جهان در آستانه ظهور چگونه است؟

گروه تحلیلی-مذهبی سارنا:

مهم ترین وظیفه شیعیان در دوران غیبت، انتظار فرج امام زمان(عج) است. البته معنی مفهومی انتظار فرج بسیار عمیق تر از معنای ظاهری آن است. انتظار فرج در واقع به معنی زمینه سازی در تمام ابعاد زندگی بشر برای ظهور امام زمان(عج) می باشد. هرچه به پایان غیبت نزدیک تر می شویم در حقیقت به عصر ظهور حضرت حجت(عج) نزدیک خواهیم شد.

جبهه باطل به رهبری شیطان در تمام دوران تاریخ، دائم در حال جلوه نمایی و مقابله با جریان حق به رهبری انبیاء الهی(ع) و ائمه هدی(ع) بوده است. اما ظهور امام زمان(عج) اوج رویارویی جبهه حق و باطل می باشد. این واقعه سرنوشت ساز در نهایت منجر به نابودی و شکست قطعی جبهه باطل خواهد شد. لذا طبیعی است که در آستانه ظهور امام زمان(عج)، جریان باطل با توجه به اینکه از اطلاعات و پیشگویی های آخرالزمانی هم آگاهی کامل دارد از تمام ظرفیت خود برای حفظ موجودیتش استفاده کند به طوریکه میزان دشمنی و خباثت جریان باطل در آستانه ظهور نسبت به تمام طول تاریخ بی سابقه خواهد بود.

در نتیجه ضرورت شناخت حوادث عصر ظهور برای شیعیان و جریان های مقاومت بسیار بیشتر از هر زمان دیگری است. منتظران ظهور باید با شناخت عرصه های سیاسی، اجتماعی و جغرافیایی و دانستن روایات معتبر مهدوی و در نظر گرفتن همه جوانب و بدست آوردن هوشیاری های لازم، به مبارزه با جریان باطل و نقش بر آب کردن نقشه های شوم دشمنان امام زمان(عج) و آماده سازی منطقه برای قیام حضرت بپردازند.

برخی مراکز و مناطق در دنیا در آستانه ظهور اهمیت بیشتری در جریانات مرتبط با ظهور دارند که لازم است همه شیعیان منتظر و محور مقاومت در منطقه، هوشیاری و آمادگی زیادی برای رویارویی با حوادث احتمالی در این مراکز را داشته باشند.

آگاهی از چگونگی حوادث احتمالی در این مناطق مهم و تأثیرگذار، تنها از طریق مطالعه و پژوهش دقیق روایات مربوط به ظهور، بررسی شرایط سیاسی منطقه و جهان و بررسی سیر تحولات اجتماعی و فرهنگی در زندگی بشر در دوران غیبت بدست می آید.

از جمله مراکز مهم و تأثیرگذار در جریانات عصر ظهور که در روایات به آنها پرداخته شده و البته با کمی اطلاعات سیاسی و بررسی شرایط منطقه و جهان هم می شود به اهمیت آنها پی برد عبارتند از:

ایران، سوریه، عراق، یمن، عربستان، فلسطین و غرب.

هدف از گردآوری این نوشتار، یک بررسی اجمالی  و فهرست وار در مورد حوادث مهم در این مناطق در آستانه ظهور امام زمان(عج) با توجه به روایات معتبر وارد شده و شرایط ظاهری منطقه و جهان است. علاقه مندان به مطالعه بیشتر در این مورد می توانند اطلاعات تکمیلی را از کتاب های منبع و تحلیلی که در پایان این نوشتار به عنوان منابع ذکر می شوند دریافت کنند. لازم به ذکر است در مطالب پیش رو تمامی مطالب عنوان شده بر  اساس روایات، اخبار و تفاسیر محققان حوزه مهدویت می باشد.

ذکر این نکته هم بسیار ضروری است که در مطالبی که در ادمه خواهد آمد حوادث آستانه ظهور، بر طبق روایات معصومین(ع) و تفسیر و پژوهش این روایات توسط محققان حوزه مهدویت بیان می گردند که همگی این اتفاقات در این نوشتار با افعال آینده مطرح می شوند. البته ممکن است برخی و یا خیلی از این حوادث اتفاق افتاده باشند و یا در حال اتفاق افتادن باشند، اما در این نوشتار بدون پرداختن به این موارد و بدون مصداق سازی و بدون بررسی مشابهت حوادث جاری و گذشته با روایات مطرح شده، تنها به بیان گزارش وار حوادث قبل از ظهور و صرفاً با افعال آینده اکتفا می گردد تا  از هرگونه شائبه و حاشیه ای جلوگیری شود.

ایران در آستانه ظهور

در بسیاری از روایات اهلبیت درباره ظهور، به نقش و جایگاه ایران و ایرانیان در حوادث مربوط به ظهور توجه ویژه ای شده است. به طوری که تقریباً روشن است که ظهور امام زمان(عج) پس از نهضتی در ایران که مقدمه ساز ظهور خواهد بود اتفاق خواهد افتاد. البته حوادث سیاسی و منطقه ای حال حاضر منطقه و جهان هم نمایان گر این است که ایران یکی از مهمترین و اثرگذارترین کشورها در تحولات امروز جهان و لااقل منطقه خاورمیانه است.

روایات بسیاری از نقش ایرانیان در عصر ظهور وجود دارد که مجال پرداختن به همه آنها در این نوشتار نیست. اما یکی از مهم ترین آنها روایتی است به نقل از امام محمدباقر(ع) که در آن به انقلابی زمینه ساز در ایران اشاره شده است که سرانجام به حکومت امام عصر(عج) متصل خواهد شد.

امام محمدباقر(ع) می فرماید: " قومی در مشرق خروج (قیام و انقلاب) می کنند. حق خویش را از دشمن مطالبه می کنند اما به آنان داده نمی شود. وقتی چنین می بینند، سلاح های خویش را بر گردن خویش می افکنند (کنایه از قدرت نمایی نظامی یا حمله به دشمن) پس آنچه می طلبند به ایشان می دهند ولی آنها از پذیرفتن آن خودداری می کنند تا اینکه قیام کرده و پرچم حکومت خویش را به امام زمان(عج) تحویل می دهند و کشته های این انقلاب و قیام شهید محسوب می شوند. بدانید اگر من آن زمان را درک کنم حتماً خود را برای امام مهدی(عج) نگاه می داشتم."

این روایت از قول پیامبر(ص) نیز نقل شده است.

ذکر این نکته لازم است که در ادبیات قدیم عرب، منظور از دیار شرق در واقع نواحی خراسان و ری و به طور کلی ایران بوده است.

طبق تفاسیر محققان و و پژوهشگران حوزه مهدویت، ایرانیان در چندین سال قبل از ظهور، یک انقلابی می کنند که منجر به تشکیل حکومتی شیعه می شود و بعد با برخی حکومت های منطقه و همچنین جهان غرب دچار اختلافات و تعارضات بسیاری می شوند که علت اصلی این مخالفت ها با حکومت جدید ایرانیان در واقع یکی مخالفت ایرانیان با مسیر دیکته شده امپریالیسم و صهیونیسم جهانی برای کشورهای دنیا و به خصوص منطقه خاورمیانه و دیگری احساس خطری است که محور «عبری-عربی-غربی» از تشکیل یک حکومت شیعی در منطقه با داعیه زمینه سازی برای ظهور امام دوازهم شیعیان می باشد.

طبق روایت ذکر شده، در طول سالیان بعد از این انقلاب، ایرانیان حق خود را از قدرت های جهان طلب می کنند ولی به آنها داده نمی شود. احتمالاً قدرت های جهان برای اینکه حکومت ایران را تسلیم خواسته های خود کنند ایرانیان را از برخی حقوق بین المللی خود محروم می کنند و آنها را تحت فشار قرار می دهند و ایرانیان نیز به مطالبه حقوق خود می پردازند. تا آنکه ایرانیان به واسطه قدرت نظامی که بدست آورده اند آرایش جنگی و تهاجمی به خود می گیرند و اقدام به انجام اقدامات نظامی بر علیه دشمنان خود می کنند. آنگاه قدرت های جهانی حاضر می شوند حق ایرانیان را به آنها بدهند ولی ایرانیان از گرفتن حق خود امتناع می کنند و سلاح زمین نمی گذارند تا اینکه پرچم حکومت خود را بدست امام زمان(عج)  می سپارند.

گویا از انقلاب ایرانیان تا قیام مسلحانه آنها به اندازه سن یک انسان میان سال در حدود چهل یا پنجاه ساله فاصله است. در این میان گروه هایی در حکومت ایران به مراکز تصمیم گیری راه پیدا می کنند که برخی از آنها با برخی دیگر در مورد نحوه مقابله با دشمنان اختلاف نظر دارند. بعضی موافق تعامل و بعضی موافق تقابل هستند. در نهایت حکومت ایرانیان به این نتیجه می رسد که تنها راه گرفتن حقشان مقابله نظامی با دشمن است. بعد از قیام مسلحانه ایرانیان بر علیه دشمن، قدرت های بزرگ حاضر می شوند حق آنها را بدهند اما بر طبق روایت امام محمدباقر(ع) ایرانیان دیگر حاضر نیستند حق خود را از دشمن بگیرند و مقابله نظامی را تا ظهور امام زمان(عج) ادامه می دهند.

ذکر این نکته لازم است که بین انقلاب ایرانیان با قیام مسلحانه آنها بر علیه دشمنانشان فرق وجود دارد. همان طور که گفته شد ایرانیان ابتدا انقلاب می کنند و حدود چهل یا پنجاه سال با دشمن در کش و قوس هستند و بعد برعلیه دشمن قیام مسلحانه می کنند.

در مورد اینکه چرا ایرانیان از گرفتن حق خود بعد از کوتاه آمدن قدرت جهان خودداری می کنند شاید به این دلیل باشد که در همان دوران، در جهان بین قدرت های بزرگ جنگی رخ می دهد که می توان به نوعی از آن به عنوان یک جنگ جهانی نام برد که در روایات مهدوی به "هرج الروم" معروف است یعنی هرج و مرج در غرب.

احتمالاً بر اثر این جنگ غرب و قدرت های جهان دیگر اعتبار و قدرت سابق را نخواهند داشت و ضغیف می شوند. شاید بر اثر این جنگ جهانی معادلات دنیا عوض شده باشد و دشمنان ایران دیگر در موقعیتی نباشند که بتوانند حرف خود را به کرسی بنشانند و به همین دلیل ایرانیان دیگر نیازی به گرفتن حقوق بین المللی سابق خود از غرب ندارند و خود را برای جنگ های بزرگ و سرنوشت ساز قبل از ظهور آماده می کنند.

یکی از آن جنگ های مهم و تأثیرگذار ایرانیان در قبل از ظهور، مقابله با جریان خطرناک سفیانی است که اتفاقاً سفیانی توسط همان غربی ها و لابی های صهیونیستی برای نجات اسرائیل به وجود می آید. زیرا اسرائیل در آستانه ظهور به علت اقدامات محور مقاومت به رهبری ایران در سراشیبی سقوط می افتد اما محور «عبری-عربی-غربی» با ایجاد سفیانی و رها کردن آن در منطقه خاورمیانه برای مدتی اسرائیل را از خطر نابودی کامل نجات می دهند.

بعد از خروج سفیانی و حمله او به عراق وکشتن شیعیان بسیار و هتک حرمت اماکن مقدس شیعی و حمله به مرزهای ایران، سپاه ایران به دستور رهبرشان که همان سید خراسانی است و به فرماندهی شخصی که در روایات با نماد شعیب ابن صالح شناخته می شود وارد عراق می شوند و اولین شکست سخت را به سفیانی تحمیل می کنند.

از دیگر اقدامات ایرانیان در قبل از ظهور، مبارزه دائمی و مداوم آنها با حکومتی یهودی در منطقه یا همان اسرائیل است. طبق روایات، ایرانیان تا ظهور به طور دائم با اسرائیل در حال جنگ هستند. البته ممکن است این جنگ مدتی به صورت نیابتی باشد ولی در نهایت و در آستانه ظهور، ایرانیان با اسرائیل به صورت مستقیم وارد جنگی مهم می شوند.

بر اساس روایات، ایرانیان اسرائیل را نابود خواهند کرد ولی این نابودی بعد از ظهور امام زمان(عج) و با فرمان خود امام و البته به دست سپاه ایرانی حضرت اتفاق می افتد. زیرا همان طور که اشاره شد اسرائیل قبل از ظهور تا آستانه نابودی پیش می رود اما با روی کار آمدن سفیانی توسط غربی ها و یهودی ها، اسرائیل لااقل تا قبل از ظهور از نابودی کامل فرار می کند هرچند بعد از ظهور گریزی از نابودی برای اسرائیل نیست.

سوریه در آستانه ظهور

منطقه شام یا سوریه امروزی، یکی از مهم ترین مناطق خاورمیانه در آستانه ظهور است که آبستن حوادث بسیاری در سالهای قبل از ظهور می باشد.

روایات بسیاری درباره حوادث سرزمین شام و شخصیت های مختلف آن در آستانه ظهور وجود دارد و طبق این روایات از چندین سال قبل از ظهور، در سوریه فتنه ها و حوادث سخت بسیار زیادی اتفاق می افتد که پایانی برای آنها نیست و تا ظهور امام زمان(عج) این فتنه ها و حوادث تلخ ادامه خواهند داشت.

مهم ترین اتفاق در سوریه خروج سفیانی است که یکی از نشانه های حتمی ظهور است که در نوشتار قبلی با عنوان "نشانه های حتمی و غیرحتمی ظهور" مفصل  به آن پرداخته شد. اما حوادث سوریه قبل از خروج سفیانی هم بسیار زیاد و سخت می باشد. قبل از خروج سفیانی سوریه و شام محل فتنه ها و درگیری های بسیاری خواهد بود که برخی از آنها به صورت فهرست وار در ادامه آمده است:

- کشمکش و درگیری شدید بین حکومت و معارضان و مخالفان حکومت و قدرت گرفتن گروه های تکفیری در بخش هایی از سوریه و جنگ و درگیری و کشتارهای فراوانی که توسط گروه های تکفیری اتفاق می افتد.

- زلزله ای شدید در سوریه.

- خروج سفیانی به عنوان فتنه نهایی سوریه در قبل از ظهور به عنوان یکی از نشانه های حتمی ظهور و تسلط سفیانی بر سوریه.

فتنه های طولانی و نفس گیر قبل از ظهور در سوریه در نهایت به خروج سفیانی می انجامد و سفیانی برای مدتی حاکم مطلق منطقه شام خواهد شد. البته نیروهای مقامت شیعی هیچ وقت تا ظهور امام زمان(عج)  سوریه و منطقه را خالی نمی کنند و همیشه در مناطق مهمی مثل سوریه و عراق حضور خواهند داشت و اقدامات زمینه ساز برای ظهور را بی وقفه پیش خواهند برد. اما خروج سفیانی از سوریه در واقع آخرین تیر ترکش غرب و یهود برای حفظ اسرائیل از خطر نابودی خواهد بود که با توجه اینکه اسرائیل قبل از ظهور در آستانه نابودی کامل قرار می گیرد، نقشه غرب و یهود در به وجود آوردن سفیانی و درگیر کردن سوریه و عراق و محور مقاومت به جنگ با سفیانی، در واقع تنفس مصنوعی برای اسرائیل خواهد شد و کمک می کند که اسرائیل برای مدتی از سقوط و نابودی کامل لااقل تا قبل از ظهور رها شود.

در مورد خروج سفیانی که یکی از نشانه های حتمی ظهور است مطالب بسیار زیادی وجود دارد و علاقه مندان به موضوع مهدویت می توانند از منابع دقیق و نام آشنا اطلاعات بیشتری بدست آورند و نگارنده این نوشتار هم در نوشتار قبل با موضوع "نشانه های حتمی و غیرحتمی ظهور" مفصل درباره خروج سفیانی توضیح داده است که می توانند به آن مراجعه کنند.

اما در اینجا لازم است فقط به ذکر دو نکته مهم درباره سفیانی اشاره کرد. اول اینکه درباره نام سفیانی و خصوصیات فردی و ظاهری او هرچند مواردی در روایات وجود دارد، اما نمیتوان با قطعیت درباره ماهیت سفیانی نظر دارد. زیرا روایات اهل بیت(ع) درباره موضوعات پیرامون ظهور اغلب با اشاره و رمزگونه است. لذا نمی توان با اطمینان گفت که سفیانی فرد است و یا یک جریان است.

نکته دوم اینکه سفیانی در ابتدای امر به عنوان یک مصلح در منطقه خروج می کند و حتی بسیاری گروه های تکفیری و دشمنان شیعیان را هم از بین می برد که این موضوع بخشی از شیعیان عراق را به اشتباه می اندازد و نسبت به سفیانی خوش بین می شوند. اما بعد از مدتی سفیانی پرده از چهره واقعی خود بر می دارد و شروع به کشتار شیعیان و هتک حرمت مقدسات شیعیان در عراق می کند که البته با مقاومت سخت محور مقاومت به رهبری سید خراسانی و یمانی روبرو می شود.

سفیانی به طور کلی کمتر از دوسال بر منطقه شام حکومت می کند و سرانجام بدست سپاه امام زمان(عج) نابود خواهد شد.

عراق در آستانه ظهور

طبق روایاتی که درباره وضعیت عراق قبل از ظهور وجود دارد، در عراق و در سال های قبل از ظهور، فردی ظالم و ستمگر با نام نمادین شیصبانی حکومت خواهد کرد که ظلم فراوانی به مردم عراق به ویژه شیعیان عراقی خواهد کرد. البته همان طور که قبلاً هم توضیح داده شد، نامهای افراد در روایات اهل بیت(ع) درباره موضوع مهدویت، بیشتر نامهایی رمزگونه است و در واقع صفتی مربوط به فرد نام برده شده می باشد.

به هر حال شیصبانی فردی دیکتاتور و ظالم است که در زمان حکومت خود با ایرانیان هم درگیری های زیادی خواهد داشت. بعد از سقوط و نابودی شیصبانی و حکومتش، عراق محل کشمکش طرفداران اهل بیت(ع) یا همان نیروهای محور مقاومت شیعی با غربی ها و تکفیری ها خواهد بود. در آستانه ظهور در عراق فتنه و آشوب در بین شیعیان به وجود خواهد آمد و برخی از شیعیان و جریانات مدافع غرب که در ارکان حکومت قرار داند با محور مقاومت شیعی اعلام مخالفت می کنند.

در مناطق سنی نشین عراق نیز فتنه ای به نام فتنه "عوف سلمی" به وجود می آید و حکومت عراق در بین فتنه های شمال و جنوب عراق دست بسته و منفعل خواهد بود.

در عراق، جبهه غرب و یهود به دنبال تجزیه عراق و تضعیف محور مقاومت شیعی خواهند بود. هرچند که در این امر موفق نمی شوند اما در نهایت با ورود سفیانی به عراق که جریانی ساخته و پرداخته محور «عبری-عربی-غربی» است، عراق در وضعیت خطرناکی قرار می گیرد. چرا که سفیانی از مناطق سنی نشین عراق و با شکست برخی جریانات سنی مثل عوف سلمی که از دشمنان شیعیان عراق است وارد عراق می شود و برخی از شیعیان در عراق به همین علت به سفیانی خوش بین می شوند و وقتی متوجه دشمنی های وحشتناک سفیانی با اهل بیت و شیعیان می شوند که دیگر دیر شده و  سفیانی به برخی مناطق و مراکز مهم عراق مسلط شده و جنایات فراوانی را بر علیه شیعیان  مرتکب شده است.

هر چند با به خطر افتادن مراکز مقدسه شیعی و کشتار وسیع شیعیان توسط سفیانی، لشکر ایرانیان و همچنین لشکر یمانی وارد عراق می شوند و شکست سختی را به سفیانی که در واقع نماینده غرب و یهود و برخی حکومت های مترجع منطقه است وارد می کنند.

یمن در آستانه ظهور:

بر اساس روایات متعدد، یمن در قبل از ظهور  شاهد انقلابی خواهد بود که این انقلاب زمینه ساز ظهور خواهد شد. از روایات اینگونه استفاده می شود که همان گونه که اسرائیل و حکومت یهود توسط یاران ایرانی امام زمان(عج) فتح و نابود می شود، حجاز هم توسط یاران یمنی امام زمان(عج) فتح خواهد شد که البته با توجه به نزدیکی عربستان و یمن از نظر جفرافیایی این موضوع کاملاً منطقی است.

یکی دیگر از اقدامات یمنی ها در آخرالزمان که در روایات آمده است، ورود یمنی ها به عراق همراه ایرانیان برای جنگ با سفیانی است. همچنین خروج یمانی که در واقع رهبر یمنی ها در آستانه ظهور است، یکی از نشانه های حتمی ظهور و یمنی ها  از یاران نزدیک و مهم امام زمان(عج) در ابتدای ظهور خواهند بود و بسیاری از علمای بزرگ شیعه توجه به اوضاع یمن را برای منتظران بسیار مهم دانسته اند.

عربستان در آستانه ظهور:

عربستان در آستانه ظهور دارای حکومتی است که در روایات به "آل فلان" معروف است که بعد از مرگ پادشاهی به نام عبداله، بین شاهزادگان "آل فلان" اختلاف و درگیری به وجود خواهد آمد و بعد از به حکومت رسیدن فرد جوانی در عربستان، کشتار در خاندان پادشاهی و سپس قتل حاکم عربستان اتفاق می افتد.

حکومت "آل فلان" در عربستان هر چند در آستانه ظهور بسیار ضعیف می شود اما تا ظهور امام زمان(عج) باقی می ماند. از خصویات مهم حکومت عربستان در عصر ظهور، نزدیکی حکومت و حاکمان عربستان به غرب و یهود است.

در نهایت حکومت عربستان در آستانه ظهور از سفیانی که مورد حمایت غرب و یهود است کمک می خواهد. سفیانی برای کمک به حکومت "آل فلان" لشکری را به عربستان می فرستد. مأموریت لشکر سفیانی در عربستان دستگیری امام زمان(عج) است که در مدینه در حال آماده سازی برای قیام علنی است. البته لشکر سفیانی در عربستان به امر خدا در زمین فرو می رود. این واقعه " خسف بیداء" نام دارد و از نشانه های حتمی ظهور است. سفیانی بعد از این واقعه در سراشیبی سقود و نابودی قرار می گیرید.

عربستان به سرعت و تنها چند روز بعد از قیام امام زمان(عج)، بدست حضرت و یارانش فتح می شود. در واقع عربستان اولین منطقه ای است که به طور رسمی بدست امام زمان (عج) فتح می شود.

فلسطین در آستانه ظهور:

یهودیان در چندین سال قبل از ظهور در منطقه فلسطین حکومتی نامشروع با غصب سرزمین فلسطینیان ایجاد خواهند کرد و قبله اول مسلمین را در تصرف خود درخواهند آورد و جنایات فراوانی در فلسطین و همچنین در منطقه بر علیه مسلمانان انجام خواهند داد. این حکومت به شدت از حمایت غرب و لابی های پر قدرت یهودیان برخوردار است و به نوعی تمام کشورهای غربی و وابستگانشان مجبور به حمایت از این حکومت یهودی و تبعیت از آن هستند. امروز به این حکومت یهودی در منطقه اسرائیل گفته می شود.

طبق احادیث مختلف در آستانه ظهور، این حکومت یهودی یا همان اسرائیل دچار مشکلات و گرفتاری های زیادی از جانب محور مقاومت شیعی و فلسطینیان مبارز خواهد شد. همچنین دولت اسرائیل در درون هم دچار اعتراضات و اختلافات زیادی می شود. البته عمده درگیری اسرائیل در آستانه ظهور با ایرانیان و شیعیان و گروه های تحت حمایت ایران خواهد بود.

در دوره ای که غرب به علت جنگ های متعدد که به "هرج الروم" معروف است تضعیف می شود، بین ایران و اسرائیل جنگ فراگیری اتفاق می افتد. در این جنگ که قبل از ظهور واقع می شود پیروزی از آن ایرانیان و گروه های تحت حمایت ایران خواهد بود و با این پیروزی، مقدمات آزادی فلسطین فراهم می شود. امام نابودی کامل اسرائیل در قبل از ظهور اتفاق نمی افتد زیرا مثلث «عبری-عربی-غربی» به کمک اسرائیل می آیند و با رونمایی از جریان سفیانی، جان تازه ای به اسرائیل می دهند. با خروج سفیانی، نابودی کامل اسرائیل به تعویق می افتد و محور مقاومت شیعی به رهبری ایران مدتی مشغول درگیری با سفیانی خواهد شد.

بر اساس روایات متعدد، جنگ ایرانیان با اسرائیل، قبل از ظهور به وقوع می پیوندد و اسرائیل به سرازیری سقوط می افتد اما نابودی کامل اسرائیل و آزادی قدس شریف، بعد از ظهور و به بدست خود امام زمان(عج) اتفاق خواهد افتاد. البته طبق روایات و احادیث مهدوی، امام زمان(عج) توسط یاران ایرانی اش اسرائیل را نابود و قدس را فتح می نماید.

نکته بسیار مهم دیگری که درباره آینده فلسطین و اسرائیل در آستانه ظهور وجود دارد، آیات ابتدایی سوره اسرا و آیات ابتدایی سوره روم در قرآن است که مفسران و پژوهشگران شیعی آن را به نابودی اسرائیل بدست ایرانیان تفسیر کرده اند.

طبق تفاسیر آیات ابتدایی سوره اسرا، یهودیان توسط ایرانیان مجازات می شوند. ایرانیان طبق روایت امام محمدباقر(ع) بعد از اینکه چند مرحله حق خود را از غربی ها طلب می کنند و جوابی نمی گیرند، سلاح بر دوش می گیرند و از آرایش تدافعی به آرایش تهاجمی می روند و وقتی غربی ها حاضر می شوند حق ایرانیان را به آنها بدهند به علت اینکه غربی ها به خاطر جنگ های فراوان (هرج الروم) در موقعیت ضعف قرار گرفته اند، ایرانیان از گرفتن حق خود سر باز می زنند و سلاح خود را بر زمین نمی گذارند و تا ظهور امام زمان(عج) که نزدیک هم خواهد بود با دشمنان خواهند جنگید. نوک پیکان حملات ایرانیان هم اسرائیل خواهد بود.

همچنین یکی از پیشگویی های قرآن درباره جنگ بین ایرانیان و رومیان است که در آیات ابتدایی سوره روم به آن اشاره شده است:

((بسم اللـه الرحمن الرحیم.الم. غلبت الرّوم. فی ادنی الارض و هم من بعد غلبهم سیغلبون. فی بضع سنین للّه الامر من قبل و من بعد و یومئذ یـفرح المؤمنون.

ترجمه: به نام خداوند گسترده مهر مـهربان،الف،لام،م. رومـیان مغلوب شدند. در نزدیک ترین سرزمین و آنها پس از مغلوب شدنشان چیره خواهند شد. در اندی سال، امر،از آن پیش و از آن پس،از آن خدا است و روزی که چنین شود مؤمنان شادمان می شوند.))

ماجرا به این صورت است که وقتی خبر پیروزی ایرانیان بر امپراتوری روم به مکه رسید مسلمانان ناراخت و مشرکان خوشحال شدند. اما خداوند در آیات ابتدایی سوره روم ضمن اشاره به شکست رومیان در نبرد اول  پیشگویی می کند که چند سال بعد رومیان بر ایرانیان پیروز می شوند و این امر باعث خوشحالی مسلمین می گردد.

اما در تفسیر این آیات میان برخی مفسران شیعه و سنی اختلاف نظر وجود دارد. مفسران اهل سنت اغلب همان نظریه اول را قبول دارند که در بالا به آن اشاره شد اما برخی مفسران شیعی به این نظریه اشکال وارد می کنند. البته در قسمت اول آیات که به شکست رومیان از ایرانیان اشاره شده اختلاف نظری وجود ندارد ولی در بخش بعدی که به جنگ دوم و پیروزی رومیان و خوشحالی مؤمنین معنی شده اشکالاتی وارد است.

اشکال اول این است که  در  اینکه در کمتر از ده سال بعد از شکست رومیان از ایرانیان دوباره جنگی بین آنها رخ داده باشد که این بار رومیان پیروز شوند تردید تاریخی وجود دارد و در تاریخ به  چنین جنگی در این فاصله زمانی اشاره مستقیم نشده است. اما با توجه به اینکه برخی تفاسیر معروف مربوط به قبل از تألیف کتبی چون تاریخ طبری است می توان از این اشکال اول چشم پوشی کرد. اما  طبق نظر مفسران شیعی ضمیر عبارت «من بعد غلبهم» به ایرانیان بر می گردد نه رومیان.

علامه طباطبایی اصل دیدگاه مشهور را پذیرفته است اما شادی مومنان را ناشی از وعده نصرتی از طرف خداوند دانسته که نصیب مسلمانان مؤمن می شود و نه در جهت غلبه یک گروه ظالم بر گروه ظالم دیگر.

در نتیجه در تأویل و تفسیر این آیات می توان گفت که شادی مؤمنین برای پیروزی ایرانیان بر غربی ها آن هم در آستانه ظهور خواهد بود و در واقع این یک پیشگویی خداوند از حوادث آخرالزمان است.

البته جای بیان تفسیر این آیات در این نوشتار کوتاه نیست و  به علاقه مندان توصیه می شود برای آگاهی بیشتر به کتب تفسیر قرآن مراجعه کنند.

غرب در آستانه ظهور

روم در احادیث و روایات مهدوی در واقع به همین دنیای غرب فعلی شامل آمریکا و اروپا و حامیانشان و به رهبری آمریکا تعبیر می شود. روایات مختلفی از وقوع یک جنگ جهانی در آستانه ظهور سخن به میان می آورند.

از امیرالمؤمنین(ع) نقل شده است که:

«پیش روی قائم مرگی سرخ و مرگی سفید پدیدار گردد و ملخ هایی خون رنگ وقت و بی وقت هجوم آورند. اما مرگ سرخ یعنی شمشیر و مرگ سفید یعنی طاعون.»

نکته قابل توجه این است که از آنجا که جنگ ذکر شده در این روایت پیش روی امام زمان(عج) اتفاق می افتد پس این جنگ جدای از جنگ های جهانی اول و دوم خواهد بود.

غربی ها که در آستانه ظهور تحت رهبری آمریکا هستند و آمریکا هم تحت رهبری لابی های صهیونیستی قرار دارد (که این مجموعه را امروزه با نام امپریالیسم و صهیونیسم جهانی می شناسند) با ثروت عظیمی که یهود اندوخته است، قدرت اقتصادی و نظامی دنیا را در دست دارند و ملت های مظلوم و ضعیف را استثمار کرده و درصدد هستند که حکومتی شیطانی را در دنیا حاکم می کنند.

اما در این بین برخی شیعیان اهل بیت(ع) و مظلومان و آزادگان دنیا بر علیه این نظام سلطه می ایستند و نمی گذارند نقشه آنها برای تسلط بر جهان به طور کامل عملی شود. از آنجایی که قوم یهود بهتر از هر کسی می دانند که عاقبت دنیا چگونه است و چه عاقبتی در انتظارشان است اما چون مبنای اعتقادی درستی ندارند سعی می کنند با اقداماتی از تحقق اراده خداوند جلوگیری کنند. لذا دنیای استکبار چون شیعیان و محور مقاومت به رهبری ایران را زمینه سازان ظهور منجی آخرالزمان می دانند که قرار است با آمدنش نابودی امپریالیسم و صهیونیسم جهانی رقم بخورد، از هیچ عمل و اقدامی برای نابودی کسانی که برای ظهور زمینه سازی می کنند دریغ نمی کنند.

با توجه به اینکه رهبری زمینه سازان ظهور ایرانیان هستند لذا در آستانه ظهور غربی ها از هر چه در توان دارند برای تحت فشار قرار دادن ایران استفاده می کنند . اما در این میان بین برخی قدرت های بزرگ جهانی اختلافاتی به وجود می آید که منجر به وقوع جنگی جهانی بین ابرقدرت های جهان می شود و این فرصت بسیار خوبی است برای محور مقاومت به رهبری ایران که بتوانند منطقه را از لوث وجود غربی ها پاک کنند و همچنین اسرائیل را تحت فشار قرار دهند و زمینه را برای ظهور امام زمان(عج) آماده کنند.

در روایات به جنگ جهانی میان قدرت های بزرگ جهان در عصر ظهور "هرج الروم" می گویند. در همین دوران است که ایرانیان طبق روایت معروف امام محمدباقر(ع) دیگر حق خود را از غربی ها نمی گیرند و به رویارویی نظامی با دشمنان خود روی می آورند.

در این دوران اسرائیل به لبه مرز سقوط می رسد اما غربی ها به کمکش می آیند و با آنکه غربی ها قبل از آن، دچار «هرج الروم» نیز شده اند و گرفتار هرج و مرج ناشی از جنگ جهانی هستند اما  بخشی از غربی ها (مارقۀ الروم، آمریکا) در دفاع از اسرائیل وارد تحولات در ماه های پایانی فتنه شام خواهند شد و با حضور نظامی در فلسطین، سعی در توازن قوا خواهند داشت.

در نهایت غربی ها و و لابی های صهیونیستی برای نجات اسرائیل و همچنین جلوگیری از قدرت گرفتن ایران و به طور کلی برای جلوگیری از ظهور منجی آخرالزمان، آخرین برگ برنده خود یعنی سفیانی را رو می کنند که هرچند برای محور مقاومت زحمتی بزرگ ایجاد می کند و موقتاً از غرق شدن اسرائیل جلوگیری می کند اما با شکست سنگین سفیانی از ایرانیان و در پایان با ظهور حضرت صاحب الزمان(عج) و نابود شدن سفیانی و اسرائیل بدست خود حضرت حجت(عج)، رویارویی اصلی امام زمان(عج) با غرب آغاز می شود و با شکست غربی ها از لشکر امام زمان(عج)، حکومت جهانی حضرت صاحب الزمان(عج) همان طور که خداوند عالم وعده داده بود تشکیل می گردد.

*منابع:

1- غیبت نعمانی، ابوعبدالله محمد بن ابراهیم نعمانی

2- دارالسلام، محمود عراقی میثمی

3- عصر ظهور، علی کورانی

4- خاویانه عصر ظهور، مصطفی امیری

اللهمّ عجّل لوليّك الفرج

سروش دلیری