
وی در ادامه به بخشی از فعالیت‌های انجمن ادبی «محیط» که سابقه‌ای 60 ساله دارد، اشاره و اضافه کرد:تنها افتخارم این است که 60 سال اخیر عمرم در راه اعتلای شعر آیینی طی شده است و امیدوارم این چند صباحی که باقی است در این مسیر به پایان برسد. امیدوارم بعد از ما عزیزان شاعر، شاعران توانمند آیینی نگذارند که علم شعر آیینی روی زمین بماند. امیدوارم شاهد به اهتزاز درآمدن بیشتر انواع شعر آیینی در قله‌های مرتفع ادبی باشیم.
نظر بدهید