استدلال خنده دار اصلاح طلبان و همفکرانشان برای توجیه ناکارآمدی دولت روحانی/ شورای نگهبان تأییدش کرده بود!

سارنا - سروش دلیری

در انتخابات ریاست جمهوری سال 1392 بعد از تایید صلاحیت نامزدهای این دوره، اصلاح طلبان تمام تلاش خود را به کار بردند تا آقای روحانی رای بیاورد و در این مسیر شخصیت های اثرگذاری چون مرحوم هاشمی و آقای خاتمی و برخی دیگر هم از هیچ تلاشی فروگذار نکردند. بالاخره آقای روحانی با اختلاف حدود دویست و پنجاه هزار رای تا رسیدن به دور دوم، انتخاب شد. اما این بار دیگر خبری از ادعای تقلب و تخلف نبود.

همین اتفاق در انتخابات ریاست جمهوری سال 1396 هم تکرار شد اما این بار علاوه بر حمایت همه جانبه اصلاح طلبان و همفکرانشان و تَکرار بزرگان اصلاح طلب، تخریب شدیدی هم بر علیه رقبای آقای روحانی به خصوص آقای رئیسی از طرف اصلاح طلبان و حتی خود ایشان انجام شد. اینکه اگر رئیسی بیاید دلار پنج هزار تومان می شود ، تحرم ها تشدید می شود، گرانی بیداد می کند، اعدام ها و زندان رفتن ها بیشتر می شود و از این قبیل حرف ها که نُقل محافل انتخاباتی طرفداران آقای روحانی و حتی سخنرانی های خود آقای روحانی بود. این بار هم جناب آقای روحانی برنده انتخابات شدند و البته باز هم بدون ادعای تقلب گسترده.

حالا بعد از هفت سال که همه مشاهده کردند آن اتفاقاتی که به رئیس جمهور شدن آقای رئیسی نسبت می دادند ده برابر در زمان خود آقای روحانی انتفاق افتاد تقریبا اکثر مردم چه طرفدار و چه غیر طرفدار آقای روحانی اذعان دارند که این دولت یکی از ضعیف ترین دولت های بعد از انقلاب است. دیگر چبزی باقی نمانده که تحریم نشده باشد، دلار به مرز سی و دو هزار تومان رسیده، برجام شکست خورده، تورم سر به آسمان کشیده، قیمت خودروهای داخلی به چند صد میلیون و خودروهای وارداتی میلیاردی شده است در مبارزه با کرونا تصمیمات دولت ناکارآمد و بسیار ضیف بوده و بسیاری موارد دیگر که تقریبا هیچ جای دفاعی از عملکرد دولت روحانی باقی نمی گذارد هر چند که هنوز برخی سنگ این دولت را به سینه می زنند که البته بسیار اندک هستند.

در این بین ریاست آقای رئیسی بر قوه قضائیه و عملکرد خوب ایشان در این قوه و اتفاقا کمتر شدن زندانی ها و اعدام ها در زمان ریاست وی بر قوه قضائیه و همچنین مبارزه جدی با مفسدان اقتصادی از هر جناح، برخی از رای دهندگان به روحانی را از رای ندادن به رئیسی پشیمان کرد. بعد از این اتفاقات، انگشت اتهام مردم بیشتر به سمت اصلاح طلبان و همفکران آنها و سلبریتی های دنباله روی آنها نشانه رفت که چرا شما اینقدر تبلیغ روحانی را می کردید و چرا اینقدر از طرف روحانی و تیمش وعده دادید و اینقدر مردم را از رقیب روحانی ترساندید؟ حالا باید جواب این وضعیت را شما اصلاح طلبان و همفکرانتان بدهید.

اتفاق جالب اینجاست که اصلاح طلبان و همفکرانشان در جواب این انتقادها با حالتی تهاجمی و حق به جانب اینگونه استدلال می کنند که اگر روحانی مشکل داشت چرا شورای نگهبان وی را تایید کرد؟ گناه ما چیست؟ ما گزینه مورد تایید شورای نگهبان را تبلیغ کردیم. اگر اشکالی هست به ما بر نمی گردد و مقصر اصلی شورای نگهبان است که روحانی را تایید کرد. البته از این دست استدلال ها در طیف اصلاح طلب بسیار زیاد دیده می شود. کلاً این جماعت عادت دارند که آدرس غلط به جامعه بدهند. در اکثر دوره های بعد از انقلاب، مسئولیت اجرایی کشور با این جماعت و یا جریا نهای نزدیک به اینان بوده و در بسیاری از مواقع هم مجلس از آنشان بوده ولی امروز جوری از موضع طلبکارانه صحبت می کنند که انسان فکر می کند این بندگان خدا اپوزیسیون خارج از کشور هستند. در تحلیل مسائل مختلف هم که نمونه های بسیاری از تحریف تاریخ صدر اسلام و تاریخ اول انقلاب در کارنامه شان وجود دارد . مثل همین مورد اخیر در مورد صلح امام حسن علیه السلام.

اما در مورد مقصر دانستن شورای نگهبان نکاتی هست که باید بیان شود البته برای مردم و نه برای اصلاح طلبان، چون آنها اصلاح طلبان خود بهتر حقایق را می دانند:

اولا شورای نگهبان شرایط ابتدایی و اولیه نامزدها را مورد بررسی قرار می دهد و سوابق سیاسی و مدیریتی نامزدها را در طول انقلاب بررسی می کند. مگر شورای نگهبان برنامه ها و وعده های نامزدها را تجزیه و تحلیل می کند؟ پس فلسفه انتخابات چیست؟ همچنین مگر شورای نگهبان می تواند تضمین کند که فرد در آینده هم عملکرد درستی خواهد داشت و اصلا مگر کسی می تواند چنین ادعایی کند؟ امیرالمومنین علیه السلام هم که خود دارای علم لدنی بود هیچ وقت در طول حکومتش از این ابزار استفاده نکرد. نمونه بارز آن هم استفاده از بسیاری از افراد مختلف در حکومتش بود که بعدها خیلی ار آنها بر علیه خود حضرت شدند.

ضمنا بسیاری از نقطه نظرها بعد از تایید صلاحیت و در زمان تبلیغات مشخص می شود و آنجاست که مردم متوجه جهت گیری فکری وکاری و برنامه های نامزدها می شوند. یعنی اصلا شورای نگهبان کاری به برنامه های نامزدها ندارد و این مردم هستند که پس از شنیدن برنامه نامزدها به یک نفر رای می دهند. این چه استدلال بچه گانه ایست؟

ثانیا اگر تایید صلاحیت شورای نگهبان به معنای مهر تایید همه جانبه به عملکرد نامزدهاست و تضمینی است برای عملکرد آینده فرد انتخاب شده، پس چرا اصلاح طلبان این همه به تخریب رقبای روحانی پرداختند و چرا این همه مردم را ترساندند که اگر فلانی رای بیاورد همه چیز نابود می شود؟ مگر تایید شورای نگهبان را تضمین عملکرد آینده نامزد انتخاب شده نمی دانند. چرا در هر دوره اینقدر بر علیه نامزد رقیبشان تبلیغ می کردند؟ البته این دست استدلال های بچه گانه و البته به ظاهر زیبای اصلاح طلبان بسیار زیاد هستند و الان هم به جای پاسخگویی اتفاقاتی که این روزها در کشور افتاده طلبکارانه باز هم مدعی شده اند و دیگران را مسئول همه چیز می دانند.