غرب‌پرستان را چه مي‌شود؟!

به گزارش سارنا به نقل از الف، بركناري ريچارد نفيو به عنوان «معمار تحريم‌ها» نشان داد كه از چيزي كه به عنوان هنر تحريم‌ها از آن ياد مي‌شود، خبري نيست. 
اكنون دولت ايران نفت مي‌فروشد ، پول آن را هم نقد دريافت مي‌كند.
چين و روسيه هيچ‌گونه همراهي با تحريم‌هاي آمريكا و اروپا ندارند و زنجيره رژيم تحريم‌ها پاره شده است.البته جان‌كري همان وقت كه برجام را امضا كرده بود در پاسخ به سؤالات نماينده كنگره اعتراف كرد كه اجماع جهاني عليه ايران وجود ندارد و شركاي آنها هيچ تمايلي به ادامه تحريم‌ها از خود نشان نمي‌دهند.
آمريكايي‌ها بيش از آنكه به تحريم‌ها از خارج دل ببندند به تحريم داخلي و نفوذ در دستگاه‌هاي دولتي اميد داشتند كه اكنون اين اميد هم به باد رفته است.
اكنون دولت يك پنجره جديدي براي تنفس سياسي، اقتصادي باز كرده و نگاهي منافع محور دارد و درصدد احياي منافع ملي در نگاه به شرق دارد.
فلسفه جيغ و داد رسانه‌هاي غربي و دنباله‌هاي آنها در ايران از سفر رئيسي به مسكو هم از همين نگاه نشأت مي‌گيرد.
رئيسي در چند ماه تصدي خود ثابت كرده است اگر از پشت ميزنشيني قدري فاصله بگيرد و به ميان مردم بيايد و از نزديك مشكلات آنها را بفهمد و رسيدگي كند و نيز همزمان به روابط خارجي و بسط آن حداقل در محدوده همسايگان نيم‌نگاهي بيندازد مي‌تواند تكاني به شيوه حكمراني مردم‌سالارانه بدهد.آمريكا و سه كشور شرور اروپايي چاره‌اي جز تسليم در برابر اراده دولت و ملت ايران در برچيدن تحريم‌هاي ظالمانه ندارند.
هزار راه نرفته در پيش پاي دولت براي خنثي‌كردن تحريم‌ها وجود دارد كه دولت عزم طي اين مسير عزت‌بخش را دارد.
آنتوني بلينكن، وزير خارجه آمريكا اخيرا در تازه‌ترين اظهارنظرش در مورد مذاكرات وين گفته است :
«ايران از ما ضمانت خواسته دوباره زير ميز تعهداتمان نزنيم. ما نمي‌توانيم رئيس‌جمهورهاي بعدي را ملزم كنيم به تضمين‌ها پايبند باشند.»
اين حرف بي‌ربط وزيرخارجه آمريكا در حالي گفته مي شود كه ايران به روابط 20ساله راهبردي با روسيه و قراردادهاي 25 ساله با چين فكر مي‌كند. وزيرخارجه آمريكا اصلا فهم درستي از روابط و حقوق بين‌الملل و اصل اعتماد متقابل ندارد. اعتراف مي‌كند كه در واشنگتن نمي‌توان دولت قابل اتكا و اعتمادي پيدا كنيد كه به تعهدت خود حتي براي چند سال پايبند باشند!!
با چنين ديدگاهي هيچ دولتي نمي تواند روي روابط با آمريكا حسابي باز كند تا چه رسد به دولت ايران كه 60 سال است خصومت‌ورزي واشنگتن با ملت خود را با گوشت و پوست و استخوان خود تجربه كرده است و ميان ما و آنها دريايي از خون بي‌گناهان وجود دارد.
دولت آقاي رئيسي براساس اين رهنمود رهبري كه ؛ «خنثي كردن تحريم‌ها دست ماست اما رفع تحريم‌ها با آمريكاست» در مسير خنثي كردن تحريم‌ها براساس سياست مستقل و راهگشا با جهان به‌ويژه همسايگان قرار گرفته است. از ديدگاه رئيسي جهان فقط آمريكا و سه كشور شرور اروپايي نيست. چين و روسيه هم جزء همين جهان هستند.
اعجاب‌آور است در حالي‌كه ما از سوي آمريكا جز تحقير و ترور و تحريم و تهديد چيزي دراين 40 سال پس از پيروزي انقلاب اسلامي نديديم چطور برخي هنوز اميدوارند آبي در روابط خارجي با اين گرگ و خونخوار جهاني گرم شود. معلوم نيست از غرب‌پرستي و غرب‌باوري آنها چه عايدي براي منافع ملي به دست مي‌آيد.
برخي از اين جماعت مطالبي را در تخطئه سياست مستقل ملي جمهوري اسلامي و نگاه راهبردي به شرق مطرح مي‌كنند كه واقعا تأسف‌آور و نشانه عدم درك عصري آنها است. طوري حرف مي‌زنند گويي بايد سر را هميشه در آخور غرب فرو برد ولو اين‌كه هيچ علفي در آن نباشد.
برخي از آنان همان كساني هستند كه در فتنه 88 رفتند به كنگره آمريكا و به پارلمان اروپا التماس كردند براي سرنگوني دولت جمهوري اسلامي، تحريم‌ها را تشديد كنيد. حالا كه مي‌بينند تحريم‌ها اثري ندارد به هذيان‌گويي افتاده‌اند.

محمدکاظم انبارلویی