سارنا - سروش دلیری
وقتی در ماههای آخر سال 1398 سر وکله کرونا پیدا شد دولت تصمیم به ایجاد محدودیت هایی برای جلوگیری از شیوع این ویروس گرفت که البته در ابتدای امر به علت ناشناخته بودن این بیماری این محدودیت ها چندان محکم نبود. اما با گسترش این بیماری در روزهای پایانی سال لزوم اعمال محدودیت های شدید احساس شد به طوریکه نیروهای نظامی با دستور رهبری وارد کارزار شدند و آمادگی خود را برای انجام هر مأموریتی اعلام کردند.
شروع سال نو و تعطیلی های زیاد ایام نوروز که معمولا هر ساله بیست تا سی روز هم ادامه دارد و معضلی هم برای کشور است می توانست این بار به کمک کشور بیاید تا کرونا ریشه کن شود. با محدودیت سراسری و جلوگیری از هرگونه سفر در این ایام می توانستیم در همان ابتدای کار این بیماری را در کشور ریشه کن کنیم و با توجه به تعطیلی های زیاد در ایام سال نو که تقریبا عادت کشور شده بود از همپوشانی این تعطیلات با قرنطینه استفاده کرده و از ضررهای بیشتر اقتصادی برای مردم و کشور جلوگیری کنیم. اما این بار هم با لجاجت های بی مورد دولت محترم این مهم اتفاق نیفتاد و این فرصت خوب که در اختیار بسیاری از کشورها نبود از بین رفت و اعمال محدودیت های دست و پا شکسته و سفرهای ناگهانی مردم در ایام نوروز، به طور کامل این ویروس را در کشور نهادینه کرد و شد آنچه نباید می شد و ایران اسلامی که می توانست الگوی مبارزه با این ویروس در جهان باشد با تدبیرهای دولت تدبیر و امید خود گرفتار این ویروس منحوس شد.
به هر حال با فراز و نشیب هایی موج اول و دوم کرونا سپری شد. اما موج سوم شدت بسیار زیادی یافت به طوریکه آمار کشته ها تقریبا به بیش از پانصد نفر در روز رسید و این اوضاع با تذکر جدی رهبری مواجه شد و آنجا بود که محدودیت ها به یکباره تشدید شد و حتی منع آمد و شد در ساعاتی از شبانه روز وضع گردید و سفرها به طور کامل ممنوع شد و بسیاری محدودیت های دیگر هم اعمال شد. کم کم این تمهیدات آثار خود را نشان داد و میزان تلفات و ابتلا تا حد بسیار زیادی کم شد و بسیاری از شهرها از وضعیت قرمز وخطرناک خارج شدند.
اما دوباره شاهد این هستیم که مسئولین محترم دولتی اقدام به برداشتن بعضی از محدودیت ها کردند و برای مثال مدارس در پایه های اول و دوم ابتدایی را ملزم به بازگشایی و فعالیت به صورت حضوری نموده و برخی رفت و آمدهای بین شهری را هم آزاد کردند. همچنین حضور کارمندان هم به بیش از دو سوم افزایش یافت. دوباره ترافیک های صبحگاهی سر به فلک کشید و نگرانی مردم برای مدرسه رفتن فرزندان کوچکشان نمایان شد. واقعا سوال اینجاست که چه نیازی به بازگشایی مدارس به صورت حضوری آن هم برای پایه های اول و دوم ابتدایی آن هم در ماههای آخر سال تحصیلی این پایه ها هست؟ چه نیازی به تغییر به حضور کارمندان در این آخر سالی هست وقتی شاهد هستیم که با همین روش دورکاری هم بسیاری از کارها قابل انجام است؟ چرا باید تردد بین شهری برای عموم باز شود تا دوباره شاهد شلوغ شدن جاده ها به علت سفرهای غیر ضروری باشیم؟
حتما مسئولین محترم جواب می دهند که " بالاخره نمیتوان مملکت را تعطیل کرد و باید چرخ اقتصاد و آموزش کشور بگردد."
بله ما هم معتقدیم که این محدودیت ها خسارات های زیادی برای کشور دارند و هرچه این محدودیت ها کمتر باشند به نفع اقتصاد کشور خواهد بود. اما چند نکته در این بین وجود دارد که باید به آنها توجه کرد:
اول اینکه شرایط همه دنیا به خاطر شیوع این بیماری متفاوت شده است و همه دنیا درگیر این موضوع هستند و نه فقط ما. دوم اینکه اگر این دو ماه آخر سالی را هم دولت تدبیر و امید تحمل می کرد و این محدودیت ها را ادارمه می داد به احتمال خیلی خیلی زیاد این بیماری در کشور ما ریشه کن می شد و سال آینده با وجود در دسترس بودن واکسن تولید داخل و واکسن وارداتی، فعالیت های کشور با حداکثر توان و بدون محدودیت شروع می شد و انشاالله که این عقب ماندگی ها هم جبران می شد. اما با این طرز مدیریت برای مدتی اوضاع آرام خواهد بود و باز با توجه به عدم وجود محدودیت های شدید دوباره شرایط قرمز می شود که البته متخصصان هم این احتمال را داده اند.
مگر این اتفاق دفعه قبل و با اعمال طرح به اصطلاح پروتکل های هوشمندانه نیفتاد و این همه انسان به کام مرگ نرفتند و اقتصاد کشور تعطیل نشد؟ همان موقع هم کارشناسان این طرح هوشمندانه را تایید نمی کردند. چرا دوباره باید آن آزموده را بیازماییم؟ دولت محترم و رئیس جمهور چه اصراری دارند که دوباره با آزمون و خطا شرایط را بحرانی کنند؟
باور کنید اگر این دو ماه را تحمل کنیم دیگر لازم نیست در سال آینده محدودیت های شدید دیگری را اعمال کنیم. این همه عجله برای عادی سازی شرایط برای چیست؟ دیگر کادر درمان، اقتصاد کشور و معیشت مردم ظرفیت ادامه اعمال محدودیت در سال جدید را ندارند. مسئولین دولتی تدبیر و امید! فقط کمی باتدبیر عمل کنید. این دوماه پایانی سال را با اعمال محدودیت های شدید به پایان ببرید اگر به فکر اقتصاد کشور و مردم هستید.
نظر بدهید