سارنا - سروش دلیری
علی اکبر رائفی پور نامی آشنا در کشور است که سال هاست در حوزه دشمن شناسی و مباحث آخرالزمانی و اخیراً هم در مسائل سیاست داخلی کار می کند و همچنین سخنران معروف و مطرحی نیز هست. وی مؤسس مؤسسه مصاف و مسئول فعلی آن می باشد که فعالیت های متنوعی در آن انجام می شود.
رائفی پور سخنران حرفه ای و متبحری است و بسیاری از جوانان جذب سخنان او می شوند به طوریکه خیلی از جوانان و نوجوانان اعلام کرده اند که با شنیدن صحبت های رائفی پور نمازخوان شدند یا هیأتی شدند و یا طرفدار نظام گردیده اند.
رائفی پور علاوه بر اینکه طرفداران بسیاری دارد منتقدان و مخالفان جدی هم دارد. یکی از جریان های مخالف رائفی پور اصلاح طلبان هستند که با توجه به دفاع رائفی پور از اصل نظام و رهبری، مخالفتشان چندان عجیب نیست. بخش دیگری از مخالفان رائفی پور اپوزیسون و براندازهای خارج نشین هستند که این هم طبیعی است. اما بخشی از منتقدان رائفی پور برخی نیروهای به ظاهر انقلابی و اصولگرا و بعضی روحانیون هستند که حتی با اعمال نظر در تلویزیون باعث سانسور رائفی پور هم می شوند.
نویسنده این سطور از طرفداران سرسخت آقای رائفی پور نیست و به عنوان کسی که در حد توان در فضای رسانه ای از اصل انقلاب دفاع می کند ولی در حد نیاز از برخی تصمیمات درکشور انتقاد هم می کند و همچنین انتقادهایی هم به بعضی سخنرانی های آقای رائفی پور دارد ولی این سطح از انتقادهای بی مورد به آقای رائفی پور آن هم از طرف برخی انقلابی ها را درک نمی کند.
این افراد و جریانات یکی از انتقادهایی که از رائفی پور می کنند این است که وی را فاقد تخصص و مدرک لازم دانشگاهی می دانند و می گویند چطور کسی که مدرک حسابداری دارد باید در چنین سطحی سخنرانی کند.
در جواب باید گفت که مگر رائفی پور با همان سواد لیسانس حسابداری در مورد مسائل روز دنیا صحبت می کند؟ رائفی پور حدود بیست سال است در حال پژوهش و تحقیق در حوزه مهدویت و آخرالزمان و دشمن شناسی است. منتقدان ایشان چه تعریفی از سواد دارند؟ اظهار نظر در مورد مسائل سیاسی و دشمن شناسی و موضوعات مربوط به آخرالزمان چه مدرک دانشگاهی لازم دارد؟ جز این است که سواد سیاسی و دینی و اجتماعی و رسانه ای نیاز به کار و تحقیق و پژوهش دارد؟ مثلا باید دکترای اسرائیل شناسی داشت نا بتوان در مورد اسرائیل تحلیل کرد؟ نخیر این موضوعات نیاز به مدرک تحصیلی ندارد بلکه باید مطالعه و پژوهش و تحقیق کرد و البته عقلی سلیم داشت.
در ضمن چقدر افراد بزرگ و عارف با سخنان استثنایی همچون شهید چمران ها و شهید سلیمانی ها داشتیم که تحصیلات حوزوی و دینی نداشتند ولی وقتی در خصوص دین و سیاست و دشمن شناسی حرفی می زدند حرفشان مثل گوهری می درخشید به طوری که مشابه این کلمات تنها از زبان برخی علمای بزرگ گفته شده است.
در حوزه سیاست هم برای مثال یکی از باتجربه ترین وزرای خارجه ایران هم در دوره امام (ره) و هم در زمان مقام معظم رهبری آقای دکتر ولایتی بودکه اتفاقاً مورد تأیید امام و رهبری هم بوده است و ایشان از نظر مدرک دانشگاهی یک پزشک است. در دیگر کشورهای دنیا هم بسیاری از سیاست مداران و افراد مؤثر در جامعه مدرک دانشگاهی متفاوتی با حوزه فعالیتشان داشته اند.
مگر مباحث سیاست داخلی و خارجی و دشمن شناسی و آخرالزمان شناسی مختص به یک رشته خاص دانشگاهی است و یک گرایش خاص در این مورد وجود داردکه رائفی پور باید آن مدرک را می داشت؟ مگر ایشان با مدرک حسابداری در حوزه مثلاً خورو فعالیت می کند که بتوان مدرکش را نقد کرد؟ اصلاً مگر راه کسب دانش و سواد فقط دانشگاه است؟
اساساً حوزه فعالیت رائفی پور بسیار گسترده تر از محدود شدن در مدارک دانشگاهی است و سواد هم تنها محدود به مدارک دانشگاهی نیست. بگذریم از این که حالا خیلی از دوستانی که مثلاً مدارک دانشگاهی و حوزوی مرتبط دارند یک صدم امثال رائفی پور هم کار برای آگاهی جوانان و دشمن شناسی و دفاع از کلیت نظام نکرده اند.
در ضمن صحبت کردن از امام زمان(عج) و آخرالزمان فقط مختص روحانیون محترم هم نیست. بله روحانیون به علت نوع تحصیلاتشان راحت تر می توانند به مباحث امام زمان(عج) و ظهور بپردازند ولی راه تحصیل علم و دانش را خدا باز گذاشته است اما گویا بعضی دنبال انحصاری کردن این راه هستند. شاید بگویند که نمی شود که هرکسی بیاید و معرکه بگیرد و بدون سواد و تخصص آدم دور خودش جمع کند. اولاً که مردم متوجه بی سوادی افراد می شوند و در ثانی مگر در جمهوری اسلامی چند نفر غیر معمم مثل رحیم پور ازغدی و رائفی پور داریم. پس این دلیل غیر منطقی است. درضمن مثل این می ماند که مثلاً بگوییم بجز روحانیون و مراجع کسی حق ندارد عارف شود و مثلاً عرفای بزرگی چون رجبعلی خیاط و شیخ جعفر مجتهدی را چون معمم نبودند رد کنیم. البته از این دوستان بعید نیست. به هر حال راه برای هیچ کس برای عالم و محقق و نظریه پرداز شدن بسته نیست و نمونه های آن هم در تاریخ بسیار است و مردم قدرت تشخیص آدم بی سواد و با سواد را دارند.
یک صحبتی هم با برخی دوستان روحانی وجود دارد و آن هم اینکه وقتی شما امثال رائفی پور را فاقد صلاحیت لازم برای اظهارنظر در مورد امام زمان(عج) و آخرالزمان و دشمن شناسی می دانید (که البته نظری صددرصد اشتباه است) چرا خودتان در این حوزه کار به درد بخوری نمی کنید و نکردید؟ دشمن در حال کار سنگین بر روی موضوع آخرالزمان و تخریب امام دوازدهم شیعیان از طریق هجوم رسانه ای و ساخت فیلم های گوناگون و جذاب است. شما چرا کاری نمی کنید؟ اگر شما بهتر از رائفی پور بلدید چراکار عملیاتی و جدی نمی کنید؟ البته منظور از کار جدی بجز گفتن احکام است. در برابر هجمه های به این بزرگی به اعتقادات جوانان شیعه، دیگر بیان اینکه چه چیزی حلال است و چه چیزی حرام کارکردی ندارد و به اندازه کافی هم گفته شده و اگر تنها همین کافی بود امروز شاهد این همه فاصله بعضی نوجوانان با دین نبودیم.
اگر منتقد رائفی پور هستید باید کاری به گستردگی کار ایشان انجام دهید وگرنه انتقاد کردن ساده است و دیکته نانوشته غلط ندارد. اما اگر باتوجه به وضعیت فعلی دنیا و جوانان خودمان احساس خطری نمی کنید و احساس نیاز هم نسبت به انجام کارهایی شبیبه رائفی پور در حوزه شناخت آخرالزمان و دشمن ندارید که اساساً دیگر حرفی با شما نمی ماند.
دشمن در حال تخریب اعتقادات ماست و برخی انقلابی نما دنبال تخریب و بی اثر کردن فعالیت های اندک کسانی مثل رائفی پور و رحیم پور که احساس خطر کرده اند و با همه توان و بضاعت خود به وسط میدان آمده اند.
یکی دیگر از موضوعات مهم این نوشتار مربوط به دعوت از آقای رائفی پور در برنامه ثریا بود که وی به تجزیه و تحلیل حوادث اخیر کشور پرداخت. به عنوان نویسنده این سطور هر چه صحبت های آقای رائفی پور در آن برنامه را نگاه کردم ایراد جدی و مهمی پیدا نکردم به جز موضوع تیراندازی به هواپیما که با تکذیب هواپیمایی کشوری روبرو شد، هرچند همه می دانیم که این تکذیب ها خیلی هم واقعی نیستند ولی اگر نمی گفت بهتر بود که البته موضوع مهمی هم برای قضاوت کل صحبت های آن شب رائفی پور نیست.
مقام معظم رهبری فرمودند که این وقایع اخیر در کشور برنامه دشمن بوده است و آقای رائفی پور هم این برنامه دشمن را تشریح کرد. الان مشکل کجاست؟ وقتی مقام معظم رهبری در یک جمله می گوید توطئه دشمن بود این توطئه قطعاً دارای پیچیدگی های فراوانی هست که بخشی از آن را آقای رائفی پور به درستی بیان کرد. الان کجای کار اشکال دارد؟
رائفی پور از عوامل عصبانیت مردم و جوانان هم گفت از ریشه رفتارهای اخیر نوجوانان هم گفت از برخی رفتارهای غلط متولیان امر هم گفت و خیلی هم خوب و منصفانه گفت. واقعاً جای این صحبت ها در این روزها خیلی خالی بود.
واقعاً مشکل برخی از شما مذهبیون و انقلابیون با صحبت های ایشان در آن برنامه چیست؟ از اصلاح طلبها و براندازها که توقعی نیست شما چرا؟ شاید چون دوست داشتید شما اینگونه حرف می زدید ولی چون بلد نیستید ناراحتید. خوب به جای تخریب رائفی پورهخا برود تلاش کنید و یاد بگیرید.
اگر با عینک خوش بینی از پروژه نفوذ بگذریم تنها چیزی که می ماند این است که این افراد به آقای رائفی پور حسادت می کنند.
مداح عزیز جناب آقای محمود کریمی در روزهایی که سرود سلام فرمانده جهانی شد حرف جالبی زد و آن این بود که " مداحانی که به این سرود و خواننده آن انتقاد می کنند مراقب باشند که به آنها نگویند حسود."
نظر بدهید