اصلاح‌طلبان همچنان تلخ کام از سفر رئیسی به روسیه/ غرب‌گراها سرد نمی‌شوند؟

به گزارش سارنا به نقل از فارس:

مسکو، سومین مقصد سید ابراهیم رییسی در سفرهای او به خارج از کشور بود. این سفر که به دعوت ولادیمیر پوتین انجام گرفت، در عین حساسیت و اهمیت بالا، حواشی بسیاری را به دنبال داشت. 

اصلاح‌طلبان چگونه خود را به آب و آتش زدند؟

جریان اصلاح طلب که صرفا ارتباط با غرب را راه برون رفت از مشکلات می‌داند، عملیات رسانه‌ای خود را برای تخریب اهداف سفر رئیس جمهور به روسیه از همان ابتدای سفر، آغاز کرد.

 روزنامه آرمان ملی از جمله روزنامه‌هایی بود که در روز سفر رئیس جمهور به روسیه، گفتگویی را با تیتر «گره توافق در مذاکره با آمریکا باز می‌شود؛ نه چین و روسیه» منتشر کرد. کارشناس مد نظر این رسانه در این گفتکو تاکید می‌کند: مشکلی که به سیاســت خارجی کشورمان باز می‌گردد این است که با طرف دعوای اصلی یعنی آمریکا به گفت‌وگو ننشستیم. روسیه، چین و اروپا که طرف اصلی قضیه نیستند و از برجام خارج نشدند، این آمریکا بود که از برجام خارج شد.

از سویی دیگر روزنامه اصلاح‌طلب «آفتاب یزد» در سرمقاله خود نوشت: «رفت و آمدهای دیپلماتیک بجا و درست است اما غش کردن‌های عده‌ای در دامن رئیس‌جمهور روسیه محل اشکال جدی است. بارها گفتیم و نوشتیم همانطور که نگاه صرف، افراطی و تک بعدی به غرب اشتباه و خطرناک است تکرار چنین نگاهی به شرق فاجعه بار می‌تواند باشد».

روزنامه جمهوری اسلامی نیز با انتشار مطلبی در روز پنجشنبه (۳۰ دی ماه) نوشت: «مقابله با سیاست‌های استعماری غرب و در رأس آن آمریکا نباید منجر به توسعه نامتوازن و کارشناسی نشده روابط و توافقات با کشورهای عضو دیگر بلوک‌ها شود» اما این جریانات تنها به روزنامه های اصلاح طلب ختم نمی‌شود، بلکه چهره های شاخص اصلاحاتی نیز با اظهارنظرات و توییت های متقاوت سفر آیت الله رئیسی را به بوته نقد کشاندند.

 قبل از سفر سید ابراهیم رئیسی به مسکو، عده‌ای در فضای مجازی به بهانه بخشی از گفتگوی کاظم جلالی سفیر ایران در روسیه با روزنامه ایران که گفته بود «شناخت ایرانی‌ها [درباره روسیه] به دوران تزار و اتحاد جماهیر شوروی برمی‌گردد»، سیاست‌های دولت سیزدهم در جهت تقویت روابط تهران-مسکو را مخدوش دانسته و روسیه فعلی را همان روسیه تزاری و شوروی کمونیستی عنوان کردند. در همین راستا محمد مهاجری فعال رسانه‌ای نزدیک به علی لاریجانی و حسن روحانی در توئیتر نوشت: «[کاظم جلالی] کاملاً درست می‌گویند. مردم ایران از تزارها خوششان نمی‌آید، چه تزار نیکلای چه تزار پوتین»

اصلاح‌طلبان دست بردار نبودند و در حین سفر رییسی به روسیه نیز نسبت به نوع استقبال روس‌ها و همچینین میز مذاکره با پوتین واکنش نشان دادند.

 سطح استقبال روس‌ها از رئیس‌جمهور کشورمان در بدو ورود به مسکو بهانه‌ای شد تا عده‌ای در داخل کشور، که از پروتکل‌های تشریفاتی اطلاعی ندارند، به انتقاد از رئیس‌جمهور و تیم همراه او بپردازند. این افراد با توئیت‌های متعدد عدم استقبال پوتین از سید ابراهیم رئیسی در فرودگاه مسکو را نوعی تحقیر ملی ایرانیان عنوان کردند. در سکانس بعد، جریان اصلاحات، میز بزرگ دفتر رئیس‌جمهور روسیه و فاصله زیاد پوتین و رئیسی را بهانه کردند و این مساله را بازهم نوعی تحقیر دانستند.

آرمان ملی که سکان‌دار حملات به سفر رئیس جمهورمان بود. حتی بعد از سفر سید ابراهیم رئیسی نیز تیتر اول روزنامه خود را به قرار ایران با چین و روسیه اختصاص داد و تحت گفتگویی با سید حسین موسوی تبریزی عنوان کرد: جزئیات قرارداد با چین و روسیه را منتشر کنید.

دوقطبی‌سازی شرق و غرب هم سیاست دیگری بود که از طرف رسانه‌های اصلاحات به اجرا در آمد. ترفندی که با طعنه و کنایه برجام روسی هم دنبال شد. 

روی دیگر سکه؛ شبهاتی که پاسخ سختی ندارند

محمد لسانی کارشناس حوزه رسانه با تهیه فیلمی نسبت به نوع استقبال از رئیسی در روسیه واکنش نشان داد. لسانی تیتر «چینش تاریخی» را برای چیدمان میز مذاکره انتخاب کرد. او معتقد است این نحوه چیدمان ناشی از اهمیت و جایگاه ایران برای روسیه است.

از طرفی، طبق پروتکل روسیه، همواره معاون وزیرخارجه این کشور مسئول استقبال از مقامات عالی کشورهای مهمان کاخ کرملین است اما در این سفر وزیر انرژی روسیه یعنی مقامی بالاتر از عرف تشریفات هم به استقبال تیم ایرانی رفته بود و در سفر پوتین در سال ۱۳۹۴ نیز به جای وزیر امور خارجه ایران، محمود واعظی رئیس دفتر رئیس جمهور به استقبال او رفت.

همچنین مباحثی از باب انتقاد درباره میز بزرگ مذاکرات پوتین و رئیسی مطرح شد اما واقعیت این است که  بنا به روایت بسیاری از رسانه‌های روسی مانند خبرگزاری کومرسانت، رئیس جمهور کشورمان نپذیرفته بود پیش از سفر، طبق پروتکل‌های روسیه در قرنطینه قرار گیرد و به همین دلیل دو طرف در دو سر میز اتاق اصلی رئیس جمهور روسیه درکاخ کرملین نشستند تا به نوعی پروتکل‌های کرونایی روس ها نیز رعایت شود.  البته یک مسئله دیگر هم که باید توجه کرد تفاوت دیدار رسمی و دیدار کاری است. سفر اخیر، کاری بوده و تشریفات آن با سفرهای رسمی متفاوت است.

اما اشاره پوتین به عضو ناظر بودن ایران در شانگهای نیز حاشیه ساز شد. پاسخی که همان زمان اعلام عضویت ایران در پیمان شانگهای توسط مقامات رسمی کشور خودمان هم اعلام شده بود که تا مراحل قانونی تصویب در ایران، و طی مراحل فنی بین‌المللی انجام نشود، ایران عضو کامل و رسمی نخواهد بود. در واقع مسئله سیاسی ماجرا حل شده است و باید روند فنی نیز تکمیل شود. 

مسکو از رئیس دولت سیزدهم حتی فراتر از سطوح تشریفاتی استقبال کرد اما شاید برخی جزئیاتی که کرونا و سطح دیدار تغییر داده بود مانند همین میز دیدار و استقبال نکردن در داخل کاخ کرملین توسط برخی جریانات برجسته شد تا سعی شود اذهان و افکار عمومی، درگیر حاشیه‌های فرامتنی این سفر شود تا اصل دیدار به حاشیه رانده شود.

هرچه که بود برخی رسانه‌ها نتوانستند اصل ماجرا را نادیده بگیرند. نیویورک تایمز سخنرانی رئیسی در دومای روسیه را «یک افتخار بی نظیر برای یک رهبر سیاسی مهمان در این کشور» نامید. برای کشورهای مختلف جهان اتفاقی که افتاد شفاف است. جمهوری اسلامی ایران با همه کشورهای جهان روابط منطقی و درستی را دنبال می‌کند. این سطح از روابط اگر از سوی هر کشور دیگری نیز صادقانه مطرح شود ایران با حفظ جوانب ماجرا به دنبال استحکام روابط خود خواهد بود.