چرا هیچ صدای اعتراضی از اکثر اساتید حوزه بلند نشد؟ آقای علی مطهری شما چرا ساکت ماندید؟

سارنا - سروش دلیری

در یکی از مناظرات انتخابات ریاست جمهوری 1400 یکی از کاندیداهای اصلاح طلب، سواد آقای رئیسی برای اداره کشور را تنها شش کلاس دانست. در واقع سواد حوزوی ایشان را برای اداره کشور کافی ندانست و تنها شش کلاس سواد آکادمیک را از آقای رئیسی به رسمیت شناخت.

هرچند که با منتشر شدن مدرک دکترای آقای رئیسی در فضای مجازی، حقیقت ماجرا روشن شد که چیزی جز تخریب آقای رئیسی آن هم تخریب از نوع اصلاح طلبانه نبود. اما نکته ای عجیب در اینجا وجود دارد که جا دارد به آن پرداخته شود.

بارها دیده ایم که وقتی فردی که ظاهرا روحانی هم نیست و مباحثی را در نقد حوزه بیان می کند و یا در مورد موضوعی مذهبی اظهار نظر می کند مورد انتقاد شدید برخی اساتید حوزه قرار می گیرد که به ساحت حوزه علمیه توهین شده و چرا یک فرد غیر روحانی به خودش اجازه می دهد که عملکرد حوزه را نقد کند و یا در مورد مسائل دینی نظریه پردازی کند. (البته خود موضوع تخصص هم باید در بخشی جداگانه مورد بررسی قرار گیرد که آیا اساساً میزان سواد افراد در موضوعات مختلف را چگونه باید سنجید؟ آیا مدارک دانشگاهی و حوزوی برای اظهارنظر در موضوعی کافی است؟ لازم است؟ و یا اینکه آیا ممکن است که کسی مدرک دانشگاهی یا حوزوی در موضوعی نداشته باشد ولی سواد بیشتری نسبت به صاحبان مدرک در آن موضوع را داشته باشد؟)

مثلا وقتی آقای رحیم پور ازغدی مطالبی را در نقد عملکرد حوزه بیان کرد از سوی برخی اساتید حوزه مورد انتقاد شدید قرار گرفت و بعضی وی را عالم بی علم لقب دادند و یا وقتی فردی چون آقای رائفی پور مباحثی در ارتباط با مهدویت را مطرح می کند برخی روحانیون و حوزویان اعتراض می کنند که مگر آقای رائفی پور سواد مذهبی دارد که درباره امام زمان (عج) و مسأله ظهور صحبت می کند و کسی جز روحانیون در این حیطه تخصص لازم را ندارند. جالب اینجاست که این واکنش ها هم اغلب با استقبال رسانه های اصلاح طلب مواجه می شود.

حال یک کاندیدای اصلاح طلب سواد حوزوی آقای رئیسی را کلاً به حساب نیاورده و تنها شش کلاس سواد ابتدایی ایشان را به رسمیت شناخته است. یعنی این کاندیدای اصلاح طلب سواد علمای بزرگ شیعه مثل آیات عظام قاضی و بروجردی و بهجت و ... را برای اداره جامعه اسلامی کافی ندانسته و حتی به حساب هم نیاورده است چون آنها فقط سواد حوزوی داشتند.

از همه مهم تر اینکه با همان سواد حوزوی بود که امام راحل (ره) انقلاب کرد و نظام سیاسی دنیا را دچار یک تحول اساسی نمود. در واقع صحبت های کاندیدای اصلاح طلب توهینی آشکار به امام راحل (ره) بود زیرا به اعتقاد این فرد اصلاح طلب سواد حوزوی به درد کار سیاسی نمی خورد و واضح است که امام هم که طراح نظام سیاسی ایران است تنها سواد حوزوی داشت.

اصلا از همه اینها هم که بگذریم مگر همان آقای هاشمی رفسنجانی که اصلاح طلبان و بسیاری از حوزویان وی را سردار سازندگی و بسیار مدیر و مدبر می دانند که البته ما هم ایشان را بسیار توانمند و سیاستمداری بزرگ می دانیم، سوادی جز سواد حوزوی داشت؟ مگر شهید مطهری که تئوریسین انقلاب اسلامی در همه زمینه ها بود سوادش حوزوی نبود؟

البته کسانی که اندک آشنایی با علم فقه داشته باشند می دانند که سواد حوزوی و فقهی چقدر جامع و پیچیده و کامل و دقیقا در ارتباط با اداره یک جامعه اسلامی است.

اما واقعا سوال اساسی اینست که اساتید محترم و عزیز حوزه نباید الان به خاطر این توهین آشکار کاندیدای اصلاح طلب به روحانیت فریاد وامصیبتا سر دهند؟

راستی آقای علی مطهری چه می کند؟ ایشان که حتی امام راحل (ره) را هم در ذیل پدر گرامیشان می داند به طوریکه نقش پدر بزرگوارش در انقلاب را از همه بالاتر می داند و همه چیز را در شهید مطهری خلاصه می کند. حالا که به مقام علمی پدرش اینگونه توهین شده است نباید کفن پوش در خیابان ها فریاد بزند؟ اگر مثلا یک فرمانده سپاهی چنین حرفی را می زد با شناختی که از روحیه آقای علی مطهری و نوع ادبیاتش نسبت به نیروهای انقلابی سراغ داریم چه می کرد؟

به هر حال این تناقض وجود دارد که گویا عکس العمل ها نسبت به اینکه چه کسی توهین کند فرق می کند. البته از آقای علی مطهری و امثال ایشان توقعی نیست اما از اساتید محترم حوزه توقع بسیاری هست.