آقای دولت، افتخارات نظام جمهوری اسلامی در مبارزه با کرونا را از بین نبرید / آقای رئیس جمهور! فکر کنید در شرایط جنگی و حمله نظامی به کشور هستیم، باز هم در این شرایط باید به دنبال حفظ رونق اقتصادی کشور باشیم؟

سارنا: وقتی که کرونا وارد ایران شد بحث نحوه مبارزه با شیوع آن توسط جمهوری اسلامی محل بحث گروههای مختلف شد. در راس همه، دشمنان ایران بودند که یک صدا به تخریب عملکرد ایران در مبارزه با کرونا پرداختند به طوریکه پست های منتشر شده در فضای مجازی توسط بی بی سی برای موضوع کرونا در ایران چندین برابر پست های منتشر شده درباره خود چین بود. تهمت های زیادی به ایران زده شد و انواع سیاه نمایی ها مثل همیشه در مورد ایران انجام شد. بحث نبستن حرم های مطهر، قرنطینه نکردن شهر قم و بحث تأثیر دعا در مهار کرونا بارها و بارها و به اشکال مختلف برای تخریب ایران و اسلام مطرح شد.

اما به مرور زمان که سیل کرونا به اروپا و امریکا رسید و افتضاحات جوامع غربی یکی پس از دیگری برملا شد و ضعف دولتهای پرمدعای غربی بیش از پیش نمایان شد آن وقت بود که همگان به فرهنگ بالای ایرانی و قدرت بالای مدیریت جمهوری اسلامی با وجود حجم وسیعی از تحریم های ویرانگر پی بردند و کم کم این دشمنان همیشگی ایران چنان به خود مشغول شدند که کمتر به موضوع ایران پرداختند، هر چند که همچنان برخی نوکران رسانه ای آنها در داخل کم و بیش در راستای اربابان خود حرکت میکنند.

واضح است که در یک چنین بحرانهایی که شاید هر صد سال یک بار در کشوری اتفاق بیفتد، نقص در مدیریت و اشتباه به علت عدم پیش بینی گستردگی بحران طبیعی است و قطعا در کشور ما ضعف مدیریتی و خطا در تصمیم گیری به خصوص در ابتدای شروع این بحران وجود داشته است. اما در مجموع عملکرد جمهوری اسلامی به اذعان بیشتر متخصصان جهانی مثبت ارزیابی شده است. مجموعه نظام و به خصوص شبکه درمانی کشور که زیرمجموعه دولت است و دیگر نهادها و به ویژه نیروهای مسلح و همچنین نهادهای مردمی در مبارزه با این ویروس منحوس صحنه های بی بدیلی آفریدند که باید به آنها دست مریزاد گفت و به حضورشان افتخار کرد.

اما چند نکته عجیب در تصمیم گیری های اخیر دولت وجود دارد که نمی توان به راحتی از آن گذشت. بعد از اینکه ابعاد این بحران مشخص شد دیگر توقع سهل انگاری از مسئولان نیست.

واقعا چرا طرح جلوگیری از سفرهای نوروزی از همان هفته اول تعطیلات نوروزی انجام نشد؟

بعد از فرمان رهبری به رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح، سرلشکر باقری رئیس ستاد کل نیروهای مسلح در مصاحبه ای از طرح خلوت کردن خیابان ها طی 24 ساعت سخن گفت. واقعا چه شد که این طرح اجرا نشد و چه کسی و یا چه کسانی جلوی این طرح را گرفتند؟

در مورد تعطیل کردن ادارات هم باید گفت که دولت کار چندان مهمی انجام نداده است چون به طور کلی در ایام نوروز ادارات کشور همه ساله تا دوهفته اول فروردین تطعیل هستند و اگر هم کسی در این ایام به ادارات می رفت بیشتر وقتش به دید و بازدید نوروزی می گذشت.

جالب اینجاست که طرح فاصله گذاری اجتماعی که توسط رئیس جمهور اعلام شد و قرار شد تا 20 فروردین اجرا شود در روز شنبه 16 فروردین به طرز خنده داری بی اثر بود. ترافیک عجیب در خیابان ها نشان از عدم جدیت دولت در اجرای این طرح بود. از همه جالب تر رفتار شرکت های خصوصی بود که هیچ وقعی به این طرح دولت نگذاشتند.

واقعا این طرز اجرای یک تصمیم حکومتی است؟ نه نظارتی وجود دارد و نه توبیخی برای شرکت های خصوصی. این چه معنی دارد که برای مثال یک شرکت خصوصی کوچک و غیر مهم که تنها برای یک بنگاه اقتصادی خصوصی دیگر سهام خرید و فروش می کند در همین هفته ای که طرح فاصله گذاری اجتماعی و حضور یک سومی کارمندان دولت در حال اجراست به کارکنان خود دستور می دهد که همه باید در محل کار حضور داشته باشند و وقتی یک نفر از کارکنان این شرکت کوچک خصوصی اعتراض می کند مدیرعامل این شرکت با وقاحت تمام می گوید که ما براساس قانون خودمان عمل میکنیم.

واقعا مسخره نیست؟ در کشورهای غربی که بیشتر کارمندان آنها در شرکت های خصوصی کار می کنند وقتی دولتشان می گوید محدودیت حضور کارمندان دقیقا منظورش همه کارمندان اعم از دولتی و خصوصی است. مگر کارمندان شرکت های خصوصی آدم نیستند و مریض نمی شوند و دیگران را مریض نمی کنند؟ قطعا مسئولان دولتی می گویند این کار شرکت های خصوصی تخلف است اما همه می دانند که این شرکت ها تخلف می کنند و هیچ کس هم کاری نمیکند.

برخی اعضای دولت و به خصوص شخص رئیس جمهور محترم به شکلی عجیب و علی رغم هشدارهای وزارت بهداشت به دنبال عادی سازی فعالیتهای اقتصادی کشور هستند. حتما اگر از آنها سوال کنیم می گویند که اقتصاد کشور تعطیل شده و اگر این وضعیت ادامه پیدا کند قشر ضعیف کشور قادر به ادامه زندگی نیستند و اقتصاد کشور فلج می شود. در مورد این ادعا چند نکته وجود دارد:

اول اینکه همه اذعان دارند که سلامت مردم و اقتصاد مردم هر دو مهم هستند و مسئولین هم برای حفظ هر دو باید تلاش کنند اما باید توجه داشت که حفظ جان مردم در این وضعیت بسیار مهم تر است.

نکته دوم اینکه نگرانی همه از ضمانت اجرایی پروتکل های ابلاغی دولت به صاحبان مشاغل است. وقتی در این هفته که قرار بود فاصله گذاری اجتماعی با شدت بیشتری اجرا شود و اینچنین از سوی شرکت های خصوصی به آن بی محلی شد خدا به دادمان برسد در هفته آینده که قرار است محدودیت ها کمتر هم شوند.

سوم اینکه عجیب است که در حال حاضر و با این بحران خطرناک، برای دولت اینقدر فعالیت اقتصادی کشور مهم شده در حالیکه در شش سال و نیم گذشته بارها و بارها شاهد تنبلی دولت در بخش های مختلف اقتصادی و نابودی بسیاری از فعالیت های تولیدی و از دست دادن فرصت های بسیار زیاد در سایه توافقات برجام بودیم تا جایی که یکی از موفق ترین وزرای اقتصادی کشور به طرز عجیبی در دولت دروازدهم به کار گرفته نشد.

نکته چهارم اینکه اساسا این وظیفه دولت اسلامی است که در چنین شرایط سخت به جای اکتفا کردن به چند پروتکل بدون ضمانت اجرایی، با حمایت های اقتصادی از اقشار ضعیف و شناسایی آنها (که البته دولت می گوید قبلا همه را شناسایی کرده) به آنها این یکی دو ماه کمک مالی حداقلی مثل یک میلیون تومان کند و برای مثال برای تأمین این مقدار تمام اضافه کاری و پاداش کارکنان دولت را از مدیران ارشد تا کارمندان دیگر قطع کند و یا از منابعی دیگر این مقدار را تامین می کرد. تنها برای دو ماه همه مردم با حقوق حداقلی زندگی می کردند. در عوض این خوبی را هم داشت که مدیران ارشد هم به اندازه دو ماه با درآمد قشر ضعیف جامعه زندگی می کردند و درد آنها را میفهمیدند، فقط دو ماه. ثواب هم داشت. به این ترتیب تا پایان فروردین همه مشاغل غیر حساس به طور کلی تعطیل می شدند و همه رفت و آمدها کنترل می شد تا از پیک این بیماری عبور می کردیم. قطعا با تعطیلی کشور تا پایان ماه جاری هیچ اتفاق عجیبی نمی افتاد. اصلا فرض کنید به کشور حمله نظامی شده و همه مراکز در معرض حمله نظامی هستند، در این شرایط کدام دولتمرد دنبال ادامه رونق اقتصادی است. قطعا بحران کرونا هم اینقدر بزرگ هست که آن را شرایط جنگی بدانیم.

شاید بگویند این طرح ها خام هستند و قابلیت اجرایی ندارند، در جواب باید بگوییم که خوب این وظیفه دولت اسلامی است که این طرح ها راپخته کند و اجرا کند و گرنه تصویب پروتکل های بدون ضمانت اجرایی که همین هفته هم معلوم شد دولت قدرت نظارت بر هیچ بخشی را ندارد را ما هم بلد هستیم تصویب کنیم.

به طور کلی پایان این بحران اقتصادی با پایان این بیماری تمام می شود و اگر این بیماری در سطح کشور ادامه پیدا کند همچنان این بحران اقتصادی هم ادامه خواهد داشت.

و سخن پایانی اینکه اینجا ایران اسلامی و تنها حکومت شیعی جهان است و دولت آن هم باید متناسب با این کشور عمل کند. در اسلام شیعی جان یک نفر هم مهم است. اینجا امریکا نیست که رئیس جمهور آن بگوید اگر 100 هزار نفر کشته هم بدهیم باز هم موفق هستیم، اینجا مملکت شیعه است و این حکومت در راستای ظهور حضرت ولی عصر (عج) تشکیل شده و رئیس جمهور آن و دولت آن هم باید بر مبنای یک حکومت شیعه منتظر ظهور عمل کنند نه اینکه از اظهارات حاکمان غربی کپی برداری شود. اگر این دولت نتواند این شرایط سخت را به سبک اسلامی مدیریت کند به درد حکومت منتظر ظهور نمی خورد. اینجا امریکا یا اروپا نیست.

سروش دلیری