دانشمند ایرانی "فیبر نامرئی" ساخت

به گزارش سارنا به نقل از ایسنا و به نقل از گیزمگ، پژوهشگران مؤسسه سلطنتی فناوری ملبورن(RMIT) ادعا می‌کنند که یک نوع فیبر جدید موسوم به FiberX می‌تواند تا ۲۰ درصد فیبر رژیمی سالم بیشتری به غذا اضافه کند، بدون اینکه تغییر قابل تشخیصی در رنگ، بافت یا طعم آن ایجاد شود.

بهتر از همه این که این گروه می‌گوید که می‌توان آن را از نشاسته‌هایی تهیه کرد که در غیر این صورت چیزی جز ضایعات و زباله‌های کشاورزی نخواهند بود.

اضافه کردن مواد سالم در غذا یک رویکرد مدرن است و در مورد فیبر، کمتر کار شده است. در حال حاضر نان‌های دارای فیبر بالا در بازار وجود دارند، اما چندان با استقبال کودکان مواجه نشده‌اند. از غلات صبحانه با فیبر بالا نیز استقبال نشده است، چرا که اغلب خرید مواد قندی ترجیح داده می‌شود.

اما مصرف فیبر، ضروری است. جدا از نقش فیبر در پیشگیری از چاقی، دیابت نوع ۲ و برخی بیماری‌های قلبی-عروقی، فیبرِ غیرقابل هضم نقش بسیار مفیدی در سلامت روده و کاهش قابل توجه نیاز به زایمان کمکی یا سزارین ایفا می‌کند.

بنابراین "فیبرنامرئی" جدیدی که توسط پژوهشگران RMIT در همکاری با گروه مهندسی Microtec ساخته شده است، می‌تواند اختراع مهمی باشد.

پروفسور عسگر فرحناکی می‌گوید: اکنون می‌توانیم بدون تغییر طعم یا بافت که یکی از مشکلات اصلی بسیاری از مکمل‌های فیبر تجاری تا به امروز بوده است، فیبر اضافی را به غذاهایی مانند نان سفید و سایر مواد اصلی اضافه کنیم.

FiberX مزه یا حسی مانند افزودنی‌های فیبر معمولی ندارد، زیرا در واقع از نشاسته گرفته شده است. این گروه پژوهشی از فرآیندهای شیمیایی برای تغییر ساختار مولکولی نشاسته‌هایی مانند کاساوا(تاپیوکا)، گندم و ذرت استفاده کردند تا آنها را از غذاهای بسیار قابل هضم که باعث افزایش سریع قند خون می‌شوند، درست مانند رژیم غذایی طبیعی که فیبر و فواید یکسانی دارند، به اشکال غیرقابل هضم که در بدن حرکت می‌کنند، تغییر دهند.

پژوهشگران در آزمایش‌های طعم نان و کیک متوجه شدند که FiberX می‌تواند بین ۱۰ تا ۲۰ درصد فیبر بیشتری را قبل از این که مردم متوجه تفاوت آن شوند، وارد غذاها کند.

آزمایش‌های آزمایشگاهی روی نشاسته‌های فرآوری‌شده نشان داد که این فرآیند اصلاح شیمیایی می‌تواند به طور قابل اعتمادی بیش از ۸۰ درصد نشاسته را به فیبر غذایی تبدیل کند، اما پژوهشگران می‌گویند اکنون در حال کار بر روی روش‌های فیزیکی یا آنزیمی برای دستیابی به همین نتیجه هستند که در نهایت به آنها اجازه می‌دهد برچسب "بدون مواد شیمیایی" دریافت کنند و همچنین "برای محیط زیست بهتر است".

پروفسور فرحناکی می‌گوید که تکنیک FiberX لزوماً به نشاسته‌ای نیاز ندارد که بتوان در جای دیگری از آن استفاده کرد. در واقع، این گروه در تلاش برای استفاده از نشاسته‌ها و فیبرهای ضایعات به عنوان ماده اولیه برای تولید محصولات FiberX در مقیاس بزرگ است.

پژوهشگران اکنون قصد دارند این فناوری را برای تجاری‌سازی در دسترس صنایع قرار دهند.

پروفسور فرحناکی می‌گوید: افزایش مقیاس این فناوری به این معنی است که صنایع غذایی مقادیر زیادی از فیبر غذایی نامرئی را با قیمتی مقرون‌به‌صرفه در دسترس خواهند داشت تا غذاهای پُرفیبر را در اختیار مصرف‌کنندگان قرار دهند.