سارنا - سروش دلیری
چندی پیش و در بحبوحه اخبار رونمایی از موشک هایپرسونیک در کشور، جواد ظریف، وزیر خارجه دولت روحانی مطالبی را در کلاب هاوس گفت که چند روزی است در محافل رسانه ای رسمی و غیر رسمی به آن زیاد پرداخته می شود.
مدافعان این سخنان که اغلب رسانه های اصلاح طلب هستند به تمجید از ظریف پرداختند و از سخنوری و انگلیسی بلد بودن ظریف تا چقدر کلاب هاوس خوب است گفتند.
مخالفان این اظهارات ظریف هم به عملکرد او در سیاست خارجی در زمانی که وزیر خارجه بود پرداختند و کم اطلاعی او از واژگانی که در متن برجام بود و او انکار می کرد را یادآوری کردند.
خارج از بحث درباره محتوای نظرات موافقان و مخالفان اظهارات اخیر ظریف (که نویسنده این سطور بدون شک جزء گروه دوم یعنی مخالفان این سخنان ظریف است) یک نکته بسیار مهم در مورد سخنان اخیر این وزیر خارجه سابق در کلاب هاوس وجود دارد.
در چند سال اخیر، جواد ظریف چند اقدام غیر رسمی مهم داشته که اتفاقاً همگی با اتفاقاتی مهم در سطح منطقه هم زمان شده است:
اولی زمانی بود که بشار اسد بعد از سالها جنگ و درگیری در سوریه به ایران آمد. اهمیت این سفر از این جهت بود که این سفر پس از پیروزی سوریه در تمامی جبهه ها و از همه مهم تر بعد از شکست داعش از محور مقاومت به رهبری ایران و فرماندهی سردار شهید حاج قاسم سلیمانی اتفاق افتاد. سفر بشار اسد به ایران در دنیا بازتاب زیادی داشت به طوریکه بسیاری از تحلیل گران خارجی از آن به عنوان جشن پیروزی ایران نام بردند. درست در همین زمان بود که ظریف به بهانه دعوت نشدن از سوی روحانی به جلسه با بشار اسد استعفایی غیر رسمی کرد و این خبر بازتاب فراوانی داشت و باعث شد خبر سفر بشار اسد به ایران تا حدودی تحت الشعاع خبر استعفای ظریف قرار گیرد.
دومین افدام ظریف بعد از مدتی از شهادت سردار سلیمانی بود. زمانی که مردم ایران از موافق تا مخالف نظام، از مذهبی تا غیر مذهبی، همگی شیفته شخصیت سردار شهید قاسم سلیمانی شده بودند و از این شهید عزیز به عنوان قهرمان ملی خود نام می بردند و حتی برخی مردم منطقه و جهان هم برای حاج قاسم احترام ویژه ای قائل شده بودند، ناگهان ظریف در مصاحبه ای مفصل و مثلاً محرمانه از اختلاف نظرهایش با سردار سلیمانی (که البته در مسائل کاری بسیار طبیعی است) گفت و با بیان برخی نقل قول ها و محتویات جلسات محرمانه بین خودش و سردار سلیمانی (که البته با توجه به شهادت سردار سلیمانی قابل اثبات هم نبود) دوباره حاشیه هایی ایجاد کرد به طوریکه این سخنان واکنش رهبری و حتی شخص روحانی رئیس جمهور وقت را هم در پی داشت.
این مصاحبه باعث شد مخالفان و معاندان نظام به شخصیت سردار شهید و با افتخار اسلام، حاج قاسم سلیمانی بتازند و سیاست های درست و قهرمانانه ایران در جنگ با داعش را با تحلیل های نا صواب و سخیف خود به سخره بگیرند.
سومی هم همین صحبت های اخیر ظریف در کلاب هاوس بود که درست همزمان با اخبار رونمایی از موشک هایپرسونیک توسط سپاه پاسدارن اتفاق افتاد.
رونمایی از موشک هایپرسونیک ایران در دنیا بازتاب فراوانی داشت و بسیاری از تحلیل گران داخلی و خارجی این اقدام ایران را پیام مهمی به اسرائیل و غرب می دانستند که موجب تغییرات مهمی در معادلات منطقه و حتی جهان خواهد شد. در همین زمان بود که باز هم ظریف با اظهاراتی حاشیه ساز و بی موقع و البته بی ارزش از نظر محتوایی، این بار هم اخبار مربوط به موشک بسیار مهم ایران را تحت الشعاع قرار داد.
حال سؤال جدی این است که واقعاً علت این هم زمانی ها بین این اقدامات ظریف و اتفاقات مهم منطقه ای چیست؟ چرا هر بار که اتفاقی مهم و در جهت پیروزی های ایران در منطقه مثل سفر بشار اسد به ایران بعد از شکست داعش و یا همین رونمایی اخیر از موشکی بسیار مهم و راهبردی و یا حتی اتفاقی مثل همبستگی ملی حول شخصیتی ملی همچون سردار سلیمانی می افتد ظریف سر و کله اش پیدا می شود و با اظهاراتی هر چند بی ارزش، اصل موضوعات را به حاشیه می برد؟
البته این وظیفه نهادهای مرتبط است که به نیت ظریف پی ببرند اما در بهترین حالت این اقدامات ظریف نشان از عدم درایت، دانایی و زمان شناسی او در سطح ابتدایی و حتی کودکانه است و برای کسی که به قول اصلاح طلبان بهترین وزیر خارجه ایران بوده است بسیار باعث تأسف و البته محل تردید جدی درباره آگاهی ایشان به ابتدایی ترین مسائل دیپلماتیک است چه برسد به بهترین وزیر خارجه ایران بودن.
نکات قابل توجهی رو نوشتید.
نظر بدهید